नवनवीन मराठी चावटपणाचा
‘ टिलीलि लीलीली लिक….टिलीलि लीलीली लिक….टिलीलि लीलीली लिक….’ टेलिफोनची रिंग वाजू लागली. सुर्योदयाच्या कोवळ्या शांततेला ठप ठप आणि पच पच् या आवाजाने भंग केले होते. त्यात प्रियाचे मादक सुस्कारे मधुरतेने त्या प्रणयाचा गोडवा गात होते. बबन जणु तिच्या तबल्यामध्ये बासरीचा ताल धरून वाजवत होता. संतुष्टी म्हणजे काय असते, हे दोघांचेही अर्धवट मिटलेले डोळे सांगुन जात होते. परंतु टेलिफोन वाजल्याने ते दोघेही आपापल्या धुंदितून बाहेर आले. ” Sss…..बबन…Wait … मी आलेच…” …
” आर्…. बबन्या ssss…. नादान हायस काय आता…!? असं कापड काडत्यात का बाई…”सुशाला बोलेपर्यंत बबन ने पुन्हा तिच्यावर बादलीने पाणी ओतले.. नी तिची तारांबळ बघुन हसु लागला. त्याचे लक्ष तिच्या उरोजांना चिटकलेल्या ब्लाऊजकडे गेले. तिचा मनुका ताठर होऊन बाहेर पडू पाहत होता इतके स्पष्ट दर्शन त्याला तिथे होऊ लागले.ती तोंडावरून हातांनी पाणी पुसत खोपट्याकडे निघाली. ती पाठमोरी होताच बबन ला तिच्या अंगाला चीटकलेल्या परकरने अचंबित केले. ‘ आयला ..! माऊ …
रंगाच्या जोर जोरात दणक्याने सुमन सुखावली होती. तिच्या मध्यातुन ओलसर पणाचे ओघळ प्रत्येक प्रहारानिशी फच फच आवाज करू लागले. रंगा ने जोर वाढवायला सुरू करताच सुमन त्याला आणखी घट्ट बिलगली. तिच्या सुस्काऱ्या आता किंकाळ्या बनल्या. “आ ssss आ ssss फिसsss ss स्स ssssss ” असे बेभान पणे ती ओरडू लागली. रंगा तिच्या उन्मत्त चेहऱ्याकडे पाहून आणखी तापला होता. तेव्हढ्यात खालून सुमन ने सुद्धा त्याच्या कमरेभोवती पायाचा विळखा करून जोर जोरात …
गडी लय रांगडा हाय बग सगुने… ह्याs ह्याs ह्याs..” बाजारात पोहचल्यावर कौशी टिल्याची आई सुमन कडे पाहुन तिला चिडवत होती. सुमन तर चलबिचल अवस्थेत तिला फक्त पाहतच होती. सगुणी अजुन ही कोड्यातच होती. कौशी ने सगुणीला बाजुला नेऊन सगळं सांगितलं. सगुणी आ वासून टिल्याची आईं सुमनकडे पाहु लागली. सुमन त्यांच्याकडे येत हळु आवाजात म्हणाली, ” अय पोरीहो… यातलं कुनाला काय सांगु नका.. उगा हाकलुन देत्याल गं गावातनं.. अन् संसार बी …
पाखरांनी अकाशाला गवसणी घालुन पुन्हा खालच्या दिशेने झेप घेतली. एका मोठ्या वडाच्या फांदीवर त्यांनी आपले बस्तान मांडले. वडाच्या झाडाखाली गावचा एस टी थांबा होता. तिथेच रिक्षा आणि जिप सुद्धा थांबत. बाजार असल्यामुळे गाड्यांची ये जा सुरूच होती. जीप मध्ये वाजणारी गाणी ऐकायला मस्त वाटत होती. स्टँड ला लागुन असणाऱ्या हॉटेलात गावकरी बसलेले असत. एक मुलगा पाचही बोटांमध्ये ५ ग्लास पकडुन त्यांना चहा देत होता. ” अर्धाले बोटं घालतंय गिलासात… चहाला …
” माss यचा किडा वासला व्हरावं याच्याsss….. आरं धरा धरा धरा…. चोरs …चोरs …चोरs चोरs….” आवाजाने गर्दितल्या सर्वांचे लक्ष वेधुन घेतले. ” घे लस्सुन…” ” अय चाराण्याला किलू, चाराण्याला किलु… लालय लालय… तंबाटे लालयंsss…” ” आंबा रुप्पाय डझन…आंबा रुप्पाय डझन…” असा सर्व गोंगाट सुरू होता गावच्या आठवडी बाजारात… सकाळपेक्षा दुपारच्या कडक उन्हात देखिल लोकं बाजार करायला जास्त येत. सायंकाळ होईपर्यंत कमी भावात सुध्दा माल विकला जायचा, म्हणुन त्या वेळी जास्त …
” अय आशिक बोड्याच्या, बंद कर ते रेडीयु.. ईळुमाळ गानी ऐकीत बस्तय. ” आबा रागात खवळतच आत आले आणि खांद्याला असलेल्या दोन्हीं पिशव्या खाली ठेवल्या. प्रताप त्यासरशी लगेच उत्तरला, ” आबा अभ्यास केला , रानात बी जाऊन आलुय, लाकडं बी तोडल्यात, इहिरीतून पाणी शेंदलय म्हणून वाईस ऐकत बसलु गानी.” ” आला लय काम करणार… त्या सुवर्णीला घिऊनश्यान रानमाळ उंडरत बसला असशील. ” आबा चिडत म्हणाले. हे ऐकुन प्रतापच्या भुवया एकत्र …
” दादा कवा येत्याल गं आये? “ अचानक आलेला लहान मुलाचा प्रश्नार्थक आवाज, अंगणातल्या बदामाला आपसुक टेकुन विश्रांती घेत असलेल्या गोदावरीची तंद्री भंग करतो. क्षणात तिची नजर तुराट्यांनी बनवलेल्या फाटकाकडं जाते. ” चाबऱ्या.. ! तु हाय व्हय रं..? आनं आत ई की… उन्हा तान्हाचं कमुन फिरायलास बरं.” ” आये.. शाळत गेलतो गं… येतानी पाय शेणावर पडून चप्पल घसरली.. तुटली..” चाबऱ्या फाटकाबाहेरून बोलला. “माय….तुला लागलं त नाय ना ! ” क्षणात …
सर्व चावट मित्र – मैत्रीनींना अमोल चा नमस्कार!! कसे आहात सगळे!! मजेत ना!! असायलाच हव!! झवाझवीच्या कहाण्या वाचत रहा!! मज्जा करा!! असेच झवत रहा!! झवुन घेत रहा!! आनंदी रहा!! चला तर मित्र – मैत्रीनींनो आज मी आपल्या मनोरंजना साठी खुप दिवसानी एक नवीन कथा घेउन आलोय ती आपल्याला नक्कीच आवडेल. चला तर मित्रांनो पाहुया काय आहे ती कहाणी. मित्रांनो ही कहानी एक महिन्यापुर्वीची आहे. नुकतीच माझी बदली दुसर्या शहरात झाली …
‘ कसं करू आता…. हिनी बोभाटा केला तर सुभानराव मारून टाकत्याल मला ! माह्या पोरांचं तर…… आयोव….’ सुशाला पुरती बिथरली. तिला काय करावे तेच कळत नव्हते. ती गोदाजवळ जाऊन बाजुला गुडघा टेकवुन बसली. गोदा जोराजोरात रडत होती. सुशाला ने तिचे उघडे असलेले स्तन पाहिले. लगेच तिने तिच्या झम्परचे हुक लाऊन घेतले. गोदाही सुशालाच्या छातीवर डोके ठेवून रडु लागली. सुशाला तिला कुरवाळत शांत करत होती. पण आतुन माञ ती भलतीच घाबरली …