नवनवीन मराठी चावटपणाचा
आभार:- मराठी चावट कथा अचानक रात्री १ च्या सुमारास मला मागे काही हलचल जाणवली. मी दचकून उठली. खोलीत पूर्ण काळोख होता. मी झोपेतच होती. मला जाणवले हलचल संजय झोपला आहे तिथे होत आहे. म्हणून काळोखातच मी लगेच मागे फिरले, तर माझा हात एका वस्तूला लागला. ती लांब आणि रबरा सारखी जाणवली. मी विचार केला, इथे कोणी काय आणून ठेवले. मला आधी वाटले कि कोणी तरी काठी ठेवली आहे. कारण ती …
” अय आशिक बोड्याच्या, बंद कर ते रेडीयु.. ईळुमाळ गानी ऐकीत बस्तय. ” आबा रागात खवळतच आत आले आणि खांद्याला असलेल्या दोन्हीं पिशव्या खाली ठेवल्या. प्रताप त्यासरशी लगेच उत्तरला, ” आबा अभ्यास केला , रानात बी जाऊन आलुय, लाकडं बी तोडल्यात, इहिरीतून पाणी शेंदलय म्हणून वाईस ऐकत बसलु गानी.” ” आला लय काम करणार… त्या सुवर्णीला घिऊनश्यान रानमाळ उंडरत बसला असशील. ” आबा चिडत म्हणाले. हे ऐकुन प्रतापच्या भुवया एकत्र …
” दादा कवा येत्याल गं आये? “ अचानक आलेला लहान मुलाचा प्रश्नार्थक आवाज, अंगणातल्या बदामाला आपसुक टेकुन विश्रांती घेत असलेल्या गोदावरीची तंद्री भंग करतो. क्षणात तिची नजर तुराट्यांनी बनवलेल्या फाटकाकडं जाते. ” चाबऱ्या.. ! तु हाय व्हय रं..? आनं आत ई की… उन्हा तान्हाचं कमुन फिरायलास बरं.” ” आये.. शाळत गेलतो गं… येतानी पाय शेणावर पडून चप्पल घसरली.. तुटली..” चाबऱ्या फाटकाबाहेरून बोलला. “माय….तुला लागलं त नाय ना ! ” क्षणात …
“केतु, काय पण म्हण, जेम्सचा दांडा सॉलिड होता यार” लॉक अप मध्ये भिंतीला पाठ टेकवत नेहा म्हणाली. “ये बाई, त्या दांड्यामुळेच आता पोलीसांचे दांडके खायाची आपल्यावर पाळी आली आहे.” केतकी जरा चिडूनच म्हणाली. “हो यार, नशीबच गांडू आहे आपलं. पहिले त्या सौऱ्याने आपल्याला गंडवल, नंतर तो ट्रक ड्राइवर त्या माणसाला उडवून गेला आणि नाव आपल्यावर आलं. आता तर काय आपण ड्रुग्स डीलर सुद्धा झालोय.” आदल्या दिवशीच्या रात्रीचा उजाळा देत केतकी …
Flashback Continued.. दोघींच्या किंकाळ्या एकत्र जेम्सच्या कानावर आदळल्या. केतकीने आपला हात लगेच तोंडावर घेतला. जेम्स काही सेकंद बंद डोळ्याने सुरु असलेल्या गोष्टीचा अंदाज घेत होता. पण त्यात फायदा त्याचा सुद्धा होता. दोन सुंदर मुलींसाठी आपले भले मोठे लिंग प्रेक्षणीय असणे ही त्याच्या साठी खुप गौरवशाली होते. तो तसाच शांतपणे पडून राहिला. आणि गेम सुरु ठेवला. केतकी त्याच्या आक्राळविक्राळ लिंगाकडे एक टक पाहत होती. नेहाच्या आतापर्यंत अनुभवलेल्या लिंगापैकी ते एक अतिप्रचंड …
गाडी पोलीस स्टेशनच्या आवारात आली. नेहा हा नवखा प्रदेश सारं काही विसरून तितक्याच नवलाईने न्याहळत होती. इन्स्पेक्टर चारूशीला मोरे आणि अन्य महिला पोलीस सहकारी पटापट गाडीतून उतरल्या. केतकी मात्र शून्यात नजर हरवुन बसली होती. “चल, उतर गाडीतून. ” दरडावण्याने ती भानावर आली. निमूटपणे उतरून ती नेहा शेजारी थांबली. नेहाने तिचा हात आपल्या हातात घट्ट दाबुन धरला. आणि डोळ्यात विश्वासाने पाहिले. तेवढ्यात दोघीना हाताला धरून जवळजवळ ओढतच चौकीत नेले गेले. इन्स्पेक्टर …
केतकी आणि नेहाला पाण्यात डुंबायची खुप आवड होती आणि त्यात गोव्यातल्या समुद्रापासून वंचित राहणं त्यांच्या मनाला पटण्यासारखे नव्हते. किनारपट्टीवरील उष्णता आणि पाण्यामध्ये डुबकी मारणारा एक पिळदार शरीराचा पुरुष हे त्यांना असह्य करत होते. खरंतर अतिरिक्त कपडे नसणे हे एक निमित्त होतं. नेहा जरी बेफिकीर असली तरी केतकीला असं अनोळखी माणसाबरोबर जवळीक साधणे बरोबर वाटत नव्हते. “स्स्स्सस्स्स्स….कसला हॉट आहे यार” नेहाच्या डोळ्यात बियरची नशा आली होती. तिची नजर डोळ्यांच्या पापण्या उघड्या …
गोवा का इतका आवडतो? ह्याचे उत्तर शोधायची गरज नाही. ते आपोआप आपल्याला सापडते. इथला निसर्ग, इथलं साधसुधं जीवन, शहरातील गोंगाटा पासून दूर अशा शांत वातावरणात कोणाला नाही आवडणार. गोव्याच्या दोन बाजू आहेत. समुद्रकिनारी जल्लोषाचं वातावरण तर इथल्या ग्रामीण भागात रुजलेलं शांत निवांतपण. दोन्ही भागातील समाजजीवन अतिशय भिन्न आहे. पण या दोन्हीचा समतोल इथल्या नागरिकांनी राखलाय. नेहा आणि केतकी यांना हे गावपण अगदी नाविन्यपूर्ण वाटत होतं. गावे असले तरी गोव्याने पाश्चिमात्य …
नेहाचे परिश्रम सर्व वाया गेले. ट्रकवाला अंधारात कुठे गायब झाला ते कळलेच नाही. शेवटी वैतागून नेहाने गाडी हॉटेलच्या दिशेने वळवली. हॉटेल राजहंसच्या गेट मधून एंटायसर आत घुसुन पार्किंग लॉट मध्ये पार्क झाली. “नेहा, जाऊ दे ना.. कुठे त्या ट्रकवाल्याला शोधत बसणार” केतकीने गाडी वरून उतरत सॅक पाठीला लटकवली. “नाही.. मी त्याला सोडणार नाही. नेहा अजून चिडलीच होती. “बरं..तो भेटल्यावर बघु आपण, आधी चेक-इन तर करून घेऊ. केतकी आणि नेहा रेसिप्शन …
गाडीचा वेग आता ऐंशीच्या सुमारास होता. सूर्य ही जरासा पश्चिमेकडे कलला होता. आतापर्यंत ऊबदार वाटणारा वारा हळूहळू गरम झळा देऊ लागला होता. नेहा तुफान वेगाने गाडी चालवत होती. तिच्या पोटात मात्र कावळे ओरडत होते. कमरेभोवती केतकीच्या हातांचा विळखा जरासा सैल झाल्यासारखा तिला जाणवला. तिच्या खांद्यावर डोकं टेकवून भुर्रर्र वाऱ्यासोबत केतकी मात्र डुलक्या घेत होती. “च्यायला, २०-२० किमी कापलं तरी साधी टेकायला मोकळी जागा नाही. फिर हॉटेल किस झाड की पत्ती..सॉरी.. …