‘ टिलीलि लीलीली लिक….टिलीलि लीलीली लिक….टिलीलि लीलीली लिक….’ टेलिफोनची रिंग वाजू लागली.
सुर्योदयाच्या कोवळ्या शांततेला ठप ठप आणि पच पच् या आवाजाने भंग केले होते. त्यात प्रियाचे मादक सुस्कारे मधुरतेने त्या प्रणयाचा गोडवा गात होते. बबन जणु तिच्या तबल्यामध्ये बासरीचा ताल धरून वाजवत होता. संतुष्टी म्हणजे काय असते, हे दोघांचेही अर्धवट मिटलेले डोळे सांगुन जात होते.
परंतु टेलिफोन वाजल्याने ते दोघेही आपापल्या धुंदितून बाहेर आले.
” Sss…..बबन…Wait … मी आलेच…”
म्हणत प्रिया टेलिफोन घेण्यासाठी direct उठली. ” बक्क” असा आवाज करत बबनचा तो भाग बाहेर आला. त्यामुळे बबनचा mood थोडा खराब झाला.
” Hello…” प्रिया ने कॉल recive केला.
” Hello मम्मा, good morning…”
पलीकडून प्रियाची ६ वर्षांची मुलगी पालवी बोलत होती.
” Good morning my dear… एवढ्याs सकाळी फोन..! ” प्रिया थोडी normal झाली होती.
” मम्मा… I hate you… तुला माझी आठवण पण येत नाही…”
पालवी नाराजीच्या सुरात बोलली.
” So sorry बेटा… अगं लाईट नाही राहत कधी कधी … त्यामुळे फोन करायचं राहुनच गेलं..sorry.”
प्रिया बोलली.
” मी किती miss करतेय माहिताय तुला…”
पालवी नाराजीचा सूर धरतच म्हणाली…
” ओ माझं बाळ ते… मम्मा पण तुला miss करतेय… ” प्रिया तिला लाडीगोडी लावु लागली.
” खोटं…” पालवी गाल फुगवून म्हणाली.
” अगं खरंच….. आहहहssssssss……… ” प्रिया अचानक किंचाळली.
” मम्मा काय झालं…? ” पालवी व्याकुळ झाली.
” स्सsssss… आआई गं…sss हळु…….ss बबन….. Sss “
प्रिया विव्हळली.
” हॅलो…..काय झालं मम्मा…. हॅलो…!!!! काय केलं बबन ने??? “
पालवी लहान होती.. पण क्षणात व्याकुळ झाली.
प्रिया थोडी भानावर आली.
” काही..sss नाही गं बाळा स्सss.. बघ ना बबन मला मागुन येऊन धडकला sss…. आंधळा कुठचा….”
बबन कडे मादक हास्य करत प्रिया call वर बोलत होती.
झाले ही तसेच होते… प्रिया टेबल वर ठेवलेला रिसिवर कानाला लावुन कॉल वर बोलत होती. तिचे मादक गोरेपान नितंब खिडकीतून आलेल्या सुर्यप्रकाशात मोहरुन निघाले होते. त्यात पिंपळाच्या पानासारखी गुलाबी योनी ओली असल्याने टपोरी होऊन चमकत होती. बबन ला ते मोहक दृश्य सहन न झाल्याने त्याने तिच्या मागून येऊन थेट त्याचा भाग तिच्यात आरपार केला. कॉल वर मग्न असलेली प्रिया त्यामुळेच किंचाळली होती.
” लागलं का मम्मा तुला…? “
पालवी काळजीने विचारत होती..
” नाsssही…. आता… ठीक आहे… स्ससss”
प्रियाला बबन चे जोराजोरात आत बाहेर होणे सुखावून टाकत होते.
बबन सुद्धा ” ह्म sss ह्म ssss ” अशे सुस्कारे देत भलताच चेकाळला होता.
बबन ने हात पुढे नेऊन प्रियाचे दोन्ही स्तन कुस्करले.
ती, “उफ्फ ssss” अशी मादक सित्कारली…
” मम्मा… दुखतंय का खुप…?” पालवीने विचारले.
” स्स sss नाही…sss उलट मजा येतेय ssss…. सस्स sss हा sss”
प्रिया बेभानपणे बोलुन गेली.
” हीहीही sss… लागल्यावर मजा येते का कधी… हीही ss”
पालवीला तो विनोद वाटला.
पण पालवीच्या बोलण्याने प्रिया भानावर आली. स्वतः ची मुलगी कॉल वर असताना , एक स्त्री एका मुलाच्या बाहुपाशात सामावून गेलीच कशी! असा विचार तिला येऊ लागला.
बबन मात्र वेगळ्याच दुनियेत होता. अचानक त्याने प्रियाला स्वतः कडे वळवले. अशाने त्याचा तिच्यात अडकलेला ताठर भाग ”बक्क ” असा आवाज करत पुन्हा एकदा बाहेर आला.
बबन आता प्रियाच्या तोंडात तोंड घालून खोलवर चुंबन घेऊ लागला.
” हॅलो…मम्मा !? Are you there? “
पालवीला कोणताही रिस्पॉन्स आला नाही.
इकडे बबन आणि प्रिया एकमेकांना घट्ट बिलगत हवे तसे चुंबन घेत होते. प्रिया विसरून गेली की कॉल चालु आहे. बेभान पणे ती बबन चे ओठ तिच्या ओठांनी कुस्करू लागली. त्या झटापटित तिच्या हातातून रिसिव्हर निसटला व थेट खाली जाऊन आपटला.
” हॅलो….! मम्मा… तु बोलत नाहियेस का? आवाज का येत नाहीये मला…” पालवी मात्र काहीच न उमजल्याने आणखी हैराण झाली.
” काय झालं बेटा पालवी…? आण इकडे… मी बोलते…” प्रियाची सासु पालवी च्या हातुन रिसिव्हर घेत म्हणाली. तिने रीसिवर कानाला लावला.
ईकडे बबनने घट्ट आवळलल्याने प्रिया खुप गरम झाली होती. तिने नकळत एक पाय वर घेत त्याच्या कमरेभोवती आवळला. तिच्या योनीला घर्षण होणारे बबन चे लिंग तिने हाताने पकडले व योनीवर ठेवले. बबनने प्रियाच्या गोल नितंबावर हात ठेवून हलकेच धक्का दिला. लिंग योनीत शिरले होते. तेव्हढ्यात प्रियाने एक जोरदार धक्का देत ते पुर्ण लिंग योनीत सारून घेतले. दोघे एकमेकांना घट्ट पकडून दणके देऊ लागले.
” हॅलो.. प्रिया…. आवाज ऐकू येतोय का ? हॅलो….!” प्रियाची सासु
आवाज येत नसल्याने काळजीपूर्वक चेहरा करून पालवी कडे पाहत होती.
प्रणय उन्मादात न्हाऊन निघालेल्या प्रिया बबन ला रिसिव्हर खाली पडला होता याचे देखील भान उरले नव्हते. अचानक प्रियाला तो पडलेला रिसिवर दिसला. ती क्षणात भानावर आली.
” बबन …. थांब… Ss… फोन….” प्रियाने बबन च्या कानात हळुच सांगितले. बबन देखील भानावर आला. प्रिया पुन्हा त्याच्यापासून बाजुला झाली. पुन्हा ” बक्क ss” आवाज करत बबन चे लिंग बाहेर आले.
प्रिया पडलेला रिसिव्हर घेण्यासाठी खाली वाकली…पण तिचा तोल गेला. त्यामुळे ती अलगद गुडघ्यावर बसली. तिने रिसिव्हर कानाला लावत, ” हॅलो.. पालवीss हुश्शsss… sorry बेटा… आवाज येत नव्हता…” असे म्हणताच पलीकडून सासु चा आवाज आला.
” काय गं? बरी आहेस ना..? तुझा आवाज येत नव्हता अगं…!”
सासुचा आवाज ऐकुन प्रिया गोंधळलीच… सासुने ऐकले तर नसेल ना असा विचार करत तिने कपाळावर हात मारला.
” न… न… नाही…मी बरी आहे…. आता येतोय का आवाज व्यवस्थित? ” प्रिया परिस्थिती सांभाळण्यासाठी म्हणाली.
” हो… पालवीलाच बघ ना… झोपेतून उठल्यापासून मम्मा ला बोलायचंय म्हणत हट्ट करत आहे. ” सासू म्हणाली.
बबन प्रियाच्या समोर आला. गुडघ्यावर बसल्याने प्रियाच्या तोंडाजवळ बबन चे लिंग उसळू लागलेले प्रिया स्पष्ट पाहत राहिली. बबन ने विलंब न करता प्रियाच्या ओठांवर लिंगाचे टोक स्पर्श केले.
ते टोक ओठांवर अलगद ठेवतच प्रिया कॉल वर बोलू लागली.
” हो… म्म् ss.. जाऊ नको म्हणाले तरी गेली…आणि माझ्याशिवाय करमणारेय का तिला…? ” प्रिया बोलू लागताच बबनचे टोक तिच्या ओठांतुन हळु हळु आत शिरले.
प्रियाने सुद्धा तोंड उघडुन त्याला पुर्ण तोंडात घेतले. आता बबन त्याची कंबर मागे पुढे करू लागला.
” असु दे गं.. चांगली दोन दिवस माझ्यासोबत इथे राहिली की मम्मा ऐवजी आजी आजी करेल बघ… हीहिही..” सासु म्हणाली.
” ग्ळोकsss ग्ळोकsss हो ss उम्म् ss तिला काय… मलाच करमत नाहिये तिच्याशिवाय… ग्ळोकsss” प्रिया बबनचे लिंग जोराजोरात चोखू लागली.
” काय गं…! काय करतेयस? विचित्र आवाज येत आहे तुझा…!” सासु आश्चर्याने म्हणाली.
प्रियाला क्षणभर काय बोलावे तेच सुचेना. त्यात बबन जोराजोरात मागे पुढे होत होता.
” काय झालं प्रिया…? ” सासु ने पुन्हा चिंतेने विचारले.
” क… क ss… काही नाही…. उम्मss…ग्ळोकsss ग्ळोकsss दात घासत आहे मी. फ्च्चsss “
प्रिया बबन चे लिंग पुर्ण बेभान होऊन गिळत होती, चोखत होती.
बबन ने प्रियाचे डोके दाबुन धरल्याने, तिच्या तोंडात लिंग असल्याने प्रियाला स्पष्ट बोलता येत नव्हते. बबनने धक्के वाढवले.
प्रिया, ” उम्मsss उम्मsss फ्चss” आवाज करू लागली.
” अच्छा… दात घासले, आवरून झाले की फोन कर…बोल मग तुझ्या लाडकी ला निवांत.. नाहीतर दिवसभर गाल फुगवून बसेल ती. ” सासु म्हणाली.
” ग्ळोकsss ग्ळोकsss… ह्ममम sssss ” प्रिया काहीच बोलू शकत नव्हती. बबनने खुप जोरात दणके द्यायला सुरुवात केली. लिंग फुगीर झाले. बबन, ” आहss हा sss ” असं ओरडू लागला.
” कोण आहे गं? बबन चा ओरडण्याचा आवाज येत आहे…!? ” सासु ने विचारले.
तत्क्षणी बबनचे नितंब एकवटले. त्याचे दोन्ही हात प्रियाचे डोके जोरात ओढून दाबुन धरू लागले.
” आय गंsssssssss हह sss ” असं किंचाळत तो अखेर तिच्या तोंडातच मोकळा झाला. भरपुर असे घट्ट वीर्य प्रियाच्या गळ्यातून आत उतरले. तिचे तोंड वीर्याने गच्च भरले. बबनने लींग हळूवार बाहेर काढले. लिंग ओठावर येताच पुन्हा एक धार तिच्या तोंडावर उडाली. तिचे ओठ, नाक अन् कपाळ वीर्याने भरले. बबन ने तिच्या ओठांवर २,३ वेळा लिंग आपटले. उरलेले सर्व वीर्य लिंगातून बाहेर आले आणि यावेळी तिचे ओठ आणि रिसिव्हर दोन्ही वीर्याने न्हाऊन निघाले.
” हॅलो….!? हॅलो…..” सासु प्रतिसाद न आल्याने जोरात बोलू लागली.
प्रिया तोंडात असलेले वीर्य गिळत, बबनचे लिंग दुसऱ्या हाताने पकडुन तोंडावर ठेवत, जीभ बाहेर काढून खालून गोट्यापासून ते लिंगाच्या टोकापर्यंत चाटू लागली.
” फच् ssss ससssss…. काही नाही आत्याss… बबन exersice करतोय. उम्म ssss “
प्रिया ने बबन चे पुर्ण लिंग चाटून साफ केले व उठली. बबन तिच्या विर्याने भरलेल्या चेहऱ्याकडे पाहून भारावून गेला. तिचा मादक चेहरा खुप सुखावलेला होता.
त्याने तिच्या कमरेत हात घालून तिला घट्ट आवळले. आणि तिच्या ओठांवर ओठ ठेवत kiss करु लागला.
तिकडे सासु ” फ्च ss फ्च sss” हा चुंबनाचा आवाज स्पष्ट ऐकत होती.
” तुझ्या दात घासण्याचा आवाज जरा विचित्रच येत आहे… चल मी ठेवते… नंतर बोलते. बाय..” सासु ने असे म्हणताच , प्रियाने बबन च्या ओठांमधून आत तिची जीभ सारली व त्याच्या ओठांची स्वतः च्या ओठांनी घट्ट पकड ठेवली व जोरदार चुम्बन करून तोंड बाजूला केले. त्यामुळे ” प्च् sssssssss बक् sssss” असा आवाज आला तो सासूने ऐकला.
सासु काही बोलणार एवढ्यात, ” ok ssss.. नंतर बोलुयात sss… Bye…umm ssssss ” असे प्रिया म्हणाली व तिने रिसिव्हर ठेवून दिला.
‘ ” ठाळ्ळ sss ” ‘
” आ….sss यssss …. “
एकदम मग्न होऊन ऐकत बसलेले आवट्या, डूरक्या आणि खंड्या हे बबन च्या जोरदार किंकाळीने भानावर आले… बबनच्या डोक्यात कुणीतरी बाटली फोडली होती. एव्हाना शेकोटी विझलेली होती. चंद्राच्या मंद प्रकाशात त्या तिघांनाही घोंगडी अंगावर घेतलेली कोणाची तरी आकृती दिसली. ती आकृती हातातल्या फुटक्या बाटलीने बबनवर दुसरा प्रहार करणार तोच आवट्याने त्या आकृतीला लाथ घातली. त्यामुळे त्या आकृतीचा वार चुकला…
” अय sss मायझव्या sss तुह्या आईच्च्या भोss कात …” असं ओरडतच खंड्या आणि डूरक्या सुद्धा त्या आकृतीवर धाऊन गेले. ती आकृती उंचीने लहान होती. म्हणजेच ती व्यक्ती उंची ला कमी होती. त्यामुळे त्या तिघांच्या तावडीतून अलगद सुटत ती आकृती पळत सुटली… तिघेही त्या मागे धावले. परंतु अंधारात ती आकृती कुठे गायब झाली ते कळलंच नाही. मागुन डोक्यावर बाटली लागलेल्या ठिकाणी हात लावत बबन देखील आला.
” लागलंय का रं बबन्या….? ” आवट्याने विचारले.
” बगु… रगात आलंय का ?” डूरक्या बबनच्या डोक्यावर हात लावत अंदाज घेत म्हणाला… ” आयघाल्या… टेंगुळ आलाय फक्त…”
” टेंगुळ येऊं दि की लका… पन वाईस इचार त कर… आपुन नस्तु तर बाटली आरपार झाली असती याच्या…” खंड्याने असं म्हणताच सगळे भुवया वर करून तसेच स्तब्ध झाले.
” आर पण बबन्याला मारून कुणाला काय भेटणार हाय…? “
” ह्यो मायनिजवा किती रंडीबाज हाय म्हाईत नाय व्हय तुला.. कुणाचा तरी नवरा बदला घेत आसंल ह्याचा… अय बबन्या… लका आता तरी सुधर…”
बबन अजुन ही त्या धक्क्यातून सावरला नव्हता. कोणी मारले असेल, पुढे जाऊन यापेक्षा प्राणघातक हल्ला तर नाही ना होणार… असे अनेक विचार त्याच्या मनात धिंगाणा घालु लागले.
” आवट्या… ह्याला मोकळा सोडला…तर जिवाचं बरं वाईट हुईल लका ह्याच्या… आपल्याला सोबत रहाय लागल आता …” खंड्या बबनची अस्वस्थता पाहत बोलला.
“व्हय लका… हितं नकु थांबाय….आधी ह्याला घरला घिऊन जाऊ… चला…” आवट्या म्हणाला, मग सगळेच तिथून निघुन गेले.
हा भयाण काळोख फक्त तिथेच पडला नव्हता, तर वाड्यात असलेल्या सुशालाच्या मनातदेखील भयंकर थैमान घालत होता.
‘गोदा कुणाला सांगणार तर नाही ना… सुभानरावांना कळलं तर…!’
असे सतत येणारे विचार तिला कित्येक रात्री पासून झोप येऊ देत नव्हते.
” का वं… झोप ईना का काय…? ” अचानक आलेल्या सुभानरावांच्या आवाजाने सुशाला मनात थैमान घातलेल्या विचारांतुन बाहेर आली.
” हंss…. डोकं दुखायलंय वाइस… म्हनून काय की… झोप यायना झाली…” सुशाला डोक्याला हात लावत म्हणाली.
सुभानराव तडक उठले व बाहेर गेले. येताना त्यांच्या हातात बाम होता. ते सुशालाच्या डोक्याजवळ बसले. सुशालाचे डोके स्वतः च्या मांडीवर ठेवून, तिच्या कपाळावर हळूवार पणे बाम लावू लागले.
” आवं .. ह्यो बाम लावला की राहील बगा दुखायचं… दगदग कमी करत जा बरं .. हे असं हुत असतंय मग… “
सुभान राव काळजीने म्हणाले.
” नेहमीची तर कामं हायती… त्यात कसली आलिया दगदग… उगं सपान पडलं अन तवापास्न झोप यायना…” सुशाला म्हणाली.
दोघे ही थोडा वेळ असेच गप्पा मारू लागले, नी त्या ओघात सुशालाला कधी झोप आली ते कळले देखील नाही. सकाळी डोळे उघडताच तिने पाहिले की अजुन ही तिचे डोके सुभान रावांच्या मांडीवरच होते आणि सुभानराव भिंतीला खेटून बसलेल्या स्थितीतच झोपले होते.
” बया….. लय पापी बाय हाय मी… एवढं पिरेम करनारा, जीव लावनारा नवरा असून बी… माजं पाऊल चुकलंच कसं…..? ” असं पुटपुटत असतानाच तिचे डोळे पाणावले.
….. तिकडे गोदा आंघोळ करत होती. अंघोळ करताना छातीपर्यंत आवळलेला ओला परकर…एवढेच एक वस्त्र तिच्या अंगावर होते. तिचे भिजलेले ते मादक अंग जर कुणी पाहिले असते, तर त्याच्या जीवनाचं सोनंच झालं असतं असं म्हणलं तर ते चुकीचं ठरलं नसतं. तिचा ओला परकर तिच्या भिजलेल्या अंगाला घट्ट चिटकला होता. त्यातुन तिचे सर्वांग स्पष्ट जाणवत होते.
आंघोळ करत सर्वांगावरून हात फिरत असताना तिचे स्तन अचानक फुलू लागले. त्यात तिची काहीच चुक नव्हती. नवरा गेल्यापासुन तिला त्या स्पर्शाची कमतरता कमालीची भासत होती. त्याचाच परिणाम की ती स्वतः च्याच स्पर्शाने हळुहळू गरम झाली. तिचे भिजलेले टपोरे स्तन फुलून वर खाली होऊ लागले. तिने ते दोन्ही हातांनी दाबायला सुरुवात केली. तिचे श्वास वाढू लागले. तिने आता स्तन दाबन्यासाठी परकर खाली केला. दोन्ही हातात ते टपोरे उरोज दाबताना ती पुरती गरम होऊ लागली. न रहावल्याने तीचा हात परकर मधुन योनी पर्यंत पोहोचल्याचे देखील तिला भान राहिले नव्हते. कधी योनीत बोट घालुन, तर कधी दाना हलवुन ती आता हस्तमैथुन करु लागली.
तिला तिच्या नवऱ्याची मिठी, तो स्पर्श ..सारे काही आठवू लागले. तिला आठवले की तिचा नवरा गुणा देखील लग्न झाल्यानंतर कित्येकदा तिला स्वतः आंघोळ घालत असे. कधी तिचे टपोरे उरोज दाबत असे तर कधी तिचे सुडौल नितंब दाबत असे. दोघेही निर्वस्त्र असत. ती देखील त्याचा सोटा मनसोक्त भिजवून हलवत असे. घट्ट मिठी मारून ते दोघेही योनी आणि लिंगाचे घर्षण करत खुप मजा घेत असे.
असेच एकदा नदीवर तिचा नवरा गुणा आंघोळ करताना एवढा गरम झाला होता की त्याने गोदाला भरदिवसा हवे तसे भोगले होते. त्या वेळी त्यांच्यावर जवानी इतकी चढली होती की त्यांना भानच राहिले नव्हते की त्यांना कुणी पाहील.
ओणवी झालेली गोदा आणि तिच्यावर स्वार झालेला गुणा.. हा खेळ गोदाला आता आंघोळ करताना पुन्हा आठवला. तिचे बोट जोरजोरात योनीला चीवडू लागले.
तिला आठवले की गुणाने तिची साडी कमरेपर्यंत वर ओढून तिला ओणवी केली होती. ओल्या हाताने तिच्या नितंबावर तो चापट मारून तिच्यात स्वार झाला होता. योनीत घट्ट अडकलेला त्याचा सोटा तिला आनंद देत होता. ती जोरजोरात सित्कारू लागली होती. दोघे ही परमोच्च क्षणात न्हाऊन निघाले होते. भर दुपारी, ते ही नदी काठी हा खेळ सुरू होता. गुणा नदीच्या काठावर पाण्यात बसला व त्यावर गोदा वर खाली हिंदकळू लागली होती. तिचे नितंब पाण्यात झपझप आवाज करत वर खाली होत होते. तिची साडी पाण्यावर तरंगत होती. तोही खालून दणके देत होता. प्रत्येक दणक्याला नदीचे पाणी तिच्या योनीत जात होते..त्यामुळे योनी पाण्यावर बुडबुडे सोडत होती. इतका आनंद गोदाने त्या पुर्वी कधीच अनुभवला नव्हता. लग्न होऊन काही महिनेच झाले असतील, पण गोदाला हवे ते सर्व सुख गुणाच्या रूपाने मिळाले होते. ती देखील त्याच्या प्रत्येक दणक्याला वर खाली होऊन साथ देत होती. अखेर दोघांचेही दणके तीव्र झाले, पाणी चपचप… झपझप वाजु लागले…. तिने त्याला घट्ट आवळले व चुंबन घेऊ लागली. आणि तेवढ्यात एक जोराचा दणका देत गुणा चित्कारला, ” आssssss” आणि सगळा कामरस तिच्यात मोकळा केला. दोघांनी काही क्षण एकमेकांना घट्ट आवळले. त्यामुळे कामरस योनीतून बाहेर येऊन पाण्यावर तरंगु लागला.
हे आठवत गोदाची बोटे देखील आता योनीत जोर धरून आत बाहेर होऊ लागली. ती “हा sss … स्स sss” असे सित्करू लागली. अखेर थोड्याच वेळात योनीतून लांब पिचकारी उडाली. तिच्या चेहऱ्यावर तृप्तीचा भाव स्पष्ट दिसत होता. ती सुखावली होती. गोदाचे उसासे कमी कमी होत गोदा शांत झाली. गोदा देखील तृप्त झालेल्या चेहऱ्याने योनीने उडवलेल्या पिचकारी कडे पाहत होती.
” गोदे sss ये गोदाव ssss …. हाय का न्हाई घरी? “
अचानक कुणी तरी हाक मारल्याने गोदाने पटकन अंग कोरडे केले व साडी नेसली. न्हाणीतून बाहेर येऊन तिने फाटकाकडे पाहिले. तिला सुशाला जाताना दिसली. बराच वेळ आवाज देऊन पण कुणी प्रतिसाद न दिल्याने ती माघारी फिरली होती.
” ताई…. तुमि हाय व्हय… आवं या की आत…” सुशालाकडे पाहून गोदाला बबनचा प्रसंग आठवला. तीचा चेहरा पडला. तिला बबनने केलेला कांड आठवला. गोदाला जणु रागच आला. रागीट भावनेने तिने सुशालाकडे पाहिले. पण सुशालाने आत येताच एक जोराचा हंबरडा फोडला व गोदाला बिलगून ढसाढसा रडू लागली.
” आवं… ताय… काय झालं…? आवं शांत व्हा बगू….” गोदा तिला शांत करु लागली.
” म्या चुकले……. ” सुशाला रडत होती. गोदाला कळून चुकले की तिला काय म्हणायचे आहे. तिने सुशालाला कसेबसे शांत केले व खाली बसवले. तिने चहा बनवला. चहाचा घोट घेत सुशाला म्हणाली,
” गोदे… कुनाला सांगु नगंस गं हे… माजं वाटुळं हूईल गं…”
” आवं… ही काय कूनाला सांगत असत्यात व्हय बया…! तुमि उगंच तरास नगा करुन घेऊ बगा… म्या काय लहान लेकरू हाय व्हय ह्या गोष्टी सांगाय… आन तुमचा संसार मोडून मला काय मिळंल? “
” संसार….. मोडाय सारखं तर पाप म्याच केलंय… लय तरास व्हायलाय ग जीवाला..”
” झालं गेलं इसरा बर मंग.. हितून पुडं असं काय करू नगा… ज्याला ल्योक म्हनून पोसला, त्याच्याबरंच असं केलंसा… ही गोष्ट म्या जर कुनाला सांगितली तर कोन ईश्र्वास तरी ठीवल का मह्यावर…सारं गाव तुम्हाला इतकं मानतंय तिथं माझं तरी कोन ऐकनार हाय व्हय .. शांत व्हा अन् असला वंगाळ ईचार आनु नगा मनात ..”
” …. गोदे…मला मन मोकळं करु दे… आज…. आज मला तुला समदं सांगायचं हाय बग… मग तुच ठरव कोन दोषी हाय… मला तुझ्या नजरंत पण खाली उतरल्यालं बगवत न्हाय ग… तुला आज ऐकावं लागंल … “
” आवं… तुमच्यावर इश्र्वास हाय मला… तुमि काईच सांगु नका बरं..”
” न्हाई…. मला तुला हे सांगितल्याबिगर जीव न्हाय राहायचा…”
” ताय… पाय चुकायला काय तरी कारन आसंल …ही कळतंय की मला… पर तुमि असं करताल हे सपनात सुदा वाटलं नव्हतं. “
” व्हय गोदे… पाय चुकलाच बग माजा… पर समदं अचानक घडलं गं… माज्या मनात बी आसं काय नव्हतं… पर बबन …”
” त्याला तर लेका सारखी माया लावली व्हती तुमि…! मग …. असं का केलंसा ? “
” सांगते ….. “
सुशाला सांगु लागते. पुढे —
बबन जेमतेम पाच वर्षांचा असताना त्याची आई वारली होती. त्यावेळी सुशालाचे नुकतेच लग्न झाले होते. सुशाला व बबन ची आई एकाच गावचे होते. सुशाला लहान असल्यापासून बबन च्या आईची लाडकी होती. नेहमी अंगा खांद्यावर असे.
काही वर्षांनी बबन च्या आईचे लग्न झाले नी एक वर्ष लोटले असता तिला बबन झाला. बबन पाच वर्षांचा असताना त्याचे वडील शहरात नोकरीला गेले. पुन्हा त्यांचा ठाव ठिकाणा लागलाच नाही. एकटेपणा मुळे व सतत च्या आजार पणामुळे बबनची आई खुप खंगत गेली.
त्याच गावातील सुभानराव चे सुशाला साठी स्थळ आल्याने सुशालादेखील त्याच गावात नांदायला आली. सुशाला बबन च्या आई ची खुप काळजी घेत असे. ज्या प्रमाणे सुशाला बबन च्या आईच्या अंगा खांद्यावर वाढली होती. बबन देखील सुशाला शिवाय कुणाकडेच जात नसे. नेहमी ” माऊकड जायचंय…” म्हणून हट्ट करत असे.
अखेर बबन च्या आईची प्रकृती खुप खालावली, शेवटचा श्र्वास घेण्याआधी तिने सुशाला कडे वचन मागितले, ” माह्या बबन ला पोटची मया दे…. पोटच्या लेकरावनी वाढीव…” आणि तिची प्राणज्योत मावळली.
बस तेव्हापासून बबन कधी वाड्यावर तर कधी त्याच्या घरी आजी आजोबा कडे राही. बबन मोठा झाला. शिक्षणात खुप हुशार होता तो. त्यामुळे मेट्रिक पास झाल्यावर तो पुढील शिक्षणासाठी पुण्याला निघाला होता. जाताना तो वाड्यावर आला.
” बबन … बिट्या एकटा राहशील ना वं ? …. ” सुभानराव काळजीने बोलले.
” उगा काय बी काळजी करू नगा… म्या बी मोठा झालुय आता… राहील मी…” बबन बोलला.
४-५ भाकऱ्या आणि भाजी कापडात गुंडाळत सुशाला बोलली, ” पयल्यांदाच लांब चाललास… आमच्या बिगार राहायची सवं न्हाय तुला. आन म्हनतुस काळजी नगा करु…” तिच्या डोळ्यांत चटकन पाणी आले.
बबन सुद्धा भावुक झाला नी तो गोदाला बिलगला,
” गबस बरं माऊ तु… रडू नगंस आता… मला बी रडाय येतंय मंग…”
” आरं तुझ्याबिगर अम्हासनी बी करमायचं न्हाय बग… ” पदराने स्वतः चे डोळे पुसून तिने बबन चे डोळे पुसले. बबन ने तिच्या दोन्ही गालांचा मुका घेतला. तिने देखील त्याचे मायेने मुके घेतले.
बबन त्या दोघांच्या पाया पडून बस स्टँड कडे निघाला. मागे सुशाला पाणावल्या डोळ्यांनी त्याच्याकडे पाहत उभी राहिली.
बबन जेव्हा पुण्यातून शिक्षण घेऊन परतला. त्याच्यात कमालीचा बदल झाला होता. काही काळ तो गावात राहून पुन्हा नोकरी साठी शहरात जाणार होता. तो स्पर्धा परीक्षा देत होता. पण त्याला काही वर्ष लोटली तरी यश काही मिळालेच नाही. गावातील मुलींच्या नादामुळं तो शहरात जायचं जणु विसरूनच गेला. तो सुशाला आणि सुभानरावांची सर्व कामे पाहु लागला. शेती मध्ये मदत करू लागला.
एके दिवशी शेता मध्ये काम करत असताना सुशाला हौदा कडे पाणी आणायला गेली. हौदामधून पाणी काढताना खाली ओलसर जागा असल्याने ती घसरली व तोल जाऊन पाण्यात पडली.
ते पाहून चीखलातल्या ढेकळात काम करत असलेला बबन खदाखदा हसू लागला.
सुशाला हौदातच उभी राहिली. उभी राहताना तिचा पदर खालीच राहिला होता. त्यामुळे तिचे ब्लाऊज मधले भिजलेले स्तन स्पष्ट दिसू लागले.
मिश्किल राग आणत ती म्हणाली, ” लय हसाय येतंय व्हय तुला.. थांब तुला बगतेच आता येऊन…”
तरी देखील बबन हसतच होता. अचानक त्याचे लक्ष सुशालाकडे गेले. त्याला प्रिया ची आठवण आली. सुशालाचे स्तन पाहून त्याचे डोळे विस्फारले. तिचे गोरेपान अंग एकदम चिरतरुण होते. ते पाहून बबनच्या पायांमध्ये अस्वस्थता निर्माण झाली.
” माऊ ला आसं हस्त्याती व्हय रं…गेलाच बग तु आता…” असं म्हणत सुशाला त्याच्याकडे खट्याळ रागात मारण्यासाठी धावत आली.
बबन आणखी हसु लागला व तिथून पळण्याचा प्रयत्न करू लागला. चिखलात पाय रोवल्यामुळे त्याला पळता येत नव्हते.
सुशाला पडलेला पदर खांद्यावरून घेऊन कमरेला खोसतच धावत आली.. आणि बबन जवळ येताच चिखलात पुन्हा घसरली, तिचा तोल गेला व ती बबन ला पकडत असताना त्याला घेऊनच खाली पडली. दोघे चिखलात माखले. बबनला पडल्यामुळे पुन्हा हसू आले. त्याने तिला तसेच बिलगून धरले व हाताने तिच्या पाठीवरून चिखल लावु लागला. ती त्याच्या अंगावर होती. तिने देखील खालचा चिखल घेऊन हसत हसत त्याच्या तोंडाला लावला. ते दोघे हसत हसत एकमेकांना चिखल लाऊन वेगळाच आनंद घेत होते. सुशाला देखील या आनंदाच्या डोहात पार न्हाऊन निघाली. तिला तिचे बालपण आठवत होते. तिच्या मित्र मैत्रिणींसोबत चिखलात असेच खेळ करतानाचे सारे प्रसंग तिला आठवू लागले. पण ती आता तिचे वय विसरून गेली होती, तिला बबन मोठा झालाय याचे पण भान नव्हते, असेल तरी कसे म्हणा… तिची त्याच्यावर मायाच अपार होती. पोटच्या गोळ्यासारखा जीव होता त्याच्यावर तिचा.
पण खाली बबन मात्र तीच माया विसरून वासनेच्या मातीत भिजत चालला होता. ‘ आयला… माऊसमूर तर प्रिया म्याडम बी फिकी हाय… कसली हिरूनीगत दिसती माझी माऊ… ‘
बबन अवाक होऊन तिला घट्ट आवळत बघतच होता. त्याने तिला खाली घेऊन तिच्या वर येऊन तिला चिखलाने भरवायला सुरुवात केली. तिच्या प्रत्येक उघड्या अंगावर तो सैरभैर चिखल लावू लागला.
” आरं बबन्या… थांब … आरं…” सुशाला खालून त्याचे हात पकडण्याचा प्रयत्न करू लागली. पण तिचे प्रयत्न अयशस्वी ठरले. बबन ने तिच्या गळ्यावरून छातीकडे दोन्ही हातांनी चिखल लावताच त्याच्या शरीरात कंप झाला. तिचे मुलायम रसरशित उरोज त्याच्या हातांना स्पर्श करत होते. तेवढ्यात तिने जोर लाऊन त्याला खाली पाडले, ” थांब आता बघतीच तुला ..” असे म्हणत ती त्याच्यावर येऊन बसली. तिने देखील चिखल घेऊन त्याला भरवायला सुरुवात केली. तो सुद्धा खालून चिखल घेऊन तिच्या पोटाला लावत होता… तिला गुदगुल्या झाल्याने ती हसु लागली. तो ही तिला खाली पाडण्याच्या हेतुने तिला जोर देऊ लागला. या प्रयत्नात त्याने तिला स्वतः कडे ओढून घेतले. पण तरीही तिला तो खाली करु शकला नाही.
त्याने चिखल लावताना नकळत तिच्या नितंबावर हात नेले व तिथे साडीला चिखलाने माखवले
त्याने चिखल लावताना नकळत तिच्या नितंबावर हात नेले व तिथे साडीला चिखलाने माखवले. तेव्हा त्याच्या लक्षात आले की सुशालाचे नितंब गोल गोल आहेत. खालून त्याचा चड्डीतला अवयव उड्या मारू लागला. बबन आता चांगलाच गरम झाला होता. तिच्या भिजलेल्या चेहऱ्याला इतक्या जवळुन पाहण्याने त्याला आणखी अस्वस्थ झाले. अचानक त्याने तिला घट्ट आवळले व तिच्या गालावर जोरदार चुंबन घेतले. ती एकटक बघत ओरडली, ” बबन्या… बारीक हायस का आता…? हलकटा…”
” गपय माऊ.. आज किती दिसांनी असं लाड करायलीस… मला बी करु दि आता…. ” बबन तिचे चिखलाने माखलेले गाल चिमटीत ओढत बोलला.
सुशाला क्षणात भावुक झाली. बदल्यात तिने देखील त्याच्या गालावर चुंबन दिले. ” माहं लेकरू इतक्या वरीस … लांब राह्यलं … आता तुला कुटं बी जाऊ द्याची न्हाय बग मी…” तिने पाणावलेल्या डोळ्यांनी त्याला घट्ट मिठी मारली.
‘ पोटचा न्हाय…पर कीती माया लावतंय…’ असा विचार करत असतानाच बबनने तिच्या दुसऱ्या गालावर चुंबन घेतले.
” उठ आता… अख्खा चीखुल लागलाय अंगाला… उठ बरं..” असं म्हणत ती उठु लागली पण बबन तापला होता. त्याने पटकन तिला पुन्हा खेचले व तिच्या ओठांवर ओठ ठेवून जोरदार चुम्बन घेतले.
सुशाला अवाक झाली. ती काही बोलणार इतक्यात बबन म्हणाला, ” माऊ… लय पडायलीस तु बग आज… लागलं काय गं तुला ? ह्यो जादूचा मुका हाय… लागलं तरी बरं व्हतंय यानी…”
ती अजुन ही स्तब्ध होती. तेवढ्यात बबन ने तिच्या ओठांवर पुन्हा ओठ ठेवले. पण यावेळी तिनेच जोराचं चुंबन दिले,
” उठ आता… किती जीव लावशील रं… एवढी मया लावतुस जसं काय माझाच ल्योक हायस…”
तिचे हे बोलणे ऐकून तो भानावर आला. तिच्या डोळ्यात त्याला भावुक अश्रू दिसले. त्याला आता पश्र्चाताप झाला, ‘ मायचा किडा हानला वरावं .. ही काय पाप करत हुतू मी…! माऊ म्हंजी आय हाय लका माजी …’
तो स्वतः च्याच नजरेत खजील झाला. त्याला स्वतः च्याच कानफडात द्यायची इच्छा झाली. मनातल्या मनात तो स्वतः ला कोसु लागला.
ती उठली व त्यालाही उठवले.
” जा आधी आंग धुन घी… मग मागुन म्या बी धून घेईल..” सुशाला त्याला हौदाकदे नेत म्हणाली.
” तुच धु ना…” बबन तिचा गाल खट्याळ ओढत म्हणाला.
” बरं… कितीबी मोठा झालास तरी बारीकच हाईस तु मह्यासाठी… चल म्याच घालते आंघुळ..” असं म्हणत तिने त्याला हौदाजवळ बसवले. त्याच्यावर बादली ने पाणी ओतले.
” हं… आता कापडं काड.. त्यावरचा चिखुल धून घेते. ” सुशाला पाणी ओतत म्हणाली.
बबन ने अंगावरचा शर्ट काढला, बनियान काढले व पँट पण काढली. तो फक्त अंतरवस्त्रात होता. त्याला लगेच एक खोड सुचली. त्याने बादलीत पाणी घेतले व सुशाला च्या अंगावर भडाभडा ओतले व हसु लागला.
” बबन्या…. Sss ” ती त्याच्यावर ओरडली.
” गबस… तु बी काड ती कापडं… किती भरलीस गं ढेकळात…”
तो तिची साडी बाजूला करत म्हणाला.
” आरं … बबन्या… खुळ्यावनीच करतुस बग… असं कापडं काढत्यात का बायमानसाची? “
सुशाला असं बोलली तरी पण बबन ने तिची साडी बाजुला केली. ती फक्त परकर आणि ब्लाऊज वर उभी होती. बबन ने तिचे काही नाही ऐकले व तो तिच्यावर पाणी ओतत स्वतः च्या हाताने तिला साफ करु लागला.
भाग ९ पुर्ण.
नवनवीन मराठी चावटपणाचा
