रंगाच्या जोर जोरात दणक्याने सुमन सुखावली होती. तिच्या मध्यातुन ओलसर पणाचे ओघळ प्रत्येक प्रहारानिशी फच फच आवाज करू लागले. रंगा ने जोर वाढवायला सुरू करताच सुमन त्याला आणखी घट्ट बिलगली. तिच्या सुस्काऱ्या आता किंकाळ्या बनल्या. “आ ssss आ ssss फिसsss ss स्स ssssss ” असे बेभान पणे ती ओरडू लागली.
रंगा तिच्या उन्मत्त चेहऱ्याकडे पाहून आणखी तापला होता. तेव्हढ्यात खालून सुमन ने सुद्धा त्याच्या कमरेभोवती पायाचा विळखा करून जोर जोरात कंबर हलवायला सुरू केले. दोघेही परमोच्च क्षणाच्या अखेरच्या टप्प्यावर पोहचले.
” टील्याची माय ss…. ओ ss टील्याची माय sss…”
अचानक सगुणा ची हाक ऐकून या बेभानी उन्मादाला जणु खिंडारच पडले.
दोघे ही त्याच स्थितीत अचानक थांबले. दोघांचे लक्ष दाराकडे गेले. सगुणा आणि कौशी ची सावली दाराकडे येताना त्यांना दिसली. दोघांची भंबेरी उडाली. काय करावे हे सुचेना त्यांना. त्या आत येतील आणि कपडे घालण्या ईतका पण वेळ नाही ही भिती बाळगुन ते तडक उठले.
रंगा घाबरून बाजाखाली लपला. सुमन माञ तशीच उभी होती. ती दुसऱ्या दरवाजाने बाहेर निघत होती, पण रंगाने तिला हात धरून आत ओढले. दोघेही निर्वस्त्र. बाजाखाली एकमेकांना घट्ट बिलगून बसले.
” टील्याची मायsss ओ sss हाय का नाय कुणी हितं ? “
आत मधली शांतता ऐकुन सगुणाने मुद्दाम पुन्हा हाक मारली.
काहीच प्रतिसाद न आल्याने ती आत आली. कौशीचे कानशील अजुन तापलेलेच होते. ती सुद्धा आत आली. पण आत येताच दोघींना कोणीच दिसले नाही. जमिनीवर रंगाचे कपडे तर बाजेवर गोधड्या होत्या. त्यावर सुमन ची साडी, ब्लाऊज पडले होते. घोंगडी एका बाजूने जमिनीपर्यंत आली होती. त्यामुळे त्या आड असलेले दोघे ही त्या दोघींना दिसत नव्हते.
‘ बया… कुठं गेले अस्त्याल! इतक्या लवकर..!’ सगुणा दुसऱ्या दारातून बाहेर पहात स्वतः शीच म्हणाली.
तेवढ्यात कौशी चे कान बाजाच्या दिशेने टवकारले गेले. तिथून हलके हलके सुस्कारे ऐकु येत होते.
परमोच्च क्षणाला पोहचलेले दोघे जण प्रणयात वितुष्ट आल्याने लपले होते..पण एकमेकांना बिलगल्याने त्या क्षणाची पुर्ती करण्यासाठीं आपोआपच दोघे पुन्हा विलीन झाले. त्या परमानंद क्षणाच्या स्थितीवर नियंत्रण ठेवणे त्यांना अशक्यच होते.
रंगा आता वर येऊन सुमनच्या आत बाहेर हळुवार पणे आत बाहेर होऊ लागला . त्यामुळे सुमन चे सुस्कारे कौशी च्या कानात ऐकु येत होते.
सगुणाने तिथला प्रकार जाणला. हातातले खुरपे तिथेच ठेवत,
” बया कौशे… टील्याची माय न्हाई कायनु हितं, अन् रंगा दादा बी दिसाना… जाऊंदी … खुरपं ठीवलंय… चल परतच्याला येऊ नंतरून..” असे म्हणत कौशीच्या हाताला धरून निघुन गेली.
रंगाने दोघी गेल्याचे पाहताच पुन्हा जोर धरला.
” आवंsss. खाली लय रुतायलंय…. वर चला…sss “
सुमनला खालची शेणाने सारवलेली जमीन रुतत होती.
रंगाने तिला बाजेवर नेले आणि पुन्हा स्वार झाला. यावेळी रंगा पुर्ण बेभान होऊन दणके देऊ लागला. पुन्हा उन्माद थैमान घालू लागले. श्वास गती वाढल्याने सुस्कारे टाकु लागले. तिचे दोनही उरोज गदागदा हलु लागले. पैंजण, बांगड्या तालात सुर मिसळू लागले. तिला घट्ट मिठी मारून रंगा जोर जोरात कंबर हलवू लागला. त्यामुळे बाज तुटायच्या गतीला आली होती. अचानक रंगा जोर जोरात वर खाली झाला, ” हआ sssss ” असं चित्कारत सुमन वर शांत पडला. त्याच्या कमरेने गती कमी कमी करत ५,६ शेवटचे दणके दिले. तिच्या आत तो पुर्ण मोकळा झाला. ती आनंदाने त्याच्या केसांना कुरवाळत, उसासे टाकत त्याच्याकडे पाहू लागली .
संध्याकाळची वेळ होती. स्टँड वर भयाण काळोख पडला होता. कोपऱ्यात असणाऱ्या खांबावर एकच बल्ब सुरु होता. त्याचा एकदम मंद प्रकाश पडला होता. त्याखाली आवट्या, डूरक्या अन् खंड्या देशी पित बसले होते. त्यांना खुप चढलेली होती.
” फुकण्यांनो … मला सोडुन बसलात हुय रं …?” असा आवाज येताच तिघे त्या आवाजाच्या दिशेने पाहु लागले. समोर बबन दिसताच तिघे अवाक झाले.
” आरं तॉच कुटं माय निजवली व्हतीस इतक्यां दी…? आवट्या चकणा खात खात म्हणाला. बबन सुद्धा खाली बसून पिऊ लागला.
” आरं … कुटं नाय.. झाडावरून पडलू… डॉस्क्याला लागलं मनुन जरा घरीच आराम करत होतु..” बबनने अर्धसत्य सांगितले.
गोदाने त्याला डोक्यात मारल्याने डोक्याला जखम झाली होती. त्याच्या मनात तीचा बदला घ्यायची इच्छा झाली होती, पण त्याचे आणि सुशाला चे घाणेरडे प्रकरण चव्हाट्यावर आले असते, या भितीने तो गावात फिरकलाच नाही. सगळं काही शांत असल्याचे निष्पन्न होताच तो बाहेर आला होता.
” ह्यो मायघाला कुनाला तरी झाडावर घेउन गेला आसंल… अन् पडला आसंल … ह्याह्याह्या…”
डूरक्या सिगरेट चा धुर मारत बोलला…
” आर ती जाऊद्या …. झवण्याहो… एक जन बी मला बगाय आला न्हाई.. ” बबन रागात बोलला.
” अय बिगडलेल्या… आमाला काय म्हाईत रं … तु घरी माय निज्वत हुतास ती..” खंड्या बी तावातावाने बोलला.
“आमाला वाटलं… कुटलं तरी पाखरु गाठलंस कायनु..” असे म्हणत तिघे हसु लागले.
” व्हय रं बबन्या… पर ही आसली सवं तुला कशी काय लागली रं? शाळंत तर लय हुशार हुतास… मोठा झाला तसा पोरी बाया शिवी तुला काईच दिसत नाय…” खंड्याने असे विचारताच बबन भुतकाळात गेला.
त्याने दारूचा पेग घटा घटा नरड्यात उतरवला. तिघे माञ त्याच्याकडे उत्सुकतेने पाहु लागले.
तो सांगु लागला.
(भुतकाळ)
बबन शाळेत असताना हुशार मुलगा होता. लहान असतानाच आईचे छत्र हरवलेला बबन वडीलांसारखाच हुशार होता. वडील कामानिमित्त नेहमी बाहेरगावी किंवा शहरात असत. १० वीला चांगले मार्क पडल्याने पुढील शिक्षणासाठी त्याला पुण्यात जायचे होते. मेट्रिक पास झाल्याने गावात सर्व त्याचे कौतुक करत असत.
अखेर त्याचा पुण्याला जाण्याचा दिवस उजाडला. स्टँड वर बस ची वाट पाहत असताना, त्याला सोडवायला खंड्या, आवट्या, डूरक्या हे तिघेही आले होते. ते तिघे जण नापास झाले होते. पण मिञ पास झाल्याचा आनंद त्यांच्या चेहऱ्यावरून जात नव्हता.
” व्हय रं बबन्या… पुन्यात खान्या पिन्याची, ऱ्हान्याची … काय येवस्ता केलीस? ” आवट्या चिंतेत म्हणाला.
” बगु… एवढं मोटं पुनं हाय..त्यात होईल की काय तरी सोय… फकस्त काय तरी काम करावं लागंल…” बबन म्हणाला.
” धरंय…१० रपडं हायती… व्हत्याल तुला तेवडंच …” खंड्याने त्याच्या हातात १० रुपये टेकवले.
बबनच्या डोळ्यात पाणी आले. त्याने तिघांना मिठी मारली.
तेव्हढ्यात पुण्याची एसटी आली. पण एसटी गर्दीने खचाखच भरली होती. पल्ला लांबचा होता. मध्ये अनेक गावे असल्याने नंतर जागा मिळेल हे माहीत असल्याने बबन एसटी मध्ये चढला होता. सर्व सामान वरच्या कप्प्यात ठेवून तो गर्दीत उभा राहिला.
गावे येऊ लागली तशी एसटी थांबु लागली. गर्दी कमी होताच पुन्हा तेवढीच लोकं आत येत होती. त्यामुळे बबन मागे पोहचला होता. समोरचा माणूस उतरल्यामुळे पुढे उभी असलेली महिला मागे सरकली. कारण पुढून आणखी लोकं आत आली होती. बाहेर ऊन जास्त असल्याने गाडीत गरम होत होते. दुपार होऊ लागली तसे बसलेले लोक झोपु लागले होते. लोखंडी सीट चा आधार घेऊन उभा असलेला बबनसुद्धा जागेवरच डुलक्या घेऊ लागला. त्याला झोप कधी आली ते समजलेच नाही.
अचानक गाडीने जोराचा ब्रेक लावल्याने कर्णकर्कश आवाज झाला व सर्व जण पुढे ढकलले गेले. त्यामुळे बबनसुध्दा दचकुन जागा झाला.
” मरायला काय हीच गाडी भेटली काय बेन्याsss… सर बाजुलाss…”
एसटी चा ड्रायव्हर जोरात खेकसला…
गाडीसमोर एक माणुस रस्ता ओलांडताना नेमका गाडीसमोर आला होता. त्यामुळे वेळीच ब्रेक लावल्याने अपघात टळला होता. आत सर्व जन बाहेर काय चालले ते पाहण्यासाठी माना इकडे तिकडे करत होते. बबनच्या लक्षात आले की त्याच्या समोर असलेल्या महिलेला तो अगदी खेटून उभा आहे. तो तिच्याच पाठीवर डोके ठेवून झोपी गेला होता. महिला शहरातील होती. आणि बड्या घरातील होती. तिचे वय ३० च्या आसपास असावे.
गाडी सुरू झाली, बबन पुन्हा डुलक्या घेऊ लागला. त्या स्त्रीने मागे पाहिले. बबन थोडा भिलाच .
” तुला झोप आली असेल तर तु झोप. जागा रिकामी झाली की सांगते तुला. तोवर असा उभा राहुनच प्रवास करायचा आहे. संकोच न करता डोके ठेऊन झोप. ” मंद स्मित करत ती महिला त्याला बोलली.
एवढी शुध्द मराठी ऐकुन बबनला आश्चर्य वाटले. सिनेमा शिवाय कुठे ऐकलीच नव्हती त्याने अशी भाषा.
बबन मात्र झोपेवर नियंत्रण ठेवण्याचा प्रयत्न करत होता. पण त्याचे शरीर तिला मागुन पुर्णतः खेटले होते. त्यामुळे त्याला तिच्या नितंबाच्या स्पर्शाने ताठरता येऊ लागली. १५ वर्षाचा बबन या स्पर्शा पासुन अनभिज्ञ होता. त्या स्त्रीने मात्र लहान आहे मुलगा असे समजून तिकडे लक्ष दिले नाही.
“एकटाच आहेस! कुठे पुण्याला जाणार की काय? “
ती चेहरा मागे करत त्याला बोलली.
” हा… मेट्रिक पास झालुय.. मग आता पुन्याला शिकाय चाललुय…” बबन च्या चेहऱ्यासमोर तिचा चेहरा होता. एवढ्या जवळुन एखाद्या स्त्रीला पाहण्याची त्याची पहिलीच वेळ होती. आणि ती स्त्री देखिल सुंदर तरुणी दिसत होती. त्यामुळे त्याच्या लिंगाची ताठरता वाढली.
एसटी च्या खरबुडी रस्त्यावरून जाण्याने बस डगमग हलत होती. प्रवासी देखिल डगमगत होते. आपसुक त्या स्त्री च्या नितंबावर बबनचा ताठर भाग घासला जात होता. नितंबाच्या फटीत तो भाग घर्षण करत होता. बबनला ते असह्य होत होते. तो स्पर्श न होण्यासाठी बबन केविलवाणा प्रयत्न करत होता. त्या स्त्रीला त्याची व्याकुळता जाणवली. तिने त्याच्याकडे पाहिले. तो घाबरलेला होता. ती समजून गेली की तो हे मुद्दाम करत नाही, तसे त्याचे वय ही लहान आहे.
त्याची ती तगमग पाहून ती पुर्णतः मागे फिरली व त्याच्यासमोर तोंड करुन उभी राहिली. जेणेकरून तसा स्पर्श टाळता येईल त्याला. पण तिने जसा विचार केला तसे न होता विपरीत झाले. ते दोघे अजुनही खेटलेलेच असल्याने आता तो तिच्या पुढुन स्पर्श करत होता. तिचे स्तन त्याच्या हनुवटीच्या थोडे खाली होते. त्यामुळे स्तनावर असणाऱ्या ब्लाऊज वरील साडीचा अडसर सोडला…तर त्याला तिचे स्तन हनुवटीला स्पर्श करत होते.
” अभिनंदन… खेड्यात राहुन मेट्रिक उत्तीर्ण झालास आणि आणखी शिकुन मोठे होण्याचे स्वप्न घेऊन पुण्याला जात आहेस. कौतुक आहे तुझे.”
ती स्त्री त्याला बोलली. त्याला बोलण्यात विचलित केले तर त्याची ही तगमग थांबेल या आशेने ती त्याला बोलू लागली.
पण तो काहीच बोलला नाही. कारण त्याचे लिंग ताठ होउन तिच्या मांड्यांमध्ये गरम उब देऊ लागले होते.
त्याची ही अवस्था पाहून, ” एक काम कर अरे… तु माझ्या खांद्यावर डोके ठेव आणि झोप.” असे म्हणत त्या स्त्रीने त्याचे डोके हाताने मागुन धरून स्वतः च्या खांद्यावर ठेवले. त्याचा गाल तिच्या खांद्यावर होता. तिच्या स्तनाच्या वरील फुगीर भागावर त्याचे डोके होते. ती आता थोपटून त्याला झोपऊ लागली. जेणेकरून तो झोपला तर त्याची तळमळ थांबेल आणि त्याच्या भावना नियंत्रित होतील.
पण अशाने तो आणखी गरम झाला. त्याचे हात तिला बिलगले गेले. ती त्याच्या मिठीत असल्यासारखे झाले. घर्षण होतच राहिले. त्याचा परिणाम म्हणून ती स्त्री सुद्धा थोड्याच वेळात गरम झाली. पण गर्दी असल्याने व हे योग्य नाही असा विचार करत ती बाजुचे सीट केव्हा रिकामे होईल याची वाट पाहु लागली.
बबनची मिठी आता घट्ट झाली होती. त्याने डोके फिरवून चेहरा तिच्या दिशेने केला होता. तिच्या उघड्या पाठीवर ठेवलेल्या हातांनी हळुवार हालचाल सुरू केली. त्यामुळे तिच्या श्वासातून गरम उब निघालेली बबन ला जाणवु लागली होती. तिच्या मांड्या त्याचा ताठर भाग स्पर्श करत असल्याने गरम होऊ लागल्या.
गाडी हेलकावे खात होती, म्हणुन तिची साडी थोडी सरकली व तिच्या उरोजाची उघडी फट त्याच्या ओठांसमोर आली. थोड्याच वेळात गाडीच्या हलण्याने त्याचे ओठ तिच्या स्तनांच्या फटीत स्पर्श करू लागले. तत्क्षणी तिने एका हाताने त्याला घट्ट आवळले. तिचा दुसरा हात वर असलेल्या लोखंडी नळीचा आधार घेत होता.
त्याला आता सहन न झाल्याने त्याचे हात तिच्या नितंबावर आले व हळु हळु नितंब दाबु लागले. ती सुखावली. पण तेवढयात तिच्या लक्षात आले की ते दोघे एसटी मध्ये आहेत. तिने ईकडे तिकडे पाहिले. पण नशीब, सीट वरचे लोक झोपी गेले होते व उभे असलेले खिडकीतून बाहेरची पळणारी झाडे पहात होते. काही जण एकमेकांशी गप्पा मारत होते. कुणाचेच लक्ष नव्हते.
अचानक एक खड्डा चुकवतना बस जोरात डगमगली. त्यामुळे तिचे ओठ बबनच्या नाकाला स्पर्श करून गेले. बबन ने वर चेहरा करून पाहिले. पुन्हा एक खड्डा आला नी यावेळी मात्र दोघांचे ओठ एकमेकांना स्पर्श करू लागले. दोघांनी विलंब न करता ओठावर ओठ आणले व तसेच उभे राहिले. आता आपोआप ओठांवर ओठ घासले जात होते. बबनचा हा पहिलाच अनुभव असल्याने त्याचे ओठ थरथरत होते. या गरमा गरमी मुळे तिची कंबर त्याच्या भागावर ती मागेपुढे होउन हळुच घासु लागली. त्यामुळे त्याला घाम फुटला. आणि घर्षण होत असल्याने थोड्याच वेळात तो चड्डीतच भ्रष्ट झाला. तो थकल्यासारखा तिला पकडुन उसासे देऊ लागला.
” ओss सर्का की… उतरायचं हाय हितं…” बाजुच्या सीट वरुन एक स्त्री व तिचा मुलगा सामान घेऊन वाट काढू लागले. गरम झालेली स्त्री भानावर आली आणि पटकन त्या सीटवर बसली. बबन देखिल बाजुला बसला. उतरणारी स्त्री मात्र या सुशिक्षित स्त्री कडे बघत,
‘ लाज बीज हाय का नाय कायनु.’ असे पुटपुटतच वाट काढत पुढे गेली व उतरली.
या स्त्रीला समजुन गेले की तिने झालेला प्रकार पाहिलाय. बाजुला बबन मात्र काय घडलं हे उमगत नसल्याने मान खाली घालुन बसला होता. बस सुरू झाली. बबन पुन्हा डुलक्या घेताच तिने त्याला खांद्यावर डोके ठेवायला सांगितले. डोके ठेवून तो झोपी गेला.
थोड्या वेळाने जेव्हा त्याला जाग आली. बस अर्धी रिकामी झाली होती. यावेळी ती स्त्री खिडकीला डोके लाऊन झोपली होती.
बबन ला पुन्हा त्याच्या भागावर ताठरता जाणवु लागली. त्याला रहावले नाही व त्याने इकडे तिकडे पाहून खात्री केली की कुणाचे लक्ष आहे की नाही. खात्री होताच त्याने पटकन तिच्या ओठांवर ओठ ठेवले व चुंबन घेऊ लागला. ती बहुतेक जागीच होती. तिने ओठांचा स्पर्श होताच दचकून डोळे उघडले. तिला काही कळायच्या आत बबन चा हात तिच्या छातीवर फिरू लागला. त्यामुळे ती क्षणात गरम झाली. पुण्याला येईपर्यंत संधी मिळेल तशी ते एकमेकांच्या अंगाला स्पर्श करुन आनंद मिळवत होते.
अखेर एकदाचे पुणे आले..नी दोघे खाली उतरले. ती स्त्री मात्र त्याच्याकडे एक कटाक्ष देऊन उभी राहिली व तिच्या वाटेने चालती झाली. बबन मात्र तिच्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे एकटक पाहतच उभा राहिला.
_________________________________________________
भाग ७ पुर्ण .
