मित्रांनो नमस्कार, आतापर्यंत “शेजारच्या गावातील जत्रा” या कथेचे तीन भाग पाहिले. कथा मेन च्या पॉईंट वरती पोहोचली आहे. तर वेळ न घालवता चौथ्या भागाला सुरवात करुया.
मागील भागात आपण पाहिले की, बाळु ने लक्ष्मी सोबत कार्यक्रम उरकल्यानंतर तो थकून घरी पोहचतो. दुसऱ्या दिवशी बाळु च्या बाबांनी त्याला लग्नासाठी मुलगी शोधली होती. तीला पहाण्यासाठी तो चिचेगावाला रवाना होतो. त्या गावात पोहचल्यावर गावकऱ्यांनी त्याचे जंगी स्वागत केले. त्याचा चहा-पाणी झाल्यावर बाळु ला समजले की, त्यांची नात तालुक्याच्या गावाला आपल्या आत्याकडे गेली आहे जी उद्या येणार होती… मराठी सेक्सी कथा
तेव्हा बाळुने निवांत त्यांच्याकडे दोन दिवस रहावे असे ते म्हणाले होते. त्यांच्या घरात एका खोलीत त्यांनी त्याला रहायला सांगितले आणि ते शाळेत ड्युटीवर निघून गेले…त्या खोलीच्या खिडकीतून बाळुला बाजुच्या घराचे आंगण दिसले आणि एक वयस्कर नऊवारी लुगडं घातलेली बाई एका तरण्या मुलीवर ओरडत असलेली त्याने पाहिली…. बाईने अंगणात काहितरी वाळवण घातले होते आणि मुलीला लक्ष ठेवायला सांगितले होते…
पण मुलीचे लक्ष भलतीकडे होते त्यामुळे अंगणात गुरं घुसून वाळवणाची नासधूस झाली होती… तेव्हा ती बाई मुलीला ओरडत होती आणि बोलत होती, की, लग्न झाल्यावर नवऱ्याच्या घरात अशीच वागणार का?म्हणून तिला बोल लावत होती….ती बाई पुर्णवेळ पाठमोरी होती तेव्हा तिचा चेहरा बाळुला दिसत नव्हता… जशी ती बाई घरात जायला वळली तसा तिचा चेहरा त्याला दिसला! ती बाई म्हणजे लक्ष्मी होती!
आयला! काल जी बाई पुन्हा भेटेल की नाही अशी शंका बाळुला होती, ती आज इतक्या सहज आणि इतक्या जवळ भेटेल अशी त्याने कल्पनाही केली नव्हती… अर्थात, लक्ष्मीला बाजुच्याच घरात पाहून त्याला आनंद झाला! तिच्यापेक्षा जास्त आनंद त्याला त्या तरण्या मुलीला पाहून झाला, जी बहुतेक तिची मुलगी होती….
बाळु चे कामपिपासू मन लगेच विचार करायला लागले की त्या लक्ष्मीबरोबर तिची मुलगी पण आपल्याला दणके मरायला मिळणार बहुतेक. हेडमास्तरची नात आपली भावी बायको म्हणून अजून त्याला पहायला मिळाली नव्हती… पण ती कशीही असली तरी तिला पसंत करून तिच्याशी लग्न करावे असे त्याला वाटायला लागले.. म्हणजे तिच्याबरोबर तिच्या या ‘गावातल्या बायकाही आपल्याला रगडायला मिळतील अशी आशा त्याच्या मनात निर्माण झाली….
नंतर बाळु घराबाहेर पडला आणि गावात फेरफटका मारायला लागला… कोणी त्याची गावात नवीन म्हणून चौकशी केली की, तो हेडमास्तरची ओळख सांगून त्यांच्या नातीला स्थळ म्हणून बघायला आलोय सांगायचा… मग काय? तो हेडमास्तरचा जावई झाल्यासारखाच त्याला मान मिळायचा अन त्याचा पाहुणचार व्हायचा… त्याने बाळुला अजून मजा वाटायला लागली अन हेडमास्तरची नात पसंत करायचीच असा त्याने मनोमन निश्चय केला……
संध्याकाळी तो हैडमास्तरच्या घरी परत आला… तोपर्यंत हेडमास्तर शाळेतून परत आलेले होते… चहा-नाश्ता घेता घेता त्यांनी बाळुची चौकशी केली, की ‘गाव कसं वाटलं?’.. बाळु हसत छान आहे!’ म्हणाला पण कोणाची ओळख नसल्याने जास्त कोणाशी बोलता आले नाही असे तो त्यांना म्हणाला….त्यावर हेडमास्तर त्याला म्हणाले, “आव जावईबापू आस असल तर म्या सवता तुमाला गावात येतो अन समद्यांशी वळख करून घेतो…”
चावट कथा मराठी
त्यावर बाळु थोडा चमकला! कारण तसे तर बहुतेकांनी त्याची चौकशी करून, त्याच्याशी ओळख करून, त्याचा चांगला पाहुणचार केलेला होता.. ते जर हेडमास्तरला कळलं तर तो खोटा पडला असता… म्हणून बाळु हसत त्यांना म्हणाला, “चालल की… पन आपन तुमच्या घराच्या आजूबाजुनी चालू करुया… म्हंजी तुमच्या
आजुबाजूला रहाणान्यांची पईली वळख करून घेवुया…”
चालतंय की… इथुनच चालू करुया…” हेडमास्तरांनी मान डोलावत म्हटले….
त्यांच्या घराच्या आजुबाजूने सुरुवात करुया हे सुचवण्यात बाळुचा स्वार्थ होता…. खासकरून बाजुलाच रहाणान्या ‘लक्ष्मीशी’ हेडमास्तरने त्याची खास ओळख करून द्यावी असे त्याला वाटले, कारण त्याने त्याचा जास्त फायदा होणार होता… तो अन हेडमास्तर घराबाहेर पडले अन मागच्या बाजुला असलेल्या लक्ष्मीच्या अंगणात ते शिरले…..हेडमास्तरांनी लक्ष्मीला हाक मारली तसे ती लगबगीने बाहेर आली.
बाळुला पाहून तिचा चेहरा पांढराफटक पडला पण पडवीत बसण्याच्या गडबडीत हेडमास्तरांना तिचा तो चेहरा दिसला नाही… बाळुने नजरेनेच तिला दिलासा दिला की ‘काळजी करू नकोस, हेडमास्तरांना काही सांगणार नाही!’ म्हणून….
त्यावर लक्ष्मी थोडी सावरली अन त्यांचे स्वागत करून तिने आतून त्यांना पाणी आणून दिले… हैडमास्तरांनी बाळु होणारे जावई’ म्हणून तिच्याशी ओळख करून दिली…. लक्ष्मीने मनात हसून त्याला नमस्कार केला…
लक्ष्मीचा घरते शेतात काम करायला गेलेे होते. तेव्हा त्याची ओळख राहिली पण तिची मुलगी, ‘हेमा’ची ओळख तिला बाळुबरोबर करून द्यावी लागली…..
बाळुने सभ्यपणा दाखवत हेमाची जुजबी चौकशी करत ओळख करून घेतली… पण हैडमास्तरच्या नकळत तो हैमाचे जसे वाईट नजरेने निरिक्षण करत होता.ते लक्ष्मीने बरोबर ताडले! तेव्हा तिने जास्त वेळ आपल्या मुलीला तेथे थांबू दिले नाही अन काम करायला आत धाडले…..
मग तेथून हेडमास्तर अन बाळु निघाले आणि लक्ष्मीच्या बाजुला असलेल्या अजुन एका घरात गेले. तेथे ‘अंध’ असलेले एक जोडपे रहात होते… हेडमास्तरांनी त्यांना आवाज दिला अन त्यांचा आवाज ओळखून तेही जोडपे लगबगीने त्यांचे स्वागत करून त्यांना बसायला विनंती करू लागले… प्रतिष्ठित हैडमास्तर स्वतः आलेले होते म्हणून त्या अंध जोडप्यातील बाई त्यांच्यासाठी चहा करते म्हणून आत जावू लागली… पण हेडमास्तर त्याची काही गरज नाही म्हणून त्यांना समोर बसायला भाग पाडले….
खुर्चीत सगळे बसल्यावर हेडमास्तरांनी त्या दोघांची बाळुला ओळख करून दिली…. ‘दामु आणि प्रियंका’ साधारण तिशीतले जोडपे होते अन दोघेही जन्मापासून अंध होते… त्यांच्या लग्नाला दोन वर्षे झाली होती आणि त्यांना अजून मुलबाळ झाले नव्हते…..हेडमास्तरांच्या बाजुलाच रहात असल्याने आणि ते दोघेही अंध असल्याने त्यांना हेडमास्तरांची आणि त्यांच्या घरातील सगळ्यांची खुप मदत व्हायची. मराठी चावट गोष्टी
त्यामुळे हेडमास्तरांबद्दल आणि त्यांच्या घरातील सदस्यांबद्दल त्या जोडप्याला प्रचंड आदर असलेला बाळुला कळले… आणि म्हणूनच हेडमास्तरांच्या नातीचा भावी वर म्हणून बाळुबरोबर ते दोघे खुप आदराने बोलू लागले आणि त्याची सगळी माहिती कळाल्यावर त्याचे कौतुक करू लागले…..बाळु त्यांच्याशी बोलत होता अन गुपचूप त्या अंध जोडप्यातील बाई, प्रियंकाचे निरिक्षण करत होता… प्रियंका अंगाने भरलेली होती आणि नाकीडोळी आकर्षक होती….
थोडा वेळ गप्पा झाल्यावर हेडमास्तर उठले अन बाळुलाही उठावे लागले… अंथ जोडप्याने बाळुला “पुन्हा या, पाहुणचाराला असे निमंत्रण दिले अन बाळुनेही हो म्हटले… मग हेडमास्तर अन बाळु त्यांच्या घरातून बाहेर पडले अन आजुबाजूच्या अजुन काही घरात गेले. तेथे रहाणाऱ्या लोकांबरोबर हेडमास्तरांनी बाळुची ओळख करून दिली… मग जेवणाच्या वेळेपर्यंत ते घरी आले…..
रात्रीची जेवण आटोपली तसे झोपण्याआधी हेडमास्तर अंगणात शतपावली करायला लागले…
बाळु त्यांना म्हणाला की, तो गावात एक फेरी मारून येतो अन तो घरातून बाहेर पडला… मग तो मागच्या बाजुला असलेल्या लक्ष्मी अन अंध जोडप्याच्या घराजवळ गेला…अंध जोडप्याच्या घराची मागची बाजू अन लक्ष्मीच्या घराची मागची बाजू यामध्ये एक अंधारा बोळ होता.. त्या अंधाऱ्या बोळात शिरून तो अंध जोडप्याच्या घराच्या खिडकीतून गुपचूप आत बघायला लागला… त्या अंधाऱ्या बोळात बाळुला कोणी बघण्याची शक्यता नव्हती तेव्हा तो बिनधास्त आत त्यांना पाहू लागला……
आत घरात त्या जोडप्याचे जेवण झाले होते अन नवरा, दामु खाटेवर बसून रेडिओवर गाणी ऐकत होता… तसेच बायको, प्रियंका किचनच्या एका कोपऱ्यात असलेल्या मोरीत जेवण झालेली भांडी धुवत होती… साडी भिजेल म्हणून तिने ती फेडून ठेवली होती आणि ती फक्त परकर अन पोळक्यावर बसून भांडी धुवत होती….बाळुला स्पष्ट दिसत होते की तिने परकर माडयांच्या वरपर्यंत सरकवला होता, ज्यामुळे तिच्या डागांच्या मधील भाग अगदी आतल्या स्पष्ट दिसत होता…
झालेच तर तिचे उघडे पोट अन खोलगट बेंबी दिसत होती… वर तिचे ठासून भरलेले कबूतरे गळ्यातून जणु बाहेर उडायला पहात होते… तो नकळत आपला उभारलेला तंबू पॅन्टवरून दाबायला लागला… आता त्या रात्री त्याला तसेही कोणी पिळुन काढायला मिळायची.शक्यता नव्हती… तेव्हा मग त्यांच्या मनात विचार आला की ईथेच आपला सोटा बाहेर काढून प्रियंकाला पहात पिचकारी उडवायची का? त्याने आजुबाजूला पाहून कानोसा घेतला…
तो तिथे उभे असल्याची कल्पना कोणाला येईल ह्याची शक्यता नव्हतीह्याची त्याने खात्री करून घेतली….
आणि मग बाळुने पॅन्टची चैन खोलून आपला पोपट बाहेर काढला आणि आत प्रियंकाचे कबूतर आणि अंग बघत बघत तो हलवायला लागला…प्रियंका सोबत दणके मारतोय अशी कल्पना करू लागला….
साधारण दहा मिनिटे हलवल्यावर अचानक त्याच्या मनात ‘लक्ष्मीचा विचार आला…..
तो विचार करायला लागली की ती तर बाजुलाच रहातेय… मग तिला जावून कुसकरायला चान्स मिळतोय का पहावे… मग नुसतेच हलवण्यापेक्षा तिची फट ओली करुन गळावे असे त्याला वाटले… तो विचार मनात आला तसे त्याने हलवणे थांबवले अन कसाबसा सोटा पुन्हा आत घालून चैन लावून घेतली… मग लक्ष्मीला काय कारण सांगून बाहेर बोलवावे अन कसे हेपलावे याचे प्लानिंग करत तो तिच्या घराकडे निघाला…..
तो लक्ष्मीच्या घराच्या आवारात आला अन त्याने पडवीच्या बाहेरूनच तिला आवाज दिला,
“लक्ष्मी मामी… ओ, लक्ष्मी मामी…”
“कोण हाय?? एवढ्या रातीचं कोन तडमडलंय??
असा आतून तिचा त्रासिक आवाज आला अन काही क्षणात दरवाजा उघडला… दरवाज्याच्या समोर बाळुला पाहून ती चपापली अन गोंधळत बाहेर येत म्हणाली,
“तुमी हाय व्हय… माप करा, मला वाटलं दुसरंच कुणीतरी हाय…”
“काय हरकत नाय… चला, मामी… तुम्हास्नी हेडमास्तरांनी बोलीवलय….”बाळुने हसून म्हटले… तिच्या मागे तिची मुलगी, हंसा उभी होती म्हणून बाळु अगदी प्रेमाने बोलत होता….
इतक्या रातीचं?? समद ठिक हाय ना??” लक्ष्मीने काळजीत विचारले….
व्हय व्हय… समद ठिक हाय… त्ये मास्तरांच्या नातीचं माज्यासंगत लगीन ठरवायचंय ना…. त्याच बोलायचं हाय त्यास्नी… चला लवकर….’
मराठी गोष्टी
“व्हय व्हय… येते की लगोलग… ये हमे… म्या आली ग जावून दार लावून घ्ये नीट…. चला पाव्हण…”असं म्हणत लक्ष्मी बाळुबरोबर निघाली… त्यांच्या आवारातून बाहेर पडल्यावर वळून ते लक्ष्मीचे घर अन अंध जोडप्याचे घर यामधल्या त्या अंधार्या बोळ्याजवळ आले, तसे बाळुने लक्ष्मीचा हात धरून तिला बोळात ओढले… लक्ष्मी हडबडली अन काय करता, पाव्हण?” म्हणून घाबरत बोलू लागली तसे बाळुने तिचे तोंड दाबून तिला गप्प केले…. मग तो तिच्या कानात कुजबुजू लागला….
लक्ष्मी मामे हेडमास्तरांनी नाय बोलावलंय तुला… माजच काम हाय तुज्याकड… आता आजाबात आवाज करायचा नाय… गुमान म्या सांगतो ते करायचं… कळलं का ??”लक्ष्मीने घाबरून होकारार्थी मान हलवली… तेव्हा मग बाळुने तिचे तोंड दाबलेले सोडले… त्याने हात काढला तसे लक्ष्मी जोराने श्वास घेत उसासे सोडायला लागली….अन मग बाळुने तिचा हात धरून तिला अंध जोडप्याच्या खिडकीजवळ नेले अन आपल्या तोंडावर बोट ठेवून तिला अजिबात आवाज करू नको असा इशारा केला….
मग तो गुपचूप आत दिसणाऱ्या प्रियकांला पाहू लागला अन त्याने लक्ष्मीच्या खांद्याला धरून तिला खाली दाबू लागला… त्याने तिला खाली गुढग्यावर बसायला भाग पाडले अन त्याने आपली पॅन्ट खोलून आपला सोटा बाहेर काढला… मग त्याने लक्ष्मीचे डोके थरून तिचे तोंड आपल्या सोट्यावर दाबले अन तिला आपला सोटा तोंडात घ्यायला भाग पाडले….आणि मग आत दिसणाऱ्या अंध प्रियंकाला पाहून तो लक्ष्मीच्या तोंडात सोटा आत-बाहेर करू लागला…
प्रियंकाच्या भरीव अंगाचा विचार करत तो लक्ष्मीचे तोंड हाडसू लागला… लक्ष्मीला दुसरा काही पर्याय नव्हता अन त्याची रखेल असल्यासारखी ती त्याचा केळं चोखायला लागली…..आता प्रियंकाला तशा अवस्थेत पाहून बाळु तापायला लागला अन त्याचा अजूनच कडक व्हायला लागला… जणू आपण त्या प्रियंकाचे तोंडात घुसवतोय अशी तो कल्पना करू लागला… त्याने त्याची उत्साह अजूनच वाढला अन त्याला वाटले की तो पटकन गळतीय की काय ?…
मग त्याने लक्ष्मीच्या तोंडातून सोटा बाहेर काढला अन तिला धरून उभे केले … मग त्याने तिच्या कानाला आपले तोंड लावले अन हळूच कुजबुजत तिला म्हणाला,
बग मामी बग… कसली ठासून भरलेली हाय ही बाय… अशी बाई कशी चवीन कुस्कराया पायजे… किती वंगाल की ज्याला दिसत नाय त्याच्या गळ्यात हा कंडा माल पडलाय… हिला माज्यावानी रांगडा गडी पाहिजे हेपाया….
“आव पाव्हण… हिला तरी सोडा… तिची आवस्ता तरी पा… आंधळी हाय ती…” लक्ष्मी हळूच त्याला म्हणाली….
“आसू दे की… देवानं तिला डोळ नाव दिलं. पण रूप लई झ्याक दिलंय…. मग त्येचा वापोर नग का घ्याया?.. त्ये राहू दे… तु पलट आता… तुला मागून हैपतो… तिला नजरेसमोर आणत…’असे म्हणत त्याने लक्ष्मीला वळवली अन खिडकीवर ओणवी वाकायला लावली…
मागून तिच्या नऊवारी लुगड्याचा त्याने कासोटा ओढला अन तिच्या कलिंगडावरून तिचं लुगड वर केलं… मग मागून त्याने आपला कडक सोटा तिच्या फोदीत घातला अन तो तिला हेपायला लागला… खिडकीतून आत दिसणाऱ्या प्रियंकाला पहात पहात तो लक्ष्मीला मागून हेपलायला लागला….जणू तो प्रियंकाचीच हेपालतोय अशी कल्पना करत करत तो लक्ष्मीला हाणत होता…. आधीच तो तापलेला होता अन त्यात आता त्याला लक्ष्मीची मोठी कलिंगड मिळाली होती…
तेव्हा मग त्याच्या लक्षात आले की तो जास्त वेळ टिकणार नाही… गचागचा लक्ष्मीची फोदी तो मागून हाणायला लागला….लक्ष्मी वयस्कर होती पण तिची फोदी चांगली घट्ट होती… त्यामुळे बाळुच्या सोट्याला चांगले घर्षण मिळत होते अन तो अजुन तापत होता… तिची कंबर धरून ति कचाकचा तिला हिदंके देत होता… शेवटी त्याचा कडेलोट झाला अन तो लक्ष्मीच्या फोदीत पाणी गाळायला लागला… गचगच धक्के मारत त्याने पाण्याच्या पिचकारी तिच्या फोदीत मोकळी केली…..
गळून झाले तसे बाळुने ओला झालेला पिंटू बाहेर काढला अन तिच्याच लुगड्याला पुसून पॅन्टच्या आत घातला… मग तो हळूच लक्ष्मीला म्हणाला,
“जा घरला, उद्या पण बोलवील तुला म्या हेपायला… गुमान यायचं बरं का…!असे बोलून बाळुने साळसुदपणे तेथून निघाला… मग तो परत हेडमास्तरच्या घरात
आला… हेडमास्तर आधीच झोपायला निघून गेले होते.. मग बाळु त्याला दिलेल्या रूममध्ये गेला आणि त्याने खाटेवर अंग टाकले…
दिवसभर झालेल्या घडामोडीबद्दल विचार करत करत त्याला कधी झोप लागली ते कळलेच नाही….
दुसऱ्या दिवशी बाळु उठला आणि सकाळचे सगळे विधी आटपून तयार होवून पडवीत बसलेल्या हेडमास्तरांकडे गेला… त्यांची नात म्हणजे त्याची भावी वधू रात्रीच येणार होती अन त्याच्याकडे आख्खा दिवस पडला होता… तेव्हा तो हेडमास्तरांना म्हणाला की,सकाळचा थोडा वेळ तो गावात फिरेल अन नंतर तो तालुक्याला जाईल अन रात्रीच येईल….
हैडमास्तर “ठिक आहे” म्हणाले अन ते त्यांच्या शाळेतील ड्युटीवर निघून गेले…. बाळुने हेडमास्तरांना जरी म्हटले होते की तो गावात फिरायला जातोय. पण त्याच्या डोक्यात बाजुलाच असलेल्या लक्ष्मी अन तिची मुलगी, हेमाचा विचार होता… लक्ष्मीकडे जावून तिच्याशी गोड गोड बोलून , तिच्या मुलीवर चान्स मिळतोय का बघावं, असा त्याने विचार केला… त्याप्रमाणे तो हेडमास्तरांच्या घरातून बाहेर पडला अन मागच्या
बाजुला असलेल्या लक्ष्मीच्या घराकडे गेला…..
अंगणातून त्याने प्रवेश केला अन तो पडवीत आला. दरवाज्याकडे त्याने पाहिले तर कडी लावलेली होती अन त्याला टाळा लावलेला होता. बहुतेक त्या दोघी बाहेर गेल्या होत्या.हे त्याच्या लक्षात आले… कदाचित दोघी शेतात गेल्या असाव्यात असाही त्याने अंदाज बांधला… आता त्यांचे शेत रानात कोठे होते हे त्याला माहित नव्हते. अन ते शोधायचे म्हणजे एक मोठे काम होते… तेव्हा मग नाईलाजास्तव त्याने लक्ष्मी अन तिची पोर, हैमाचा विचार सोडून दिला…..
मग त्याच्या डोक्यात बाजुलाच रहात असलेल्या अंध, प्रियंकाचा विचार आला.. काल रात्री तिचे किंचित अनावृत्त अंग खिडकीतून गुपचूप पहात, लक्ष्मीला हाणत, त्याने आपला सोटा गाळला होता… तिला हाणायला मिळाले तर किती मजा येईल असा विचार रात्रीपासून त्याच्या मनात होता… तेव्हा तिच्यावर काही चान्स मिळतोय का जावून बघावे असे त्याला वाटले. तेव्हा तो लक्ष्मीच्या आवारातून बाहेर पडला आणि बाजुला रहात असलेल्या त्या अंध जोडप्याच्या घराकडे निघाला…..
त्यांच्या घराच्या पडावीत तो शिरला आणि त्याने दरवाज्याची कडी वाजवली… आतून नवरा दामुचा ‘कोण आहे?’ असा खणखणीत आवाज आला आणि काही सेकंदात त्याने दरवाजा उघडला… बाळुने स्वतःची ओळख दिली तसे बाळुने ‘या या जावईबापू’ म्हणत त्याचे स्वागत केले अन त्याला घरात घेतले… बाळुला त्या गावातील सगळे आत्तापासूनच जावईबापू बोलायला लागले होते आणि त्याचे त्याला अजिबात आश्चर्य वाटत नव्हते…..
आत शिरल्यावर त्याने नजर टाकली तर घराच्या एका बाजुला असलेल्या स्वयंपाक जागेत प्रियंका उभी होती. बाळुने तिला आवाज देत नमस्कार केला अन तिनेही त्याला उलट नमस्कार केला… दामुने बाळुला खाटेवर बसायला सांगितले पण तो उभाच राहिला…. बहुतेक तो बाहेर निघण्याच्या तयारीत होता हे बाळुला दिसले… बाळुने त्याबद्दल त्याला विचारले तसे दामु म्हणाला,
“व्हय ना… म्या निगालो तालुक्याच्या गावाला… तशीलदाराच्या हापीसात… आमच्या शेताच कागूद बनीवतोय… त्येच्या साटी…”
“व्हय का… अरे मग म्या उगाच आलो… तुमचा खोळंबा करायला… म्या निगतो….”असे म्हणत बाळु जागेवरून उठू लागला… तसे दामु त्याला बसा बसा म्हणत बोलला,
” आवं तुमी बसा…. वाईच चा घ्येवून जा… ये प्रियंका… जावईबापूंना वाईच च्या कर की…. तुमी बसा निवांत… मला उशीर व्हतोय, म्या निगतो…..असे म्हणून दामु प्रियंकाला म्हणाला,
“बर का, प्रियंका… मला रात व्हईल परत यायला… नीट रहा… दार नीट लावून घ्ये…”
गावाकडच्या गोष्टी
“व्हय व्हय… तुमी जावा नीट… माजी नका काळजी करू…. तुमी लवकर या म्हनजे झालं…” प्रियंकाने हसून त्याला म्हटले.
“व्हय व्हय… लवकर येयील… निघतो म्या… दार वढून घ्येत्तो… पाव्हण गेलं की नीट लावून घे….” तिला उद्देशून तसे म्हणत दामुने बाळुकडे वळत म्हटले, “बरं पाव्हण… बसा निवांत… च्या घेवून जा…’बाळुला तसे म्हणत दामुने आपली झोळी उचलली अन तो दरवाज्यातून बाहेर पडला… मग त्याने बाहेरून दरवाजा ओढून घेतला…
तसे बाळुने दबक्या पाऊलाने जावून दरवाजाला आतून कडी घातली. दरवाज्याच्या बाजुला असलेल्या खिडकीतून बाहेर दूर जाणाऱ्या दामुवर नजर ठेवू लागला. न जाणो त्याला काही आठवले तर परत माघारी फिरायचा. तेव्हा त्याच्यावर लक्ष ठेवत बाळु आत प्रियंकाशी बोलायला लागला….
तर मित्रांनो पुढे बाळु ने अंध प्रियंका सोबत जे काय केलं ते आपण पुढील भागात पहाणार आहोत. त्यामुळे कुठे जावू नका, असाच आपल्या कथेचा आनंद घेत राहा. कथा आवडत असतील तर लाईक करा.
धन्यवाद😘💕
प्रत्येक भाग उकंठावर्धक आहे