भाग – ३ शेजारच्या गावातील जत्रा 🔴

मित्रांनो नमस्कार, आपण “शेजारच्या गावातील जत्रा” या कथेचे आतापर्यंत दोन भाग पाहिले. तुमचा मिळालेला प्रतिसाद आणि मिळालेल्या प्रेमाबद्दल मी तुमचे खुप आभार मानतो. तुमच्या सहकार्य मुळे आपण आता कथेच्या तिसऱ्या भागात आलो आहोत. 

तर मागील भागात आपण पाहिले, बाळुने, लक्ष्मीला आणि राम्या ला रंगेहाथ पकडल्यानंतर बाळु लक्ष्मी वरती चान्स मारायला पाहतो. त्यासाठी तो तिला लहान मुलाशी घाणेरडे चाळे केल्यामुळे पंचायती समोर नेण्याची धमकी देतो. पण लक्ष्मी बाळु समोर गयावया करते. पण बाळु म्हणतो की, मी कोणाला सांगणार नाही, पण मला पण चान्स दे. त्यावर लक्ष्मी आढेवेढे करते आणि त्यानंतर पुढे लक्ष्मी काय म्हणाली. 

“आवं पन तुमी कोण हायसा ? कुनच्या गावचं?? वळख ना पाळख तुमच्याबरुबर म्या कसं करू???” लक्ष्मीला अनेक प्रश्न पडले.

“त्ये काय महत्वाचं नाय… माज नाव बाळु हाय इतकच ध्यानात ठिव… ताठलेल्या सोटयाला आन् ऊपाशी फटीला ना वळख लागते, ना पाळख लागते… नर-मादीसारख नुसतं झुंजायचं… माज्याशी कसं करायचं त्ये माज हत्यार पाऊन तुच ठरव…”.

इतकं बोलून बाळु उठला आणि आपले कपडे काढू लागला… कपडे काढता काढता बाजुला भेदरून बसलेल्या राम्याकडे पाहून तो म्हणाला,

“गुमान बसून आमचा खेळ बघायचा… तुला पन शिकाया मिळलं… आन तापलास तर बिनदास्त हलव… “मग कपडे काढून बाळु तयार झाला. त्याचा अर्धवट कडक सोटा पाहून राम्याने डोळे विस्फारले अन लक्ष्मीची हवाचं टाईट झाली! 

राम्याला आश्चर्य वाटले की इतका मोठा सोटा असतो काय?? अन लक्ष्मीला आश्चर्य वाटले की इतका मोठा सोटा तिच्या फटीत बसणार का??

अभिमानाने आपला सोटा हलवत बाळु खाली लक्ष्मीच्या जवळ बसला. लक्ष्मीच्या चोळीची गाठ सोडलेलीच होती आणि तिचे आंबे उघडेच होते. लालसेने त्यांच्याकडे बघत बाळुने तिच्या कंबरेत हात घातला. 

आणि तिला आपल्या  अंगावर ओढली. लक्ष्मीची मोठे रसरशीत आंबे त्याच्या छातीवर चिरडले गेले आणि त्यांचा मांसल गुबगुबीतपणा बाळुला खुप भावला… न रहावून त्याने आपले तोंड तिच्या तोंडावर दाबले आणि तो तिच्या ओठांचा चावा घ्यायला लागला…आणि रस प्राशन करु लागला. मध्ये मध्ये तिच्या तोंडात जीभ घालून तिची जीभ चोखायला लागला….

काही क्षण लक्ष्मी भांबावली होती पण हळु हळु ती त्याला साथ देवू लागली. नंतर मग ती पण जोमाने बाळुला खेटायला लागली… ते पाहून बाळु अजून प्रेरीत झाला की तिला रसपान करण्याची चांगली माहिती होती… त्याचा तंबु आता चांगलाच उभारला होता आणि तिच्या लुगाड्यात खुपसुन तिला टोसे मारू लागला. मध्येच बाळुने तिचा हात पकडुन आपल्या सोट्यावर आणून ठेवला आणि ती त्याचा सोटा हलवू लागली….

निळ्या आभाळाखाली माळरानात झुडपाच्या मध्ये एका वयस्कर बाईला बाळु दणके मारायला लागला होता आणि बाजुला बसून एक कोवळा पोरगा त्यांचा खेळ बघत होता… बाळु आता खुपच चेकाळला होता आणि त्याच्या केळ्यातून पतळ चीक पाझरत होता… त्याचा केळं हलवता हलवता लक्ष्मीच्या हाताला त्याच्या चीकाचे पाणी लागत होते तशी ती म्हणाली,

“तुमचं पाणी आत्ता सुटायला लागलय अन माझ लुगड वल व्हतंय त्यानं…”

“आग मंग फेडून टाक की तुज लुगड… चीकाचं डाग दाखवायचय व्हय तुला गावाला …. आणि कर की काईतरी ह्याला… पान्याची चव लई भारी हाय माज्या…”

बाळुने हसत हसत तिला हिंट दिली. तरी ती त्याचा भला मोठं केळं हालवत राहिली. मग तो पुढे परत तिला म्हणाला,

“अग… राम्याच्या तोटीला त्वांड लावायची लई हाँस हाय ! तु जरा माझ्या पाईपाला पन त्वांड लाव की….”

आता बाकी लक्ष्मी बाळुचा पाईप त्वांडात घेऊन चोखायला सरसावली! त्याचे पाय फाकवून ती त्याच्या पायात गुढग्यावर बसली आणि तिने त्याचा पाईप मुठीत धरत तो वर-खाली हलवू लागली…. त्याने बाळुच्या पाईपलाईनीतून अजून थोडं थोडं पाणी बाहेर पडून लागलं…..

“मावशे… चाट ग माजा चीक… तुजी जीभ लई भारी हाय…”

मग ती लक्ष्मी खाली झुकली आणि आपल्या जीभेने ती त्याच्या सुपार्यावरील पातळ चीक चाटायला लागली… त्या हालचालीने बाळुचा पाईप थरथरला आणि तो डोके मागे टाकून, डोळे मिटून लक्ष्मीच्या जीभेचे सुख आपल्या पाईपावर अनुभवू लागला… मग लक्ष्मीने त्याच्या सोट्याची सुपारी तोंडात घेतली आणि कसून चोखायला लागली. बाळुच्या सोट्यातुन एक गोड शिरशिरी त्याच्या मस्तकात गेली आणि तो उन्मादाने म्हणाला,

“काय केळंचोखी आहेस ग तु मावशी… एकदम भन्नाट… कुट ग शिकलीस?… नवरा गेला खुप वरीस झालं, अन मग कोनी शिकिवलं तुला ??”असं बाळु तिला विचारु लागला. त्यावर लक्ष्मीने काही क्षण तोंडातुन काढत म्हटले….

“त्यानंच… मम्बईला कामाला व्हता तो… तिकडुन शिकून आला अन मला शिकिवलं…” 

“व्हय का… मग बरुबर हाय… म्या पन मम्बईला कामाला हाय… म्या पन तिकडच शिकलो हेपायला…”असं बाळु म्हणाला. 

आता लक्ष्मीने बाळुचा पूर्ण तोंडात घेतला आणि जोरजोराने चोखायला सुरवात केली… बाळु तिचे डोके धरून आपल्या सोट्यावर दाबायला लागला… मध्ये मध्ये तो तिचे डोके धरून आपल्या सोट्यावर वर-खाली करत तिचे तोंड पुढे मागे करत होता. मुळातच मोठा असलेला त्याचा सोटा तिच्या चोखण्याने अजुनच लांब अन जाडजूड झाला होता… आता त्याला रहावत नव्हते… शेवटी त्याने तिचे डोके धरून वर ओढले आणि तिला थांबायला सांगितले….

“बस्स झालं मावशे… नाईतर तुज्या त्वंडातच गळलं म्या… चल… तुजी मागून…..मारतो म्या आता…

असे बोलून बाळु उठला. तसे ती लक्ष्मी त्याला म्हणाली,

“पाव्हण… एक ईचारू का?…..

“हा ईचार ना… काय ??”बाळु विचारु लागला. 

“तुमी… माजी… फट.. चोकता का ??” लक्ष्मीने लाजत विचारले.

“काय म्हनलीस?? तुजी फट चोकू ?? छे! इतका टाईम नाय माज्याकडं… चल पड खाली…” बाळुने नकार देत तिला म्हटले.

“आव… चोका की… लई वरीस झालं माजा धन्या चौकावचा… ह्या राम्याला पण ईचारलं…. पण नाय म्हनला .. तुमी चोका ना… लई उपकार व्हतील माज्यावर…” लक्ष्मीने अक्षरश: गयावया करत त्याला म्हटले.

त्यावर बाळुने विचार केला की काय हरकत आहे चोखावला? ती पण खुष होईल आणि मस्त मजा येईल… तेव्हा विचार करून तो तिला म्हणाला,

“ठिक हाय मावशे…. चोकतो तुजी… पण मग ध्यानात ठिवायचं… आन नंतर चांगलं सुक द्यायाचं.. आलं का लक्शात ??

“व्हय व्हय…. लई ऊपकार झालं…” म्हणत आनंदाने लक्ष्मीने झटकन आपल्या नऊवारी लुगड्याचा कासोटा ओढला आणि खाली गवतावर झोपत आपले पाय फाकवले!

मग तिने आपले लुगडं मांझांच्या खाली ओढत मांझा उघडा केला आणि आपली फट त्याच्यासमोर उघडी केली… लक्ष्मीच्या फटीवर केसांचे जंजाळ होते ज्यातून ना तिची भेग दिसत होती ना दाणा… तरीही बाळु मंत्रमुग्ध झाल्यासारखा तिच्या केसाळ जंगलाकडे पाहू लागला… त्याला केसाळ आवडायची आणि लक्ष्मीची खुपच केसाळ होती.मावशे… लईच केसाळ हाय तुजी फट… एकदम झ्याक दिसतीया…” असे बोलून त्याने बाजुला राम्याकडे पाहिले…..

राम्या बाजुला बसून त्या दोघांचा खेळ बघत होता आणि ते पाहून त्याचा पण कडक झाला होता… पण आपल्या कडक तंबूला हात लावायची त्याची हिंमत झाली नव्हती. म्हणून तो तसाच बसून होता… त्याचा कडक झालेला तंबू पाहून बाळु हसला आणि त्याला म्हणाला,

“काय रे राम्या… काकूची केसाळ फट बघुन तुझा तंबू टाईट झाला ना?… कदी पाईली व्हती का अशी  फोदी??…

राम्याने नंदी बैलासारखी नाय अशी मान डोलावली… बाळु पुढे हसत त्याला म्हणाला, “आता बघ कशी चोखायची फोदी. नंतर तु पन काकूची चौकून तिला सुक दे हो…..राम्याने पुन्हा नंदी बैलासारखी मान डोलावली आणि बाळु हसत हसत खाली वाकला….

त्याने डायरेक्ट आपले तोंड लक्ष्मीच्या केसाळ फटीवर ठेवले आणि तो जोमाने तिची फट चाटायला लागला….

“आहहहहऽऽऽ…” करत लक्ष्मीने एक उसासा सोडला आणि ती कंबर हलवायला लागली….

तिच्या मांड्या चोळत बाळु कसून तिचा दाना चौखायला लागला आणि मग अतीच सुखाने लक्ष्मी वेडीपिसी झाली… खुप काळानंतर लक्ष्मीची  कोणीतरी चौखत होतं आणि हे सुख तिला सहन होईना… दोन मिनिटातच तिचा बांध फुटला आणि ती पाझरु लागली… पाझरुन ती शांत झाली. तसे बाळु उठला… तिच्याच लुगड्याने त्याने आपले तोंड पुसले आणि हसत लक्ष्मीला म्हणाला,

” झाली का हौस पुरी?… मजा आली की नाई… “

“व्हय व्हय… लई बर वाटल… खुप वरसानी आस सुक भेटलं…” लक्ष्मी लाजत लाजत म्हणाली…

“आता मला सुक दे… मी तुंबलोय खुप वेळ…बाळु आपला सोटा हलवून अजुन टाईट करत तिला म्हणाला.

आणि मग त्याने तिचे पाय फाकवले आणि तिच्या पायात जागा घेतला… तिच्या ओलसर फटीवर आपल्या सोट्याचा सुपाडा घासून तिच्या फटीतील रसाने तो ओला केला… सोट्याचा सुपाडा तिच्या फटीत किंचित घालून तो अजुन ओला केला. मग त्याने तिच्या मांझा मागे दाबून तिची डिक्की अजून वर केली, जेणेकरून तिच्या फटीची भेग वरच्या दिशेने आली पाहिजे…..

आणि मग तिच्या भेगेवर सोट्याचा सुपाडा ठेवून तो दाब देवू लागला. त्याच्या  सुपाडा तिच्या फटीच्या भोकाॅत शिरला.तसे ‘आहाहह….’ करत लक्ष्मीने घुसमटत एक चेकाळली!तिच्या चेकालन्याकडे दुर्लक्ष करत बाळु अजुन आत घालू लागला. बघता बघता त्याचा अर्धा पाऊण तिच्या फटीत शिरला कोणी तरी लाकडाचा खुटा आपल्या फटीत घातलाय अशी भावना लक्ष्मीला जाणवत होती. ती दात-ओठ खात, डोळे गच्च मिटून घेत त्याच्या सोट्याचा दाब आणि आपल्या फटीतल्या वेदना सहन करत होती….

म्हटलं तर खुप वर्षाने ती आपल्या फटीत सोटा घेत होती आणि त्या वयातही तिची फट घट्ट होती… तिच्या फटीत मुळापर्यंत सोटा घालून बाळु काही क्षण स्तब्ध राहिला…. जेव्हा त्याला वाटले की आता लक्ष्मी दणके सहन करू शकते तेव्हा तो आपली कंबर हलवायला लागला.

मध्येच एकदा बाळु तिच्या अंगावर भार टाकून पडला आणि तिचे तोंड वळवून तिच्या गालावर आपला गाल ठेवून तिला कचकवू लागला… ह्या पोजीशनने दोघांचे तोंड राम्याच्या दिशेने झाले आणि दोघेही एकमेकांच्या गालावर गाल ठेवून राम्याकडे बघत करु लागले….

ते दोघे आपल्याकडे रोखून पहात बोसका बोसकी करताहेत हे पाहून राम्या गडबडला आणि इकडे तिकडे पाहू लागला… बाळु हसून त्याला म्हणाला,

“आर… लाजतोस काय… बग आमची कसरत… मजा वाटतीय ना?… तुजा उभा झालेला तंबू सांगतोय समदं… आरे हालव त्याला …. नुसता बसुन काय राहिलाय…”

मग बाकी राम्याला रहावले नाही आणि तो आपला तंबू हलवत त्यांच्याकडे बघत राहिला… ते पाहून बाळुला मजा वाटली आणि तो पुन्हा हसून राम्याला म्हणाला,

“आरं आस्स… हलव चांगला… काकूला हेपलायला वाटतयं की नाई…हेपलशील ना हिला माज्यासारक?? अस्सा जोर लावून धक्का मारायचा असतुया… आस्स… आस्स…’म्हणत बाळु गचागचा लक्ष्मीला अजुन जोराने कचकावु लागला… त्याने लक्ष्मी चेकाळली आणि तिने त्याच्या कंबरेला आपल्या पायांचा विळखा घातला आणि ती आपली कंबर हलवू लागली… दोन मिनिटातच ‘आहहह…. करत ती पाणी सोडायला लागली.

आणि तिला पाहून बाळुचा बांध फुटला अन तो तिच्या चिपटीत…. धक्के मारून मारून त्याने  आपल्या चीकाच्या पिचकाऱ्या सोडल्या आणि हळू हळू तो शांत होत गेला… त्याचे झाले तेव्हा तो तिच्या अंगावरून खाली सरकला आणि तिच्या बाजुला डोळे मिटून पडुन राहिला… लक्ष्मी पण डोळे मिटून पडुन राहिली….

दोन मिनिटानंतर बाळु भानावर आला आणि त्याने वळुन राम्याकडे पाहिले… राम्या अजुनही आपला तंबोरा वाजवत होता. 

उताण्या लक्ष्मीकडे हपापल्यासारखा पहात होता. तेव्हा बाळु त्याला म्हणाला,

“आर ये लेका इकडं… आणि हाण तुझ्या काकूला…”

त्याने बोलायची खोटी केली आणि राम्या टुणकन उडी मारून पुढे आला आणि तो लक्ष्मीच्या पुड्यात गुढग्यावर बसला.. बाळुने लक्ष्मीच्या त्याच्या बाजुचा पाय पकडुन ओढला आणि तिला पाय फाकवायला सांगितले… लक्ष्मी भानावर आली आणि आपले पाय फाकवून पाहू लागली की राम्या काय करतोय…

जसे तिने पाय फाकवले तसे राम्या आपला तंबोरा पकडुन तिच्या अंगावर झोपला आणि तिच्या

फटीत घालून वाजवायला लागला. त्याची लहान तोटी होती म्हणून तिच्या घागरीला नीट बसत नव्हती.त्या बिळातून तून बाहेर सटकत होता आणि त्याला प्रचंड घाई झाल्याने त्याचा  काही केल्या आत जातच नव्हता. शेवटी लक्ष्मीनेच त्याच्या डांघेत हात घालून त्याचा चाकू पकडला आणि त्याचा सुपाडा बरोबर आपल्या भॉकावर ठेवला….

आणि मग राम्याने गपकन धक्का मारून आपला छोटु तिच्या दोन्ही फांद्याच्या मधी घातला आणि तो तिच्या अंगावर पडून कंबर हलवायला लागला… त्याला जवळ जवळ चिटकूनच बाळु पडला होता आणि त्यांची तारेवरची कसरत पहायला लागला… आणि मनातल्या मनात हसु लागला. राम्याला जराही धीर नव्हता की आपली धार थोपवून धरायची कला त्याला अवगत नव्हती….

जेव्हा जेमतेम पाच-सहा धक्के त्याने मारले आणि तो लक्ष्मीच्या विहिरीत आपल्या लहानशा नळाचे पाणी सोडायला लागला…. जोराने दणका देत, धक्के मारत मारत तिच्यात मोकळा झाला! आपला पुर्णपणे पाण्याचा साठा तिच्या विहिरीत मोकळा करून तो पण लक्ष्मीच्या दुसर्या बाजुला पडला…. मध्ये लक्ष्मी आणि दोन्ही बाजुला तिला नुकतेच हेपालेले बाळु आणि राम्या पडून होते….

नंतर मग सगळेच भानावर आले आणि लगबगीने उठत सगळे कपडे घालू लागले….बाळुला घाई नव्हती पण त्या लक्ष्मी आणि राम्याला तेथून लवकरात लवकर निघून जायचे होते… तेव्हा त्यांनीच आधी आपले कपडे ठिकठाक केले आणि ते तिकडून निघणार इतक्यात बाळुने त्यांना दरडावले,१४ दिसानंतर पुन्यांदा इकडे यायचंच… म्या वाट बगीन … आन नाई आलात तर तुमी कुनच्या गावचं त्ये मी बरोबर हुडकून काडीन आन गावातून वडून आनीन… तवा नक्की यायचं…..

त्याला होकार देत त्या दोघांनी तेथून धूम ठोकली.बाळुला वाटले की त्यांच्या गावाचे नाव विचारायला हवे होते. पण मग त्याने विचार केला की त्यांना शोधून काढने कठिण नव्हते … मग बाळु कपडे ठिकठाक करून तेथून निघाला आणि घरी निघून आला….दुपारच्याला पुन्हा त्याने अंघोळ केली आणि फ्रेश होवून तो घरात झोपून राहिला… त्याचे मित्र त्याच्याकडे आले होते. पण तो उठला नाही की त्याने त्यांना भिक घातली नाही…. ती हिरमुसून निघून गेले आणि बाळु संध्याकाळपर्यंत झोपून राहिला….

दुसऱ्या दिवशी बाळु सकाळी तयार होवून चिचेगावला मुलगी बघायला रवाना झाला…. चिचेगाव त्यांच्या गावापासून जास्त लांब नव्हते म्हणजे ४ गाव सोडून पुढे होते. रानातून चालत तो अडीच तीन तासाने चिचेगावला पोहचला… तेथे पोहचल्यावर त्याला हेडमास्तरचे घर शोधून काढायला अजिबात त्रास झाला नाही….

हैडमास्तरला त्या गावात खुप मान होता आणि जेव्हा त्याने लोकांना सांगितले की तो हेडमास्तरची नात बघायला आला आहे. तेव्हा सगळ्यांनी त्याचे चांगले स्वागत करत त्याला हैडमास्तरच्या घरी पोहचवले… हेडमास्तर सत्तरीला आलेले मजबूत गृहस्थ होते आणि त्यांनी नामदेवचे चांगले स्वागत केले…..

त्याचा चहा-पाणी झाल्यावर ते बाळु ला म्हणाले की, त्यांची नात तालुक्याच्या गावाला आपल्या आत्याकडे गेली आहे जी उद्या येणार होती… 

तेव्हा बाळुने निवांत त्यांच्याकडे दोन दिवस रहावे असे ते म्हणाले. त्यांच्या घरात एका खोलीत त्यांनी त्याला रहायला सांगितले आणि ते शाळेत ड्युटीवर निघून गेले… बाळुला दिलेल्या खोलीत तो आला आणि खाटेवर पडला….तेवढ्यात त्याला एका बाईचा ओरडण्याचा आवाज आला म्हणून तो कुतुहलाने त्या खोलीच्या खिडकीत गेला… त्या खोलीच्या खिडकीतून बाळुला बाजुच्या घराचे आंगण दिसले आणि एक वयस्कर नऊवारी लुगडं घातलेली बाई एका तरण्या मुलीवर ओरडत असलेली त्याने पाहिली…. 

बाईने अंगणात काहितरी वाळवण घातले होते आणि मुलीला लक्ष ठेवायला सांगितले होते… पण मुलीचे लक्ष भलतीकडे होते त्यामुळे अंगणात गुरं घुसून वाळवणाची नासधूस झाली होती… तेव्हा ती बाई मुलीला ओरडत होती आणि बोलत होती, की, लग्न झाल्यावर नवऱ्याच्या घरात अशीच वागणार का?म्हणून तिला बोल लावत होती….ती बाई पुर्णवेळ पाठमोरी होती तेव्हा तिचा चेहरा बाळुला दिसत नव्हता… जशी ती बाई घरात जायला वळली तसा तिचा चेहरा त्याला दिसला! 

ती बाई म्हणजे कोण होती! ते आपण पहाणार आहोत कथेच्या चौथ्या भागात. त्यामुळे कुठेही जाऊ नका. लवकरात लवकर चौथा भाग पण आपण घेऊन येणार आहोत. तर मित्रांनो कथेचा तिसरा भाग कसा वाटला जरुर कळवा आणि आवडला असेल तर लाईक करायला विसरु नका. जे लाईक करत नाहीत, त्यांना कथा आवडली नसेल असा माझा गैरसमज होतो. त्यामुळे जरुर लाईक करा.