मला तर कळायचेच बंद झाले. मी त्यांना काहीच बोलले नाही, आतल्या रूममद्धे थोडीशी आवरा आवर करायची होती, त्यामुळे माझी पाऊले तिकडेच वळाली. त्या वेळेस मी विचार करत होते, जरी आपण नाही म्हटले तरी वडील काही ऐकणार नाहीत. त्यापेक्षा जर या व्यक्तीला आपल्याशी काही दिवस लगट करू दिली तर त्याची मन:पुर्ती होईल, आणि अशी माणसं नाहीत एका बाईकडे जास्त दिवस टिकत. त्याबदल्यात त्याला गोड बोलून आपली पैशाची व्यवस्था पण करता येईल. मी मनाशी ठरवले व तशीच बाहेर आले, लागलीच अंगावरची ओढणी काढून बाजूला ठेऊन दिली. त्यांना जो काही मेसेज जायचा होता गेला, त्यासरशी त्यांच्या पण तोंडावर हसू फुलले.
मी त्यांना जेवणासाठी ताट वाढले, त्यांनी जेवण सुरु केले तसे मी त्यांना चिटकून बसले व एक हात अलगद त्यांच्या मांडीवर ठेवला…. त्यांच्याशी गोड गोड बोलून, लग्न न करता फक्त दर रविवारी लगट करण्यास तयार केले , ते पण न दारू पीता….
ते माझ्या सौंदर्याने इतके घायाळ झाले होते की, मला नाही वाटत ‘ नाही ‘ हा शब्द त्यांच्या तोंडातून बाहेर पडला असता. त्यांचे जेवण झाले त्यावेळेस नऊ वाजल्या होत्या, आणखीही बाबांचा यायचा पत्ता नव्हता.
माझे शिक्षण पुर्ण होणार या कल्पनेनेच मला खूप आनंद झाला होता, त्यामुळे आज मी त्यांना मनभरुन प्रणय सुख देणार होते. जेवण झाल्यानंतर ते शेजारच्या कॉटवर बसले, मी पण त्यांच्या शेजारी जाऊन उभारले. माझी कंबर बरोबर त्यांच्या चेहऱ्यासमोर होती.
” तुझी पुच्ची वरून तर खूपचं छान दिसते गं, मला बघू तर दे आतून कशी दिसते ती “
असे म्हणत त्यांनी माझा टॉप वर केला व अगदी जवळूनच निरीक्षण करू लागले. एखाद्या पुरुषाने माझ्या बाबतीत असा शब्द प्रयोग वापरण्याची हि पहिलीच वेळ होती व माझ्या इतक्या जवळ येण्याचीही हि पहिलीच वेळ होती, म्हणून मी लाजेने चूर झाले. आणि दोन्ही हात बरोबर पुच्चीच्या भागावर ठेवले. त्यांनीपण हसत हसत ते दूर केले व माझ्या पुच्चीची पप्पी घेतली.
त्यांनी तोंड तेथे तसेच ठेऊन हात अलगद पाठीमागे नेले व माझ्या दोन्ही गांडीच्या गोळ्यावर ठेवले. दोन्ही हाताची बोटे हळूच मधल्या चिरेत रुतवली, मला तसेच पुढे ओढले. तेव्हा त्यांच्या नाकाचे टोक कचकन माझ्या पुच्चीवर रुतले, परक्या स्पर्शाने पुच्ची तर पाण्याने डबडबली होती. सारे अंग रोमांचित झाले होते, होणारी फिलिंग मी कधीच शब्दात वर्णन करू शकणार नव्हते.
इतका वेळ मी माझे हात या सर्व कार्यक्रमापासून दूरच ठेवले होते. पण तदनंतर ते कधी त्यांच्या डोक्यावर ठेवले गेले ते मलाच समजले नाही. मीपण माझी पुच्ची त्यांच्या नाकावर घासू लागले व त्यांचे डोके जोराने मजकडे ओढू लागले.
आमचा हा कार्यक्रम दोघानाही थकवा येईपर्यंत चालला होता. थकव्याने ते कॉटवर पाठमोरे विसावले, तर मी तसेच त्यांच्या अंगावर बसले. तेव्हा त्यांनी माझ्याकडे पाहून समाधानात्मक हास्य केले.
” बऱ्याच दिवसांनी असा आनंद मिळाला बघ. माझी बायको अशी तुझ्यासारखी नाही गं साथ देत, म्हणून तर आम्हाला असं बाहेर हुंदडावं लागतं. तिची पुच्ची आता कामातून गेलीय बघ, नाही मला आता पहिल्यासारखा घट्टपण मिळत “
” माझी पहिलीच वेळ आहे, काय कळणार मला यातलं “, मी हसत हसत उत्तरले.
” कळेल, कळेल सर्व समजेल तुला. माझे विद्यार्थी नाहीत कधी नापास होत म्हटलं “
असे म्हणत त्यांनी मला त्यांच्या शेजारी लोळवले, आता मिशन बॉल सुरु झालं होत. ते मनसोक्तपणे माझ्या बॉलच्या ताठरपणाचा आनंद घेत होते. खर तर मला मुलांना बोलायला सुद्धा आवडत नसायचे, पण आज काय झाले होते कोणास ठाऊक, मी स्वतः हून त्यांना आमंत्रण देत होते. करणार तरी काय मिळणारा आनंद, होणार सुखच मला सगळ करायला मजबूर करत होत.
बॉल कुस्कारल्याने मिळणारा आनंद कमी झाल्याबरोबर, त्यांची नजर हळू हळू माझ्या पँटकडे वळली. जशी त्यांनी नाडी सोडायला सुरुवात केली, माझी बोबडीच वळली. स्पर्श सुखाने दोघांच्या बाबतीत आक्षेपार्ह असं काही होणार नव्हतच, पण पुच्ची संपर्काने मात्र सगळंच बिघडणार होत. मग काय लागले मी त्यांना विरोध करायला. त्यांना मनसोक्त साथ देणारी मी असे का करत आहे, असं कदाचित त्यांच्या मनात आल असेल. म्हणूनच त्यांनी खिशातील निरोधाच पाकीट माझ्यासमोर केलं.
‘ निरोधाने मात्र माझा विरोध पूर्ण मावळला ‘
मी झटकन पँट बाजूला केली व पाय फाकवून त्यांच्यासमोर आडवी झाले.
” अगं काय गं, तुझी चड्डी फाटलेली कशी … “
” आम्ही गरीब, आम्हाला कुठून मिळणार नवी कोरी चड्डी. कसंतरी भागवायच, चड्डी आहे असं म्हणूनच मनाला शांत करायचं “
” काय काळजी करतेस, आता तुला मी आहे की. माझ्या बायकोला बघ कशा अर्धा डझन चड्ड्या आणल्यात “
असे म्हणत त्यांनी त्यांची कपडे काढली, अंतःवस्त्रावर तशीच मला मिठी मारली. मला खाली लोळवून, ओठावर ओठ टेकले. मी त्यांना पायाने व हाताने मिठी मारली, तर ते त्यांचा हात माझ्या पाठीवर फिरवत होते. मला हे सर्व इतके असह्य झाले होते कि मी स्वतःची व त्यांची चड्डी स्वतःच्याच हाताने खाली केली. त्यासरशी त्यांचा बुल्ला उडून पुच्चीवर आदळला. पुच्ची इतकी आतुर झाली होती कि त्या आघाताने झटकन खाली पुच्चीरस ओघळू लागला. त्यांना थोडस दूर करून मी पाय फाकवले व आत घालण्यास आमंत्रण दिले. त्यानाही जास्त वाट पहायची इच्छा नव्हती.
कामारसाने भरलेल्या पुच्ची बोळावर त्यांनी बुल्ल्याचं पुढंच मोठ टोक ठेवलं व धक्के द्यायला सुरुवात केली. तशी एक जोराची कळ पुच्चीतून माझ्या मस्तकात शिरली, त्यासरशी बुल्ला बाजूला करून, दोन्ही पाय मिटून, भिंतीकडे तोंड करून कळवळायला लागले. का कुणास ठाऊक, होणारा आनंद अचनाक लुप्त होऊन त्याची जागा जोराच्या ठणक्याने घेतली होती. इतका त्रास व्हायला लागला कि, अचानक डोकं गरगरायला लागलं. मी डोळे मिटून तशीच शांत पहुडले.
माझ्या तोंडावर जेव्हा पाणी जाणवले, तसे मी डोळे उघडले. तर ते समोर चिंताक्रांत नजरेने मजकडे पाहत होते. त्यांनी माझ्यासमोर पाण्याचा ग्लास धरला, मी लागलीच पाणी प्यायले, आता कोठे जीवात जीव आला होता.
” अग वेडे, इतकं घाबरू नकोस, नाही काही होणार मी असताना तुला. माझ्या बायकोची तर तुझ्यापेक्षा अवस्था बेकार झाली होती पहिल्या वेळेस “
” मला माहित नव्हत हो इतका त्रास होतो ते, म्हणूनच अशी गलितगात्र झाले मी “
मी असे म्हणत असतानाच त्यांनी शेजारील फडके घेतले व माझी रक्ताने माखलेली पुच्ची, तिच्यावरील रस, घाम सुटलेले माझं सार अंग हळूहळू पुसून काढलं. तदनंतर एक एक करत त्यांनी सगळी कपडे माझ्या अंगात चढवली, आतल्या घरात अंथरून केले व मला शांत निजण्याची खुण केली.
” तू शांत झोपी जा, आजीबात घाबरू नकोस. बघं सकाळी कस तुला फ्रेश वाटत ते. तुझं वय जरा लहानच आहे म्हणून त्रास होतोय, बाकी काही नाही. तुझ्या बाबांना आल्यानंतर मी बघतो, त्यांच्या जेवायला मी वाढतो. तू शांत विश्रांती घे “
इतक्या कोमल काळजीच्या स्वरात मला खूप दिवसांनी कोणीतरी बोलले होते. आई गेल्यानंतर तर माझी काळजी, अशी आपलेपणाची वाक्यरचना दुरापास्तच झाली होती. लहानपणी जेव्हा मी खेळून खेळून खूप थकायची तेव्हा ती मला अशीच म्हणायची. तो क्षण आठवताच माझ्या डोळ्यातून झर झर पाणी गळू लागले.
” का रडतेयस गं … ? ” त्यांचा काळजी स्वर माझ्या कानी पडला.
” आईची आठवण येतेय…. मला असं आपलेपणान बऱ्याच दिवसांनी कोणीतरी बोलले म्हणून … “
” वेडीच आहेस बघ तू , त्यात काय आहे रडण्यासारख…. “
असे म्हणत त्यांनी जवळ येऊन माझ्या कपाळाची छान अशी पप्पी घेतली. तशी मी पण शांतपणे झोपी गेले, ती सकाळपर्यंत….
सकाळी उठायला मला नऊ वाजल्या, इतकी शांत व आनंदाची झोप यापूर्वी लागलेली कधीच आठवत नाही. बाहेरच्या घरात आले तर बाबा सर्व आवरून बसले होते, सकाळचा चहा सुद्धा त्यांनी हातानेच केला होता.
” बाबा, मला माफ करा. उठायला जर उशीरच झाला. खुप डोके दुखत होते ना म्हणून … “
” असू दे गं, रोज तूच करतेस की. आजच्या दिवस मी केला म्हणून काय बिघडलं, तेवढीच तुला विश्रांती मिळाली. नाहीतर हि रोजची वस वस असतीच की. काय म्हणताय डोकं तुझं आता … ? “
” शांत झोप मिळाल्यामुळ शांत वाटतंय आता … “
असे म्हणत मी माझी सकाळची कामे करण्यास सुरुवात केली. चालताना दोन्ही पायाच्या मद्धे दुखत होते, काम करण्याच्या पळापळीत ते पण हळू हळू कमी झाले. नंतर नंतर तर काही झालेच नाही असे वाटत होते.
दुपारी मी माझ्या मैत्रिणीकडे जाऊन काही फुले आणली, गुलाब; मोगरा; झंडू अशी. घरी आल्यानंतर ती पाण्यात व्यवस्थित भिजू घातली, रात्रीपर्यंत ती ताजी राहायला पाहिजे होती ना म्हणून. दिवसभर मी विश्रांती घ्यायची ठरवले होते, कारण रात्रभर खूप काही करायचे होते ना…
दुपारी झोपण्यासाठी मी जेव्हा अंथरुणावर पडले, अनेक विचार मनात येत होते… सगळ्यात आगोदर तर कालच्या रात्रीचा तो आनंदमय क्षण समोर दिसत होता… बॉल चोळत असताना झालेली ती घालमेल, पुच्ची चोळताना मिळणारा तो उद्दाम आनंद… पुच्ची बुल्ल्याच्या मिलनाने तृप्त झालेले मन… मिळालेलं ते स्वर्गीय सुख आणि त्या स्वर्गीय सुखाने कालपासून आतापर्यंत टवटवीत असणारी मी… मला आगोदर या सुखाबद्दल कोणी सांगितले असते तर ते मला नसते पटले…
काही केल्या हे क्षण मनासमोरून हलण्यास तयार नव्हते… त्याच वेळेस माझा हात पुच्चीवर ठेवला गेला, अंगावरच्या ड्रेस वरूनच तिला चोळण्यास सुरुवात केली… समोर दिसत होता तो त्यांचा उठलेला बुल्ला. वरून नीट चोळता येत नाही हे लक्षात येताच नाडीकडे हाताने धाव घेतली, मी पँट अलगद खाली ओढून काढली. ओली होऊन चिकटून बसलेली चड्डी काढून ठेवली. हात पुच्चीवर वर खाली फिरू लागला… खालून वरी येताना पाचही बोटे एकत्र असायची तर खाली जाताना मधले बोट पुच्चीच्या चीरेवरून बोळाकडे मार्गक्रमण करायचे आणि राहिलेली बोटं संवेदनशील अशा शेजारच्या वर आलेल्या भागाला घासत जायची.
उठलेली ती पुच्ची, कडक झालेले बॉल आणि अंगावर आलेला तो घामाचा प्रत्येक थेंब माझ्या अवर्णनीय आनंदाचा साक्षीदार होता. असे करून जेव्हा मन भरले, मी उठून कॉटकडे गेले. एक पाय खाली ठेवला तर दुसरा कॉटवर, पुच्ची बरोबर कॉटच्या कडेवर येईल याची काळजी घेतली. त्याच अवस्थेत मी पुच्चीला वर खाली वर खाली फिरवू लागले… ह्या मनतृप्तीने आता मात्र माझा बांध सुटला, पुच्ची कामरसाने भरून आली… मन पूर्ण तृप्त झाले…
या क्रिडेमुळे शरीर सगळे लूज पडले होते, थकवा आला खूप. थोडे वर सरकून, पुच्ची गादीवर ठेऊन त्याच अवस्थेत मी डोळे झाकले. आता मात्र शांत झोप लागली, सगळ्या जगाची झोप मी एकटीच घेईन असं वाटत होतं.
जेव्हा मी डोळे उघडले, लक्ष लागलीच घड्याळाकडे गेले. घड्याळ बघून मी दचकलेच, तब्बल साडेतीन तास झोपले होते मी… तेही तशाच नागड्या अवस्थेत. आता मात्र लवकर उरकणे आवश्यक होते कारण सहा वाजले होते. मी पटकन उठून पँट घातली, चड्डी बाथरूम मद्धे टाकली, नव्हती ती राहिली घालण्याच्या अवस्थेत. घर सगळे आवरून साडेसहाच्या दरम्यान मी स्वयंपाकाच्या तयारीला लागले… साडेसात पर्यंत सगळे काम आटोपून मी बाबांची वाट पाहू लागले. तेव्हाच बाबांची हाक कानावर आली… पळत जाऊन मी त्यांच्या हातातील पिशवी घेतली व हात पाय धुण्यासाठी पाणी देऊन चहा करण्यास निघून गेले.
चहा पीत बाबांनी दिवसभराचा सगळा कार्यक्रम कथन केला, दुसरं ऐकण्यास नव्हतं न कोण मग सांगणार कोणाला. आज बाबांचा चेहरा खूपच भाऊक झाला होता, का कोणास ठाऊक हृदयात कसंतरी होत होतं ते ऐकून. चहा पिऊन बाबा माझ्या जवळ येऊन बसले, माझ्या चेहऱ्यावरून फिरवू लागले. ते माझी माया करत होते, त्याच वेळेस त्यांच्या डोळ्यातून अश्रू वाहत होते…
” पोरी तुझी खूप काळाजी लागून राहिलीय बघं, खरंच तुझं खूप वाईट वाटत. तुझं शिक्षण पूर्ण करावं असं खूप वाटतं, पण मी तरी काय करू, किती खस्ता काढू, कसं करू तुझं शिक्षण पूर्ण. एवढी सोन्यासारखी, गोरीगोमटी, लावण्यवती, हुशार, सालस पोरगी तू . का माझ्या अभाग्याच्या घरी जन्मलीस, तुझ्या लायकीच नाही गं हे घर … “
” बाबा, तुमच्या घराचं चांगल करायचं होत म्हणूनच माझ्यासारख्या होतकरू मुलीला तुमच्या घरी जन्माला घातले देवाने. नंतर असं काही अभद्र नका बोलू . यापुढे डोळ्यातून फक्त आनंद अश्रूच आले पाहिजेत. माझ्या शिक्षणाचं माझं मी पाहीन, नका तुम्ही काळजी करू. करेल मदत मला कोणीही…. “
असे म्हणत मी बाबांना मिठी मारली… दुसऱ्याला अश्रू पुसण्यास सांगणारी मी स्वतःचे अश्रू आवरू शकत नव्हते…
बाबा डोळे पुसत बाहेर अंगणात निघून गेले. एक पंधरा मिनिटे झाली असतील, कोणाचा तरी बाबांबरोबर बोलण्याचा आवाज आला. त्यांचा आवाज आहे हे माझ्या झटकन लक्षात आले आणि माझ्या सगळ्या अंगावर शहारे आले, अंगाची केसं उभी झाली होती सगळी… भयचकित झाली होते मी…
मी सर्व काम आगोदरच आवरून ठेवले होते म्हणून करण्यासारखं काहीच राहिलं नव्हतं, मग काय बसले तशीच रेलून भिंतीला. रात्री काय होईल, कसं होईल याचा विचार करत. एक अर्धा तास मी माझ्या विचारातच गुंग होते, भानावर आले ते कुणीतरी आत येत आहे या चाहुलीने. मी लागलीच माझी नजर तिकडे केली, तेच होते तेथे… त्यांच्या हातात पिशवी दिसत होती… कशाची होती ती पिशवी…
ते जसे आत आले तशी माझी नजर त्यांच्या नजरेला मिळाली, त्यांच्या डोळ्यांवर माझे डोळे विसावले. ते माझी नजर न तोडता तसेच आत आले, माझ्याकडे पाहत पाहत समोरचं येऊन उभा राहिले. रोज ते मला मिठीत घेत होते, पण आज पुढाकार मी घ्यायचे ठरवले होते. तशी मी उठले व त्यांच्या समोर येउन उभा राहिले, हळूच हळूच त्यांच्याकडे सरकू लागले. छातीची धड धड वाढू लागली होती पण मी कशालाच न जुमानता त्यांच्या ओठावर ओठ टेकले, चुंबनाला सुरुवात केली.
त्यांचा खालचा ओठ मी मन लावून चोखू लागले. माझे दोन्ही हात विलग करून मी त्यांच्या गांडीच्या गोळ्यांवर ठेवले व जोर लावून त्यांना माझ्याकडे ओढले तशी पुच्ची बुल्ल्यावर टेकली. मी लागलीच माझी कंबर खाली वर करू लागले, त्यांच्या बुल्ल्याचा कडकपणा माझ्या पुच्चीच्या चिरेवर जाणवू लागला. माझे बॉल पण त्यांच्या छातीवर जोरकस पणे दाबले जात होते. अशाप्रकारे मी त्यांना माझ्या त्रि अवयवांनी त्रिभुवनाचे सुख देऊ लागले.
त्यांनी तर हातातली पिशवी तशीच खाली टाकली, माझ्या कंबरेवर धरून वर उचलले तशी मी त्यांना जोरदार मिठी मारली व चुंबनाचा वेगही वाढवला. त्यांचा बुल्ला ताठ होऊन वरच्या बाजूला सरकला होता आणि त्याच्यावर माझी पुच्ची विसावली होती. काय रोमांचित झाले होते मी … ते पण मला हळूच वर उचलायचे व जोरात बुल्ल्यावर आदळायचे… माझ्या पुच्चीची अगदी चेंदामेंदा व्हायची वेळ आली होती…
कंटाळा आल्यानंतर त्यांनी माझी मिठी सोडली तशी मी पण अलगद खाली उभा राहिले व तशाच अवस्थेत दोन्ही पायावर खाली बसले. त्यांच्या पँट कडे लक्ष गेल्यावर मला त्यांच्या बुल्ल्याची कळवळ आली, किती धडपडत होता तो बाहेर येण्यासाठी. मी पुढे होऊन त्यांच्या पँटचे हुक काढले व ती तशीच गुडघ्या पर्यंत खाली केली, चड्डी झटकन खाली ओढली. तसा त्यांचा बुल्ला जोराने बाहेर पडला व माझ्यासमोर वर खाली करत डोलू लागला. मी त्यांचा बुल्ला काल पहिला होता पण इतक्या जवळून नाही. रंगाने काळा, पुढची बाजू गुलाबी मस्तच होता तो. मी त्याच्याकडे मन लावून बघत आहे हे त्यांच्या लक्षात येताच त्यांनी माझ्या डोक्याला धरले व चेहरा अलगद पुढे सरकवला. या घाणेरड्या अवयावाकडे ते मला का ओढत होते याचा मला बोध होत नव्हता, माझ्या चेहऱ्या वरची आश्चर्याची ती अस्पष्ट रेषा पाहून त्यांनी स्मित केले व मला म्हणाले,
” अगं हा बुल्ला तोंडात घालून, मागे पुढे करत त्याचे रवंथ करायचे असते म्हणजे बघ किती आनंद मिळतो ते “
हि काय अजब गोष्ट आहे हे मला उमजण्याच्या पलीकडे होते. हा माझ्या तोंडात घातल्यावर तोंड घाण तर होणार नाही ना, अशा या गलिच्छ अवयवाच्या मुख स्पर्शाने मी कदाचित आजारी तर पडणार नाही ना असे अनेक प्रश्न मला सतावत होते.
” अगं मुली, नसेल तुला आवडत तर राहू दे नको उगीच मनस्ताप करून घेऊ “
असे त्यांचे शब्द माझ्या कानावर पडले पण माझा स्वभाव नेहमी नवीन गोष्टी आत्मसात करणारा असा होता म्हणून मी तो कडक बुल्ला काहीही विचार न करता अलगद तोंडाकडे सरकवला, त्याला मी हळू हळू मागे पुढे करू लागले. आगोदर तोंडाची चव बेचव अशी झाली होती पण नंतर त्यात रंग भरायला सुरुवात झाली. माझं मन पूर्णपणे त्यांची सेवा करण्यात गुंतले होते.
इतक्या वेळच्या प्रणयामुळे म्हणा किंवा आणखी दुसऱ्या कशामुळे त्यांचे पाणी लवकर गळाले. त्यामुळे मला मनभरुन बुल्ला चोखायला नाही मिळाला. पाणी गळल्यानंतरही मी त्याचे चर्वण तसेच चालू ठेवले होते परंतु त्यांनी जेव्हा थांबायला सांगितले, थांबण्याशिवाय गत्यंतर नव्हते.
” अगं तू प्रथमच हे सर्व करते आहे म्हणून त्याबद्दलची तुझी ओढ समजतेय मला, पण आपणास हि मज्जा रात्रीसाठी राखून ठेवायला पाहिजे कारण खरं जे काही घडणार आहे ते रात्री घडणार आहे “
मला त्यांचे म्हणणे पटले होते तशी मी पण मागे हटले. त्याबरोबरच त्यांना बोलावणारा बाबांचा आवाज आवाज आला, मग लगेच त्यांनी बाहेर जाण्याची तयारी सुरु केली. दरवाज्यातून बाहेर जाताना त्यांनी सहज माझ्याकडे बघितले, मी लागलीच एक हात पुच्चीवर ठेवला व दुसऱ्या हाताने विशिष्ठ अशी खूण केली. मला काय म्हणायचे होते ते त्यांच्या मनात चमकले, त्यावर मी थोड्या वेळात आलोच अशी सहमती दर्शवली.
” मी तुमच्या बुल्ल्याला माझ्या जिभेने समाधानी केले तर माझ्या पुच्ची कडे कोण बघणार, कोण मला संतुष्टी देणार अशा आशयाचा संदेश होता तो “
तो त्यांना बरोबर समजला. जुने खिलाडी होते ना ते या खेळात… आणि हे वाक्य पुट पुटत मी पुढच्या कामाला लागले ……
समाप्त…