डेनिम शॉर्ट घातलेली तृप्ती संथ पावले टाकत हॉल मधल्या सोफ्यावर येऊन बसली. वाटी घेऊन भुरेलाल तिच्या मागे आला.
“मॅडमजी आपके बाल आगे लेलो.” तो म्हणाला.
तृप्तीने केस पुढं घेतले. तिची स्तनमंडळे चेहऱ्याखाली दिसत होती. तिच्या टॉपमध्ये भरलेली मदमस्त मदनकुंभे पाहून भुरेलालला क्षणभर वाटले कि भसकन वरून हात घालून चोंबाळुन टाकावेत ते स्तन. तिच्या श्वासाच्या लयीसोबत ते हळुवारपणे वर खाली होत होते. तिने पाय एकमेकांवर ठेवत हात जुळवले होते. तिच्या केळीसारख्या मांड्या सुंदर आकारात एकमेकींवर चढल्या होत्या. भुरेलालला त्या चाटून काढाव्या वाटत होत्या. आज त्याचे काही खरे नव्हते.
“मॅडमजी सरीर को जितना हो सके विसराम दिजिये. ढिला छोडीये.” तो म्हणाला.
तृप्तीने के निश्वास सोडत शरीर सोफ्याला आणखी खेटवले. भुरेलालचा हात थरथरत होता. तृप्तीची उष्ण काया भुरेलालला बेभान करत होती. त्याने जोर लावून मनावर ताबा ठेवला. थोडे तेल बोटावर घेत त्याने तिच्या मागे मानेखाली मणक्यावर लावले. भुरेलालच्या खरखरीत स्पर्शाने तृप्तीला कसेसेच झाले. तिच्या स्लिव्हलेस टॉपचा बॅक बऱ्यापैकी उघडा होता. तिची गोरी टवटवीत त्वचा भुरेलाल वेड लावत होती. सेवाभावाचे नाटक त्याला अतिशय जड जात होते. २३-२४ वर्षांची अशी रसरशीत तरुणी त्याला भयाण उत्तेजित करत होती. त्याने हळूहळू तिच्या मणक्याला तेल चोळायला सुरुवात केली. काहीवेळ वर्तुळाकार चोळत राहिल्यावर तृप्तीला छान वाटू लागले. तिने डोळे मिटून सोडलेला निश्वास भुरेलालला जाणवला.
“मॅडम कैसा लग रहा है अब. अकडन कम हुई जा रही है ना?” त्याने उभे स्ट्रोक मारत विचारले.
“हा भुरेकाका.” ती म्हणाली.
“ये तेल वर हमारा हाथ ऐसाही जादू करते है.” असे म्हणत त्याने हळू हळू दोन्ही हातानी तिच्या मानेच्या बाजूला कांद्याच्या अलीकडे कॉलर बोन्स वर तेल चोळायला सुरुवात केली. त्यामुळे तृप्ती आणखी सुखावली. तिला भुरेलालच्या राकट हातांचा तेलकट उबदार स्पर्श तिच्या मानेवर पाठीवर छान वाटू लागला. तो तिच्या मानेच्या दोन्ही भागाना हातानी चोळू लागला. मान आणि पाठीच्या मणक्याचा वरचा भाग त्याने १५ मिनिटे चांगला रगडून काढला. तृप्तीला काहीसे त्या भागात खरेच मोकळे वाटू लागले.
“मॅडम अच्छा लग राहा है ना?” त्याने विचारले.
“भुरेकाका बहोत अच्छा फील कर रही हू, थँक्स” ती म्हणाली.
“कँधो को भी मालिश दि होती लेकिन वो आप साहेब से करवा लिजिए.” असे पुटपुटत तो वाटी घेऊन निघून गेला.
त्याने रगडल्यावर तृप्तीच्या मान आणि पाठीच्या वरच्या भागातला रक्त प्रवाह उष्ण झाला होता. तिला मोकळे वाटत होते.
त्यामुळे दुसऱ्यादिवशी भुरेलाल स्वतःच तेलाची वाटी घेऊन आला तेव्हा तृप्तीने काहीही न बोलता उन्हात बसल्याबसल्याच अंगावरची शाल बाजूला केली. भुरेलाल ने कालच्या सारखीच परत मान आणि पाठीच्या वरच्या भागाची मालिश चालू केली.
” मुझे लगा आप शाम को मुझे तेल लाने को कहेंगी. साहेब कँधोको तेल लगाके मालिश करते तो आपको बडा आराम मिल जाता.” तिचे मानेच्या बाजूचे हाड चोळत चोळत भुरेलाल म्हणाला.
“भुरेकाका कल उनको काफी देर हो चुकी थी. कैसे मै उनसे ये सब करने को केहती.” तृप्ती भुरेकाकाचा मसाज एन्जॉय करत म्हणाली. तिला अतिशय आराम वाटत होता. त्यामुळे वरच्या बाजूने वाजवी पेक्षा जास्त पुढे येऊन तिच्या जत्र हाडांना स्पर्श करणाऱ्या भुरेलालच्या हातांना तृप्तीने माईंड केले नाही. तो गोलाकार पध्दतीने त्याची सडसडीत बोटे तीच्या तलम गोर्‍या मानेपाशी फिरवत होता. मधेच त्याने आंगठा आणि बाकिच्या बोटांमधे तिच्या खांद्याच्या अलिकडे दाब देऊन चोळले.
“आहहह… भूरेकाका.. धीरे…” ती म्हणाली.
“मॅडम.. कितना देर तक एकही जगह पर मालीश करेंगे. कंधा और पीठ भी तो अकड गयी होगी ना?” भूरेलाल तीची प्रतिक्रीया जाणून घेण्यासाठी थोडा थांबला.
खरेतर तृप्तीला पण मसाज हवा होता. पण तीला मर्यादापण सोडायची नव्हती. भूरेलाल तीला भला माणूस शाटत होता. पण कितीही केले तरी परपूरूष. आपण कसे त्याला असे हो म्हणायचे. तो सेवाभावाने निर्विकारपणेच विचारत आहे याची तृप्तीला खात्री वाटत होती. तरीपण ऊगाच आपण जास्त ढिल द्यायला नको असं तीला वाटले.
“नही भूरेकाका आप बस कर दो आजके दिन. कल करेंगे.” ती थोडी अनिच्छेनेच बोलली. भुरेलाल मसाज करत असताना तीला खूप रिलिफ मिळत होता.
त्याने लगेचच हात काढून घेतला तसा त्याचा तो तेलकट उबदार पणा गेलेला तृप्तीने सेन्स केला. तिने नाराजीवजा निश्वास सोडत नॅपकिन घेतला आणि ते तेल पुसले. रात्री नेहमीप्रमाणे उशिराने थकून भागून समीर आला. त्याला जेवायला देऊन तृप्तीने स्वतः जेवण केले. दोघेजण बेडमध्ये गेल्यावर तृप्ती त्याला बिलगली. समीरनेही तिला कुशीत घेतले.
“समीर. काय रे! किती उशीर करतोस रोज. मला जाम कंटाळा येतो इथे एकटीला. सोबतीला ते भुरेकाका असतात पण तरीही तुझी खूप आठवण येते, कॉल करावा तर तू मिटिंग मध्ये किंवा डिस्कशन मध्ये असतोस. मनभरून बोलणेही होत नाही आपले. रविवारी पण तुझी एखादी २ – ३ तासांची व्ही.सी . असतेच. सुटीचा दिवस कसा जातो तेही कळत नाही. किती दिवस झाले आपण एकमेकांना क्वालिटी टाईम देऊ शकलो नाहीये. मला आताशा जरा बरे वाटत आहे. तर तू दुरावलायस. एवढे काय रे काम. आपल्या बायकोचा काही विचार करतोस कि नाही?… समीर अरे बोल ना!” असे म्हणुन ती त्याच्या चेहऱ्याकडे बघायला गेली तर तो तिला कुशीत घेऊन झोपून गेला होता.
“सगळं मुसळ केरात.” ती म्हणाली आणि तिने त्याच्या कुशीतून स्वतःला दूर केले. गरम रजई मधुन बाहेर येत तिने खाली पाऊल ठेवले. गरम वूलन चपला घालून ती घराच्या व्हरांड्यामध्ये आली. बाहेर आउट हाऊस च्या ओसरी मध्ये भुरेलाल विडी ओढत बसला होता. त्याचे लक्ष नव्हते. तिने पहिले. सहज तिच्या मनात विचार आला.
“किती एकटा आहे हा माणूस. ह्याच्या जगण्याचा उद्देश काय? तरीपण खुश वाटतो. आनंद दिसतो त्याच्याकडे पाहिल्यावर. कदाचित त्याला काम करण्यात समाधान असेल. समीरला पण त्याच्या कामामध्ये समाधान सापडते. एक मीच आहे जी समाधान शोधत आहे. मानण्यात समाधान आहे असे म्हणणाऱ्यांना असे निष्क्रिय आयुष्य मिळाले तर कळेल कसे निरस वाटते सर्व. किती दिवस झाले माझ्या सौंदर्याचे नीटपणे समीरने लाडही नाही केलेले. असाही कुठे तो फार रसिक आहे. त्याचा स्पर्श सुद्धा कितीतरी तोलून मापून असतो. सगळे काही तोलून मापून करतो तर मग कामाच्या बाबतीत पण तसाच वाग ना? खूप वाटते मनात येईल ते त्यावर उधळून द्यावे. पण तो स्वतःच कमनशिबी आहे. त्याला नीटपणे घेताही येत नाही. रात्री २ – २ पर्यंत प्रणय चालतो असे माझ्या मैत्रिणी बोलतात ती अतिशयोक्ती आहे कि खरेच जगात असा उत्कट प्रणय आहे? मला कधी मिळणार तो? हा भुरेलाल… सकाळी मालिश करत असतो तेव्हा मनात निराळेच कंपन तयार होते. वाटते कि स्पर्श असा राकट आणि मजबूत हवा. नाही .. नाही.. काय विचार करत आहे मी पण…. तरीही समीरच्या बुळबुळीत स्पर्शाने कधीच असे वाटले नाही… ..शी… काय विचार करतीये मी पण.. नवर्याच्या स्पर्शाची तुलना नोकरासोबत… नाही.. नाही.. स्टॉप इट तृप्ती..” तिला तिच्या विचारांची काहीशी लाज वाटली.
ती आत आली. बेडवर आडवी झाली. शांतपणे डोळे मिटले.
“तृप्ती कोवळ्या उन्हात एका बेंचवर पालथी पहुडली होती. उन्हाचा उबदारपणा तिला तिच्या पाठीवर जाणवत होता. अचानक तिला तिच्या उघड्या पाठीवर हाताचा स्पर्श जाणवला. तिच्या पाठीची मालिश होत होती. हात हळूहळू खाली जात तिच्या नितंबांकडे सरकले.
“अम्म्म समीर… नाईस .. छान वाटतंय. येस …” ती उद्गारली.
“और नीचे जाये क्या मॅडम…?” तिला पाठीमागुन आवाज आला.
“तुम…?” ती दचकून ओरडली. तिला जाग आली. तीला खूपच वास्तवदर्शी स्वप्न पडले होते. ती जागी झाली आणि काही सेकंदात अलार्म वाजू लागला.
“ओह्ह… थँक गॉड स्वप्न होते. पण असले स्वप्न ? तिने मान झटकली आणि ती उठली.
नेहमीप्रमाणे पटपट आटोपून समीर कामावर गेला. आता घरात भुरेलाल आणि तृप्ती दोघेच उरले होते. ९ वाजून गेले होते पण भुरेलाल आला नाही. तो घराच्या मागच्या बाजूला असलेल्या छोट्याश्या भाजीच्या बागेत काम करत होता. ती मागे डोकावून गेली. तो त्याच्या कामात मग्न होता. तृप्तीला चुटपुट लागली होती. तिला मसाज हवा होता. कारण शारीरिक नाही तर मानसिक होते. शरीरात असणारी अस्वस्थता औषधाने कमी करता येते. पण मनाला तशी सोय नाही. मनाला ज्या गोष्टीमुळे अस्वस्थता आलेली असते ती नेमकी गोष्ट मिळणे हेच त्या अस्वस्थतेवरचे औषध असते.
“भुरेकाका?” तीने आवाज दिला.
“जी मैडम?” तो म्हणाला.
“कुछ नही. दोपहरके खाणे के लिये सब्जी निकाल दियी?” तिने विचारले. पण तिला ते नक्कीच विचारायचे नव्हते.
“जी मैडम..कब कि निकाल दि.” तो म्हणाला. हे ती विनाकारण विचारत आहे त्याला माहित होते. तीचे अस्वस्थपणे आत बाहेर जाणे येणे त्याला कळत होते. त्याला अपेक्षित होते कि आज तिने स्वतःहून त्याला मसाज साठी बोलवायला हवे. कारण आणखी काही मर्यादा ओलांडण्यासाठी हे गरजेचे होते.
“अच्छा..” ती काहीही न विचारता नुसतीच तिथे उभी राहिली.
“मैडम. चाय बनाये का आपके लिये?” त्याने विचारले.
“नही. चाय नही चाहिये.” ती म्हणाली. तिने आज लाल रंगाची शॉर्ट नाईटी घातली होती. त्यातून तिच्या गोऱ्या मऊसूत मांड्या दिसत होत्या. खूपच मादक दिसत होती. केस मोकळे सोडले होते. तिला कळत नव्हते कि हा विसरला का होता? आपण कसे याला मालिश बद्दल म्हणायचे. तो परत त्याच्या कामा मग्न झाला होता.
” आज बाजार जाके चिकन लेके आईए भुरेकाका. थोडा रातको चिकन सूप लेना चाहती हू.” ती म्हणाली.
“जी अच्छा. तो म्हणाला आणि परत कामात वळला.
“कल दोपहरसे कमर ओर पीठ मे थोडी अकडन मेहसूस हो रही है. थोडा चिकनसूप वैगरे लेने से आराम मिलेगा.” ती विषयाकडे येण्यासाठी त्याला तसे म्हणाली. तिला मसाज हवा होता. आज ती जास्त संकोच करणार नव्हती.
“मैडम मे कबसे आप को कह रहा था.. इतनेसे मालिशसे कुछ नही होता. अरे मैडम तबियत का मामला हो तो झिझक नही रखते है मनमे. एक काम करिये आज अच्छी नरम धूप है. छत पे जाईये. मै आता हू. तेल तो मैने कबका बनाके रख्खा है. थोडा गरम करना पडेगा. ” त्याला हवी असलेली संधी तृप्तीने दिली होती. ती गेली. तो उठला हात वैगरे धुवत त्याने आत जाऊन तेल गरम केले. सोबत एक चटई घेतली.
तृप्ती टेरेसच्या पॅरापीटवर हात टेकवून झुकली होती. ती समोर डोंगर रांगाकडे पहात होती. दृश्य विलोभनीय होते. ती झुकल्यामुळे तिचे नितम्ब चांगलेच फुलारून बाहेर आले होते. आवाज न करता आलेल्या भुरेलाल न ते दृश्य पहिले. तिच्या मदमस्त गोलाईकडे पाहात त्याचे भान हरपले. पोटात उत्तेजना कालवाकालव करू लागली. तृप्तीचे गोरे पाय मागून दिसत होते. तिची गोरी गुलाबी पावले आणि दूधासारखा पोटरीचा रंग पाहून त्याच्या अंगातून मद वाहू लागला. त्याला बराच पुढचा चान्स मिळणार होता हे त्याच्या लक्षात आले होते. तो काही क्षणात भानावर आला.
“मॅडम!” त्याने तिला हाक मारली.
तृप्ती वळली. तिने पहिले कि भुरेलाल तेल आणि चटई घेऊन आला आहे. त्याने चटई टेरेसच्या फ्लोअरवर अंथरली. तृप्तीने चपला काढल्या आणि ती चटईवर पालथी मांडी घालून बसली. जेणेकरून तिचा पायाचा जास्तीत जास्त भाग झाकला जाईल.
“मैडम! कैसा मालिश होगा ऐसे?” तो म्हणाला.
“क्यो क्या हुआ?” तिने लक्षात न येऊन विचारले.
“मॅडम पेट के बल लेट जाईये. आसानी होगी हमे भी.” तो म्हणाला.
तिच्या मनात परत एकदा “पण” डोकावू लागला. पण तिने संकोच बाजूला ठेवायचे ठरवले होते. शरीर स्पर्शाचे भुकेले असताना मन आडवे येऊन देण्यात काहीही उपयोग नाही हे तिला कळले होते. तिने पाय सरळ केले.
कुशीवर जाऊन वळणार तेवढ्यात भुरेलाल म्हणाला. “मैडम. बुरा न मानो तो एक सुझाव है. ये तेल लगाते वक्त आपका कपडा मैला हो जायेगा. इसका दाग जाता नही है.”
“ती स्तब्ध झाली होती. पण तो बोलत होता त्यात तथ्य होते. खरेच तिचा महागडा नाईटीचा सेट खराब झाला असता. तिने आज शॉर्ट् घातली असती तर जास्त बरे झाले असते असे तिला वाटले. ती संभ्रमात होती.
“मैडम. हमारे गाव मे एक कहावत है. बैद्य और वकील से कोईभी बात छुपाना नुकसानदायक होता है. अभी हम बैद्यकी भूमिका मे है. तो आप अगर परहेज करेंगी तो नुकसान आपका हि होगा.” त्याच्या निष्पाप स्वराने तृप्तीला थोडे अश्वस्थ केले. पण ती अशी कशी त्याच्यासमोर कपडे काढणार होती.
“भुरेकाका आप मुह उधर करेंगे?” तिने विचारले.
“जी” तो म्हणाला आणि वळला.” मॅडमजी आपको संकोच करणे कि जरुरत नही है. इस घरके आसपास कोई नही. मन मे खुलापण रखिये. मै तो घरकाही आदमी हू. बात बाहर नाही जायेगी. चिंता मत करिये.” तो तिला दिलासा देण्यासाठी म्हणाला.
“भुरेकाका.” तिने हाक मारली.
भुरेलाल वळला. त्याच्यासमोर चटई वर तृप्ती पालथी झोपली होती. नाईटीच्या लाल अंडरगारमेंट्स मध्ये ती गौरांगणा तिच्या वयस्कर नोकरासमोर उघड्यावर मालिश करून घेण्यासाठी पालथी पडली होती. तिच्या शरीराच्या मादक आकाराकडे भुरेलाल उपाशी कुत्र्यासारखा पाहू लागला. तिच्या पाठीवर ब्राची अतिशय पातळ लेस तेवढी होती. कमरेखाली नितम्बांवर अतिशय तोकडी लाल पॅंटी तिच्या मदमस्त गोळ्यांना अर्धीसुद्धा झाकत नव्हती. तिचे ते मदमस्त नितम्ब आणि मांड्या पाहून तो हरखून गेला. त्याचे शरीर कंप पाऊ लागले. तिने चेहरा वळवून डोळे मिटले होते. भुरेलाल थरथरत तिच्या शेजारी वाटी घेऊन बसला. हलक्या हाताने तिच्या पाठीवरचे केस त्याने तिच्या मानेपासून पुढे ढकलले. तिच्या गोऱ्या तलम पाठीवर असणारी ब्राची लेस देखील त्याला खुपू लागली.
“मॅडमजी … ये डोरी भी खराब हो जायेगी. निकाल दे? वैसे भी आप लज्जा छुपाके सोई हो. क्या केहती है.” तो म्हणाला. त्याने खरेतर भीतभीत विचारले होते. ती काय म्हणते ते त्याला पाहायचे होते. म्हणजे त्याचे पुढचे काम सोपे होणार होते .
भुरेलाल तिला तिच्या ब्राची लेस काढू का विचारात होता. तिला काय म्हणावे कळेना. ती तशी पालथी झोपली होती त्यामुळे तिने लाज तर लपवली होती. त्याचे काम सोपे व्हावे म्हणून तो विचारत होता. तिने होकारार्थी हुंकार भरत संमती दिली.भुरेलाल त्याच्या कापऱ्या बोटानी तिच्या ब्राच्या लेसची गाठ सोडवू लागला. बगाठ सुटताच ब्रा ढिलावलेली तृप्तीला जाणवली. तिने हात जवळ घेत काखेतून बाजूने बाहेर आलेला स्तनांचा घेर लपवला.
भुरेलाल समोर तारुण्याचा बहर आलेलं सौंदर्याचं लेणं अर्धनग्न होऊन पडलं होत. त्याने कापऱ्या हातानी तेलात बोटे बुडवली आणि तिच्या पाठिवर टेकवली.
क्रमश:
नवनवीन मराठी चावटपणाचा
