दोन आठवडे हा प्रकार सुरू होता. सचिन आणि राहुल रोज नाश्ता करून स्टेशनवर एकत्र जायचे. मग संध्याकाळी सहा-सातच्या सुमारास कधी दोघे एकत्र परत यायचे आणि कधी राहुल एकटाच परत यायचा. सचिन जेव्हा राहुल सोबत परत यायचा तेव्हाही काही काळानंतर तो पुन्हा दारू प्यायला बाहेर जायचा आणि रात्री उशिरा दारूच्या नशेत परतायचा. राहुल बहुतेक संध्याकाळ वरच्या मजल्यावर त्याच्या खोलीत किंवा गच्चीवर घालवत असे. अमिता त्याला वरच्या मजल्यावर जेवण देत असे. राहुल च्या आनंदी स्वभावामुळे आणि मनमिळाऊ स्वभावामुळे अमिता च्या मनात प्रेमाची भावना निर्माण होऊ लागली होती. तिला राहुल शी बोलणे आवडु लागले होते, पण जेव्हा ती त्याला जेवण देण्यासाठी वरच्या मजल्यावर जायची तेव्हा तिला एक छोटीशी संधी मिळायची,राहुल शी बोलायची.
राहुल जेवणाची किंवा अमिता ची कौतुक करायचा अमिता ला हे आवडु लागले होते. अमिता च्या लक्षात आले होते की राहुल देखील तिला काही वेळा चोरून बघत असे, परंतु अमिताला हरकत या गोष्टी ची काही हरकत नव्हती कारण राहुल कधीही कोणत्याही प्रकारची मर्यादा पार केली नव्हती किंवा काही अश्लिल बोलत नसे. कोणीतरी तिच्याकडे कौतुकाने पाहत आहे याचा अमिता ला खुप आनंद झाला होता.
एके दिवशी संध्याकाळी सहा वाजता दारावरची घंटा वाजली आणि अमिताला वाटले की राहुल आणि सचिन आले असतील. तिने सानियाला हाक मारली, “तुझा पप्पा आला आहे, जा आणि दार उघड!”
सानिया दार उघडण्यासाठी बाहेर गेली. त्या दिवशी सानियाने गुलाबी रंगाचा सलवार कमीज परिधान केला होता, तिच्या गोऱ्या रंगावरती तो ड्रेस जास्त मादक दिसत होता. उष्णतेमुळे ती काही वेळापूर्वीच आंघोळ करायला आली होती. तिचे केसही उघडे होते आणि ज्या मुळे तिचे सौदर्य आणखी खुलुन दिसत होते. अमिता ला अचानक जाणवले की जेव्हा राहुल या रुपात सानिया ला पाहणार , तेव्हा सानियाचे हे सौदर्य नक्कीच त्याच्या हृदयाला खिळवून ठेवेल. सानियाने दरवाजा उघडला. अमिता बेडरुममध्ये भाजी कापायला बसली होती आणि खोलीच्या दाराबाहेर डोळे लावले होते. तेवढ्यात तिला बाहेरून राहुल चा मंद आवाज ऐकू आला. तो कदाचित सानियाला काहीतरी सांगत होता. सानियाने राहुलशी इतका वेळ का बोलण्यास सुरुवात केली हे अमिता ला माहीत नव्हते. ती उठून निघणारच होती तेव्हा राहुल बेडरूमच्या समोरून वरच्या मजल्यावर गेला. तिच्या मागोमाग सानिया आली आणि सरळ अमिता च्या शयनगृहात गेली.
अमिता सानियाला काही विचारू शकण्याच्या आधी ती स्वतः म्हणाली, “मम्मी,आज रात्री पप्पा घरी येणार नाही. राहुल म्हणत होता की आज त्याची रात्रपाळी आहे…!”
सानियाने अमिताला भाज्या कापण्यात मदत करण्यास सुरुवात केली. अमिताला आश्चर्य वाटले की तिला काय झाले आहे. सचिन आज घरी नसता म्हणून कदाचित राहुल सानिया सोबत बोलत होता. तेच त्याला सांगावेसे वाटले. पण तिला अचानक सानिया आणि राहुल च्या मध्ये जे संभाषण घडले त्यामुळे ती खूप अस्वस्थ झाली होती. तरीही जर सानिया आणि राहुल एकमेकांशी बोलले तर काय हरकत आहे? ते दोघेही एकाच वयाचे आहेत. ते अविवाहित आहेत आणि ती एक विवाहित स्त्री आहे, त्या दोघांपेक्षा चौदा-पंधरा वर्षांनी मोठी आहे.
अमिताला देखील सानिया चे राहुलशी बोलणे आवडत नव्हते कारण राहुल त्यांच्या कडे राहायला आल्यापासून सानियाची मनःस्थिती बदलली होती. जिथे दररोज सानियाला चांगले कपडे घालण्याचा आणि व्यवस्थित सजण्याचा आग्रह धरावा लागत असे . आता तीच सानिया न सांगता आजकाल संध्याकाळी कॉलेज मधुन घरी येताच आंघोळ करत होती आणि आरशासमोर बसून मेकअपही करत असे. या दोन आठवड्यांत तिचा पोशाखही बदलला होता. हे सर्व लक्षात आल्यावर अमिता ला सानियाबद्दल संशय येऊ लागला.
तेव्हा अमिता ला वाटले की जरी सानियाला राहुलआवडत असला तरी त्यात सानियाचा काय दोष आहे. राहुल इतका सुंदर आणि मन मोहक मुलगा होता की त्याला पाहणारी कोणतीही मुलगी त्याच्या प्रेमात पडेल. या वयात अमिता स्वतः राहुलच्या प्रेमात पडली आणि तिने तिच्या कपड्यांवर आणि मेकअपवर अधिक लक्ष द्यायला सुरुवात केली. अमिता उठली आणि तिने सानियाला भाज्या कापून स्वयंपाकघरात ठेवण्यास सांगितले. त्यानंतर तिने स्वतः चे उघडे केस सरळ केले आणि एकदा आरशासमोर थोडा मेकअप केला. घराच्या आतही अमिता बहुतेक वेळा उंच टाचांची चप्पल घालत होती, परंतु आता मेकअप दुरुस्त केल्यानंतर तिने कपड्यांमधून आणखी उंच पेन्सिलच्या टाचांची चप्पल काढली आणि ती घातली, कारण या दोन आठवड्यांत राहुल च्या डोळ्यांनी अमिता ला तिच्या निवडीची जाणीव करून दिली होती. राहुल ची नजर अनेकदा टाचांच्या चपलांमध्ये अमिता च्या पायांवर अडकत असे. तिने पादत्राणांची बक्कल बंद केली आणि थंड पाण्याचा प्याला घेऊन वरच्या मजल्यावर गेली. राहुल ला तहान लागली असेल असा विचार करून तिने त्याला उष्णतेमध्ये फ्रीजमधून थंड पाणी दिले, परंतु त्यात तिचा स्वतःचा हेतूही लपलेला होता. अमिताला राहुल च्या खोलीच्या दारापर्यंत पोहोचताच राहुल अचानक बाहेर आला. त्याच्या शरीरावर फक्त एकच टॉवेल होता. जो त्याने त्याच्या कंबरेभोवती गुंडाळला होता. कदाचित तो आंघोळीसाठी बाथरूममध्ये जात होता.
अमिता ने त्याच्या दिशेने पाण्याचा प्याला वाढवला, तेव्हा राहुल धन्यवाद म्हणाला आणि पाण्याचा प्याला घेऊन पाणी प्यायला लागला. अमिता ची नजर पुन्हा राहुलच्या रुंद छातीवर खिळली. त्याच्या छातीतून त्याच्या पोटाकडे घामाचे काही थेंब वाहत होते, ज्यामुळे अमिता चे ओठ थरथरत होते. राहुल ने पाणी संपवले आणि प्याला अमिताच्या दिशेने वाढवला आणि म्हणाला, “धन्यवाद वहिनी. पण तुम्ही त्रास का घेतला? मी स्वतः खाली येऊन पाणी पियालो असतो!”
अमिता च्या लक्षात आले की राहुल तिच्या थरथरत्या ओठांकडे मोठ्या स्मितहास्याने पाहत आहे. राहुल ने तिच्याकडे पाहिले आणि म्हणाला, “वहिनी, कुठेतरी बाहेर जात आहे का?”
अमिता आश्चर्याने म्हणाली, “का …नाही!”
“नाही, तुम्हाला इतक्या चांगल्या पद्धतीने सजवलेले पाहून, मला असे वाटले. मी तुम्हाला एक गोष्ट सांगतो. तुम्ही अतिशय सुंदर आहात. आणि तुमच्या कपड्यांची निवड. याचा अर्थ तुमची वेशभूषा देखील खूप चांगली आहे. जसे आता या चपला तुमचे सौंदर्य अनेक पटींनी वाढवत आहेत.” अशा प्रकारे राहुलकडून तिची स्तुती ऐकून अमिता चे गाल लाजेने लाल झाले.
सचिन कडुन स्तुती करणारे दोन शब्दही तिने कधीच ऐकले नव्हते. मान झुकवून आणि लाजाळू होऊन ती हळूच म्हणालीः “मला अशा अलंकारांची थोडी आवड आहे!”
असे बोलुन अमिता मग प्याला घेतले आणि धडधडणाऱ्या हृदयासह खाली आली.
(क्रमशः)