असे एक ना अनेक प्रश्न त्यावेळेस माझ्या मुखातून बाहेर पडले. तो माझा उतावीळपणा बघून मात्र त्यांना हसू आवरले नाही.
” अरे थांब, थोडं थांब मी सांगेन तुला सर्व. इतक्या माझ्या गुपित गोष्टी मी तुला कथन केल्या आहेत की ज्या फक्त माझ्यापुरात्याच मर्यादित होत्या, मग हि मुख्य असणारी गोष्ट लपऊन ठेवेन असे तुला वाटलेच कसे.
ती गोष्ट माझ्याबरोबर जबरदस्तीने झाली होती. पुच्चीत बुल्ला घालेपर्यंत जबरदस्ती झाली, त्यानंतर मिळणारा आनंद इतका अवर्णनीय होता की थोड्याच वेळात मी त्याला पूर्ण सहकार्य करू लागले. शेवटी मी पण वयात आलेली एक सुंदर तरुण मुलगी होते.
हा अनुभव मी जेव्हा कधी आपल्याला बराच वेळ मिळेल सांगीन मी तेव्हा. त्यानंतर मी कधीच माझा पाय घसरू दिला नाही “
” तुमच्या या अनुभव कथनाची मी नक्कीच आतुरतेने वाट बघेन. बरं ते जाऊ द्या, आज रुमवर गेल्यापासून काय काय केलं … “
” का रे, तू काही केलं नसल्यासारखं मला विचारतोयस … तुझं आणि माझं काय वेगळं आहे काय… खरं सांगायचं तर या बाबतीत मुली मुलांपेक्षा एक पाऊल पुढे असतात म्हटलं… “
” तसं नाही, माझ्या म्हणण्याचा तो अर्थ नव्हता. आपण साधारणतः प्रत्येकाला कस विचारतो अगदी तसंच मी विचारलं, बाकी काही नाही. आणि हे वाक्य सहजच तोंडातून बाहेर पडलं “
” तू खूप आगाव आहेस रे, मनात तर सगळं असतं पण ओठावर कधी येऊ देत नाहीस. आणि समजा कधी आलंच तर त्यानंतर केलेल्या सारवासारवीमुळे, समोरचा व्यक्ती समजतोच की हे वाक्य ह्याच्या तोंडातून चुकून बाहेर आलेलं आहे…… तुझ्या तोंडावरच्या भावनांवरून त्या व्यक्तीची खात्री पण पटते बरं का … मला पण या गोष्टींच ट्रेनिंग देतोयस ना …. मग कधी सुरुवात करायची ….”
” तसं काही नाही, तुमचं आपल की तरीच असतं “
” बरं असू दे, इतका रडू नकोस, सांगते मी सर्व….
अरे दिवसभर खूप थकवा आला होता म्हणून थोडंसं फ्रेश होऊन झोप घ्यावी अस वाटलं, तशी डोळे झाकून पडलेही मी पण …. तो तुझा मोठा, कडक झालेला बुल्ला काही मनातून जात नव्हता आणि त्यामुळे शरीरात झवण्या बद्दलच्या भावना बळावल्या. मग मी हळूच पँटची नाडी सोडून तीस बाजूला काढले. झवण्याबद्दलच्या काही चांगल्या फिल्म्स माझ्याकडे आहेत त्या लावल्या, चड्डी कडेवरून थोडीशी बाजूला करून पुच्चीत बोट घातले व मन भरेपर्यंत ते मागे पुढे करत होते. माझा पुच्चीचा पडदा तुटला असल्यामुळे बोट पाहिजे तेवढे आत घातले तरी कसलाही त्रास होत नव्हता, होत होता तो फक्त आनंद.
इतक्या दिवस मी पूर्ण चड्डी काढून बोट घालायचे, पण आज प्रथमच चड्डीच्या कडेवरून आत बोट घातले. त्यावेळेस मला जाणवले कि असाच जास्त आनंद मिळतो. कारण बोट पुच्चीच्या बोळात आत बाहेर करत असल्यामुळे तो अवर्णनीय आनंद मिळतोच पण चड्डीची वरची बाजू पुच्चीच्या वरच्या भागाला घासल्यामुळे तो अकल्पित असा वेगळाच आनंद मिळतो. अशा दुहेरी आनंदामुळे माझी पुच्ची मात्र धन्य झाली रे “
” हो तुमच बरोबर आहे, आयुष्यात बऱ्याच गोष्टी अपघातामुळे माहित होतात , पण त्यामुळेच आपले जास्त कल्याण होते.
मग आता कशा आहात… चड्डीवरचं …… का आणखी कशा … “
” अरे चावट, तुला बरंच काही बारा महिने चोवीस तास सुचत रे.
मी सध्या पूर्ण कपड्यावरच आहे, पण तू म्हणत असशील तर काढीन ती पण…. परंतु मी सगळे कपडे जरी काढले तरी त्याचा काय उपयोग, तू नाहीस ना समोर, बघायला माझी सुंदर सुंदर, रेखीव आकृती. का येतोयस माझ्या रुमवर ह्या वेळेला. कोणी नाही येथे, एकटीच शांत पहुडलेय रे मी. चांगल्या तीन रूम आहेत आपल्याला गोंधळ घालायला.
आम्ही येथे दोघीच राहतो, पण दुसरी गेलीय रे गावाला … येतोयस का … “
त्यांचा हा अवतार मला नवीन होता, त्या प्रेम भरलेल्या आवाजामुळे माझ्या मनात पण काहीतरी व्हायला लागलं होतं. त्याची सूचना शरीराला सारखी दिली जात होती. पण एका मुलीच्या रूमवर इतक्या रात्री बेरात्री एकटे जायचे म्हटल्यावर मात्र माझ्या शरीराला कंप सुटला, घामेघूम झाले सर्वकाही…
” तुम्ही आपलं काहीतरीच बोलत आहात, माझं नाही धाडस होणार तुमच्या रूमवर यायचं. नको रे बाबा तुमच्या रुमवर “
” ठीक आहे, नको येवूस. पण एक गोष्ट तू लक्षात ठेव की, तू येथे येणारच आहे. कारण एकदा झवण्याची चळ लागली ना मग स्थळ कळत नाही न स्थान समजत नाही, फक्त वाटत आनंद घ्यावा … फक्त दुर्मिळ असा आनंद “
” बघूया … बघूया …. चला मग बराच उशीर झाला आहे, दोन तास कसे गेले ते नाहीत समजले. शुभ रात्री “
” चल मग, उद्या कॉलेज मद्धे नक्की ये बघ. कारण उद्या तर आपला खरा डाव होणार आहे. ठेवते “
त्यानंतर मी डोळे झाकले व शांत झोपण्याचा प्रयत्न करू लागलो आणि झोपही लागली हे विशेष.
दुसऱ्या दिवशी जरा उशीराच जाग आली. सगळे उरकून मी कॉलेजचा रस्ता धरला. रसायनाच्या रूमकडे मनात खूप काही ठरवून माझी स्वारी निघाली होती… तसे पाहायला तर स्वारी आज जरा जास्तच तेजस्वी व खुश होती.
रसायनाच्या रूमकडे जाताना शिपायाला नमस्कार केला व तसाच स्मित करत आत प्रवेश केला. पण तेथे मला काहीतरीच वेगळे दिसले… आज खरंच नशीब चांगले नव्हते… आज आमचे मिलन व्हावे अशी देवाची इच्छाच नसावी असं वाटू लागले. कारण समोर दोन मुलींबरोबर त्यांची चर्चा सुरू होती… काय करावे ते सुचेना … आत जावे … बाहेर जावे … का त्यांना फोन करून विचारावे …
पण शेवटी मनाने निर्णय घेतला आत जायचे … काही जर झाले तरी आतच जायचे … त्याबरोबर मी तडक तसाच आत निघून गेलो व त्यांच्यासमोर जाऊन उभारलो. मला वाटलं, मला बघून त्या स्वतः मला आगोदर बोलतील. पण बघतोय तर काय… पाच मिनिटे झाली … दहा झाली … माझ्याकडे साधं बघण्यास सुद्धा त्यांना वेळ नव्हता… खरंच हे सर्व त्यांना माझ्यापेक्षाही महत्वाचं होतं … मला राग अनावर होत होता … वेळ जाईल तसा तो जास्तच फुलायला लागला.
चांगले वीस मिनिटे झाली तरी माझ्याकडे कोणीसुद्धा बघण्यास तयार नव्हते, म्हणून मी तसाच रागाने फणफ़नत पाय आपटत त्वेषानेच बाहेर निघून चाललो. आणखी एकदा त्यांच्या बद्दल मनात वाईट विचार येऊ लागले. अरे ह्या मुली अशा वागतात तरी कशा…. कधी आभाळात घेऊन दुर्मिळ आनंद देतात तर कधी असं एकटं वाऱ्यावर सोडून देतात … छे !!! वीट आलाय मला ह्याचा …
पण तेवढ्यात मोबाईलच्या मेसेजची टोन वाजली, बघतोय तर काय तो त्यांचाच मेसेज होता. त्यात त्यांनी सर्वकाही लिहिले होते, त्यांना असे वागण्यास कोणती मजबुरी कारणीभूत होती याचे इतंभूत वर्णन तेथे होते. मलाही कॉलेज मद्धे काही व्यक्तींसमोर वागण्याबद्दलच्या सूचना केल्या होत्या व त्या सूचना आजच अंमलात आणण्याबददल स्पष्ट निर्देश दिला होता. तसा मी या काही व्यक्तीकडे लागलीच निघालो…
हे महानायक म्हणजे आमचे दोन शिपाई होते, त्यांनी आम्ही दोघे दिवसभर एकटेच एकत्र असल्यामुळे नाही तो तर्क लढवून, आमच्याबद्दल नाही त्या बातम्या पसरवण्यास सुरुवात केली होती. ते त्यांच्याकडे पण कालपासून वेगळ्या नजरेने बघू लागले होते. मला खर तर या गोष्टीचा राग आला पण हि गोष्ट आजच्या आज निस्तारून, तिचा नायनाट करणे आवश्यक होते. म्हणून मी ह्या महानायाकांच्या दालनाकडे प्रस्थान केले.
” काय मग साहेब आज इकडे कशी वाट चुकालाव …. सगळी मुलं गावाला गेली आहेत पण तुम्ही मात्र इथेच आहात म्हणून विचारले “
मला त्याच्या बोलण्यातील खोच समजली, ते ऐकुन डोकं एकदम सणकल, पण ह्यांचा बिमोड शब्दांनीच करायचा असं ठरवून मी म्हणालो,
” काय सांगायचं राव, आम्ही मागच्या आठवड्यात कॉलेज असुनसुद्धा घरी जाऊन झक मारली म्हणूनच की काय या आठवड्यात सुट्टी असुनसुद्धा घरचे घरी येउन देत नाहीत.
आता तुम्हीच सांगा, बसून बसून रूमवर एकटा किती वेळ बसणार. म्हणुनच असं इकडं तिकडं मन रमवण्यासाठी फिरव लागतं. “
” त्यात काय एवढं, येत जा आमच्याबरोबर गप्पा मारायला, आम्ही असतोच कि येथे. पण एक गोष्ट लक्षात ठेव त्या रसायनाच्या शिक्षिकेच्या नादी लागू नकोस ना त्यांना मदत करू नकोस. खूप हट्टी आहे रे ती, दिसायला सुंदर आहे व सर्वजण तिला भाव देतात म्हणून खूपच ऐट मारते रे ती.
आम्ही दोघेपण तिला फक्त कामापुरतच बोलतो, आम्हाला नाहीत बाबा आवडत अशा हट्टी मुली “
माझ्या मनात ते ऐकुन अंगारे बरसायला लागले होते पण तरीही मी अगदी कोमल आवाजात उत्तर द्यायचे असे ठरवले.
” राव, तुमचं एकदम बरोबर आहे. आता कालचच बघा ना, मी त्यांना दिवसभर एवढे मन लावून, कष्टाने त्यांचा प्रोजेक्ट करण्यास मदत केली. आणि आज उगीच सहज भेटायला गेलो तर त्यांनी माझ्याकडे साधे बघितले सुद्धा नाही, त्या तेथे कोणाबरोबर चर्चा जरी करत असल्या तरी माझ्याकडे बघून साध स्मित सुद्धा करू नये.
इतका कृतघ्नपणा काय कामाचा “
” तिनं असं केलं … तिच्या तर आयला …. बघं मी तुला म्हणतच होतो ना. आता तिच्याकडे बोलावले तरी नकोस जाऊ. ती आपल्या कॉलेजला काय बापाची जहागीर समजते की काय “
” हे बघं शिपाईदादा, खंर सांगायचं तर मी तिच्याकडे काही काम वगैरे करण्यासाठी जात नाही. त्या नादाने एका सुंदर मुलीचा सहवासही मिळतो, अगदी जवळून मिळतो. आपल्याला काय रे, चान्स सोडायचा नाही “
” हे मात्र तू अगदी भारी बोललास बघं. आपल्याला काय वापर करा फेकून द्या… वापर करा फेकून द्या “
” अरे बाबा, काल त्यांच्याशेजारी बसल्यावर, त्या खाली वाकल्यावर, ते दोन गोळे काय दिसत होते म्हणून सांगू . बस दिवसभराची फी वसूल झाली “
” काय राव तुमची काही काळ चंगळ झाली म्हणायची. आम्ही दोघे पण ती ज्यावेळेस चालत जाते ना त्यावेळेस मागचे गोळे सारखे न्याहाळत असतो “
” साल्यानो जर जपून, नाहीतर राडा व्हायचा व उगीचच तुमची तक्रार मुख्य सरांकडे जायची “
अशा अनेक गप्पा मारत आम्ही बराच वेळ बसलो. माझ्याबद्दल व त्यांच्याबद्दल असणारी त्यांच्या मनातील तेढ मी अगदी चाणाक्षपणे दूर केली. मला नाही वाटत यानंतर कधी असा विचारही त्यांच्या मनाला शिवेल.
दुपार झाली होती त्यामुळे मी झटकन रुमवर निघून आलो, शेवटी आजच डाव फसला होता.
बाहेर जास्तच गरम वाटत होते, त्यामुळे आल्या आल्या मला आंघोळ करण्याची इच्छा झाली. तसा मी कपडे काढून पटकन बाथरूममद्धे गेलो, बुल्ला इतका उड्या मारत होता कि त्याबद्दल काय सांगू . त्याचे पण काय चूक होते, कारण आज इतक्या अपेक्षा धरून त्याला मालिश करून मी घेऊन गेलो होतो. इतक्या अपेक्षा मनात धरून शेवटी जर धुपाटणे हाती आले तर यापेक्षा वेगळे काय होणार.
तदनंतर मी चागली एक तास झोप घेतली, फोन वाजायला म्हणून जाग आली. तसा फोन उचलायला उशीरच झाला, वाटले कि स्वप्नातच वाजतोय फोन. पण जेव्हा खरी परिस्थिती लक्षात आली, उचलला लगेच फोन. तो त्यांचाच होता.
” बोला, झालं काय कॉलेज मधील काम. आम्हाला बोलायला सुद्धा तुम्हाला नव्हती फुरसत म्हटलं “
” अरे वेड्या, तसं काही नाही. खर काय ते तुला मी सांगितलंच की, जर समजून घे मजला “
” अहो तुम्ही इतकं भावनावश नका होऊ, मी ते सर्व समजून घेतलेय. आणि हे पण सांगतो इथून पुढं मी रसायनाच्या वर्गात पाच दहा मिनिटापेक्षा जास्त थांबणार नाही ना तुम्हाला कॉलेज मद्धे ओळख देणार.
आणि तुम्ही ज्या ज्या व्यक्तींना शांत करायला सांगितले होते, त्यांची तर गोड बोलून मी चांगलीच खबर घेतलीय. इथून पुढे त्यांच्याकडून आपल्याला त्रास होईल असं काहीच होणार नाही, असा विश्वास मी तुम्हाला देतो “
” बरं झालं रे बाबा, मी त्याबद्दल तुझी आभारी आहे. आपल्याला पुढंच चालू ठेवण्यासाठी दुसरी सुरक्षीत अशी जागा शोधावी लागेल. मला तर वाटत त्यासाठी माझ्या रूमपेक्षा दुसरी चागली जागा नाही सापडणार. कारण मी राहते ही एक मोठी इमारत आहे, येथे बऱ्याच रूम आहेत. आणि तेथे कोण राहते, कोण येते याकडे कोणाचेच लक्ष नसते.
फक्त माझ्या रूममेटला सांभाळावे लागेल. तिची तू काळजी करू नकोस तिचं माझ्याकडं लागलं. अरे तिला सुद्धा झवून घेण्याची खूप इच्छा आहे पण कोणी विश्वासू मिळत नाही म्हणून तडफडतेय रे ती. थोड्या दिवसांनी आपण तिला आपल्यात सामाऊन घेऊ… चालेल ना तुला …. “
” मला तर एखाद्या मुलीच्या रुमवर जाण्याच्या कल्पनेनेच अंगावर काटा आला आहे. तशी दुसरी सुरक्षित जागा नाही म्हटल्यावर शेवटी ते पण करावे लागेल. आपण दोघेही चांगल्या घरचे आहोत, त्यामुळे आपल्याला काही सामाजिक अडचण नाही आली म्हणजे झालं. बाकी माझाही या कल्पनेला नाही कसलाच विरोध “
” ठीक आहे तर मी तुला आता लगेच एक पत्ता पाठविते, त्यावर तू लगेच ये. मी माझ्या रुमवर तुझी आतुरतेने वाट बघत आहे. माझी रूममेट दोन दिवस तरी गावावरून परत येणार नाही, म्हणून तू दोन दिवस तरी राहण्यास येईल असे समान घेऊन ये. जेवणाची तू काळजी करू नकोस, ते मी आपल्यासाठी येथेच बनवीन…… येशील ना मग, माझ्या राजा … “
” तुम्ही पत्ता पाठवा, तेथे मी लगेच निघतो. त्याबाबत तुम्ही निश्चिंत राहा “
पहिल्या वेळेस त्यांच्या रूमवर जाण्यास नकार देणारा मी, आता कसा तयार झालो याचे मलाच आश्चर्य वाटले. तेव्हा मला त्यांचे ते वाक्य आठवले, झवायची चळ लागल्यावर स्थान कळत नाही ना स्थळ. आणि तेच बरोबर होते, आस चान्स कोण सोडेल…
मी तिकडे जाण्यासाठी हे वाक्य गुनगुनत आवरण्यास सुरूवात केली…
थोड्याच वेळात मला पत्ता असलेला त्यांचा मेसेज मिळाला, तो वाचत असतानाच मला त्यांचा फोन आला.
” अरे तुला पत्ता मिळाला ना… तर मग तू दिलेल्या इमारतीच्या खाली येऊन उभा राहा. मी तुला न्यायला लगेच येते, कारण आमच्या इमारतीत इतक्या रूम आहेत की तुला त्यामधून माझी रूम शोधणे म्हणजे एक अशक्य अशी गोष्ट आहे.
आणि समजा तू रूम विचारत दुसऱ्याच रुममद्धे गेलास तर, तू माझा कोण असे विचारल्यावर…. उगीच तुला मनस्ताप व्हायचा…. तसेच माझ्याबद्दल सुद्धा गैरसमज पसरेल रे.
मग येतोयस ना, मी तुझी आतुरतेने वाट बघत आहे, जेव्हा खाली येशील एक मिस कॉल दे मला. चल मी ठेवते “
” मला पत्ता व्यवस्थित मिळाला, त्या ठिकाणी मी बऱ्याच वेळा जाऊन आलो आहे, ती इमारतही माहित आहे. पण तेथे तुम्ही राहतात हे मात्र आजच समजले. मी तिकडे अर्ध्या तासात पोहचतो. ठेवतो “
मी पटापट पाहिजे ते समान गोळा केले, कॉलेजच्या दप्तरात ठेवले व निघालो. त्या इमारतीच्या खाली पोहोचल्याचे त्यांना कळविले, तेव्हा त्यांनी मला वर येण्यास सांगितले.
” अरे मी खाली येण्यापेक्षा तू तसाच वर निघून ये, मी माझ्या रुमच्या बाहेर उभारते. मी खाली आले तर उगीच त्याबद्दल कोणाला तरी संशय यायचा. तू चौथ्या मजल्यावर ये मी तुला तेथेच भेटेन “
” तुमचे एकदम बरोबर आहे, काळजी तर घ्यावी लागेलच. मी नक्कीच येईन पाच मिनिटात तेथे. ठीक आहे ठेवतो मी “
तसा मी पायऱ्या चढून वर जाण्यास प्रारंभ केला, मी इतक्या वेगात पायऱ्या चढत होतो की, समजा कोणी बघितले असते तर तो म्हणालाच असता ‘ याच्या अंगात काय भूत शिरले आहे की काय, कशामुळे करतोय हा इतकी गडबड, एखादी पायरी चुकली तर पडेल हा तोंडावर ‘
चौथ्या मजल्यावर मी फक्त तीन मिनिटात पोहचलो, तेथे त्या दिसल्या नाहीत त्यामुळे जीव अगदी भांड्यात पडला. समोर एक वळण होते, ते पार करून तेथे बघावे असे वाटले म्हणून मी तिकडे गेलो, बघतो तर काय त्या त्यांच्या रूमबाहेर उभ्या होत्या. तेव्हा कोठे मला हायसं वाटलं. मला बघताच त्या छान अशा लाजल्या व दरवाजा उघडा ठेऊन पटकन आत पळाल्या. मी इकडे तिकडे कोणी आहे का याचा कानोसा घेतला, सर्वकाही सामसूम होते. एका रूमचा दरवाजा उघडा होता पण तेथूनही कोणाचा आवाज येत नव्हता. हे सर्व लक्षात येताच मी झटकन आत शिरलो व त्याच वेगात दरवाजा बंद करून घेतला.…. आत होतो फक्त त्या आणि मी… मी आणि फक्त माझी सखी….
समोरच त्या माझ्याकडे एकटक बघत, खट्याळ हास्य करत उभ्या होत्या. ते पाहून माझ्याही मनात कसतरी होऊ लागलं, लागलीच मी माझी पिशवी खाली ठेवली व त्यांच्याकडे झेप घेतली. त्यांना जोरात मिठी मारली व शेजारच्या कॉटवर लोळवले…. त्या खाली अन मी वर…… मी वर आणि त्या खाली….
ओठावर ओठ टेकले, चुंबन सुरू झालं…. डोळे झाकले गेले सर्वकाही निपचित पडलं होत, सुरु होतं ते फक्त रसपान… इकडे हाताने पण त्यांचे बॉल कुस्करायला सुरूवात केली होती. त्यावेळेस निघणारा तो त्यांचा मादक आवाज, शरीराचं शरीराशी होणारं घर्षण. मला आणखीनच पेटवत होत…
त्यांच्या गांडीचे गोळे कॉटच्या कडेवर येतील याची मी खात्री केली, तशी बुल्ल्याने पुच्चीवर धक्के देण्यास सुरुवात केली. खालच्या बाजूने कॉटचा कडकपणा व वरच्या बाजूने माझ्या बुल्ल्याचा ताठपणा, यामुळे त्यांना हलायला जागाच नव्हती. मी माझ धक्के देणं चालूच ठेवलं, त्यांची कपडे पुच्चीच्या चिरेत अडकली, मी माझं काम थांबवलं नव्हतं त्यामुळे ती तशीच आत जाऊ लागली.
” अरे जरा दमाण घे, तू इकडे दोन दिवस आहेस म्हटलं. आणि ते कपडे बघ आत चालले आहेत, ती जर आत अडकून बसली तर काहीतरी वेगळेच होऊन बसायचे रे “
” काही होत नाही, मला झवाचय. कालपासून वाट बघतोय “
असे म्हणत मी आणखीनच जोरात धक्के देण्यास सुरुवात केली. या राड्यात माझ्या उत्तेजितपणामुळे, माझे पाणी गळणार याची चाहूल मला लागली. तसा मी चटकन बुल्ला बाहेर काढला, मी असे का केले हे त्यांना लागलीच समजले म्हणून त्या बुल्ला चोखण्यास तयार झाल्या.
क्रमशः