स्त्रीला जवळ घेतल्या घेतल्या चवथ्या –पाचव्या मिनिटांला ज्यांना झवून मोकळे व्हायचे असते त्यांची गणना ताटावर बसल्या बसल्या ढेकर देणारांत करावी लागेल. चवीने जेवणे आणि चवीने झवणे हे ज्याला कळते तोच खरा जगण्याच्या लायकीचा. ज्याला हे कळत नाही त्या पुरुषाला ना पुरुष कळला, ना स्त्री कळली, ना शरीरधर्म. आवडीच्या पदार्थांनी भरलेल्या ताटाकडे जसे आपण पाहतो तसे स्त्री-पुरषांना एकमेकांकडे पाहता आले पाहिजे. काय तोंडी लावायचे, काय चोखायचे आणि काय चोळायचे हे माहिती नसेल तर त्याला शुद्ध मराठीत अडाणचोट म्हणतात.
एकमेकांविषयीच्या अनिवार ओढीतून एकांतभेट होणार असेल तर भेटणे निश्चित झाल्याच्या क्षणापासूनच झवण्याची खरी क्रिया सुरु होते. तिचे स्तन, तिचा खालचा वरचा ओठ, एरवी दृष्टीस न पडणारा तिचा एखादा तीळ, तिचा डौलदार पार्श्वभाग, तिच्या योनीभोवती पहारा देणारे मुलायम केस, तिच्या काखांचा सुगंध,तिच्या योनीपटलाचा स्पर्श आणि तिच्या अस्तित्वाचा, प्रणयाचा गंध याच्या पूर्वस्मृती जाग्या होऊन त्या पुरुषाचा ताबा घेतात. तर स्त्रीला त्याच्या मिठीची घट्ट पकड आठवते. तिच्या घशापर्यंत जाणारी त्याची जीभ आठवते. तिच्या पार्श्वभागाला घट्ट धरुन आवळणारे त्याचे हात आठवतात. योनीच्या ओलेपणाचा अंदाज घेणारी त्याची उत्सुक बोटे आठवतात आणि तिला सुखाच्या सागरातून पोहत पोहत पैलतीरी घेऊन जाणारे त्याचे लिंग आठवते. या शिवाय प्रत्येक जोडीदाराला त्याचे-तिचे नाक, कान, गळा, बेंबी, दाढी, मिशी, हनुवटी, बोटे, पोट असे काहीही ‘स्पेशल’ आठवू शकते. या स्पेशलचा शोध लागण्याची ज्याची त्याची प्रक्रिया आणि कारणे वेगळी असतात.
‘बॉल दाबणे’ असा एक शब्दप्रयोग आपण अनेकदा ऐकतो. खरं तर एवढा अरसिक शब्दप्रयोग दुसरा कुठला नसेल. ते केवळ दाबण्यातून ना तिला आनंद मिळतो, ना त्याला सुख. स्तन दाबायचे नसतात, तर कुरवाळायचे असतात. आकर्षक स्तन हे पुरुषाला स्त्रीकडे खेचून घेणारे एक जालीम अस्त्र आहे. परंतु प्रत्यक्ष झवण्याच्या क्रियेत स्तन पुरुषापेक्षा स्त्रीला अधिक सुख देतात. स्तन प्रेमानं कुरवाळले गेले की त्या आनंदाची लहर थेट योनीत पोहोचते. स्तनांभोवती जीभेच्या टोकानं ओलावा पेरला की स्तनाग्रे ताठरतात. ती ताठरलेली स्तनाग्रे दातांच्या चिमटीत हळुवार पकडून त्यांना न दुखावता चावा घेणे ही एक कला आहे. ज्याला ती जमली त्याची स्त्री, त्याची सखी, त्याची शैया सोबतीण खरी भाग्यवान म्हटली पाहिजे.
झवण्याचा खरा मार्ग मुखमैथुनातून जातो परंतु या मार्गावर अडचणी खूप असतात. लज्जा, भय, किळसवाणेपणाची भावना या तीन खंद्या शत्रुंना पराभूत करण्याची इच्छा, कुवत आणि बळ स्त्रीकडे असले तरच या मार्गाने जाता येते. पुढे मग ती हळूहळू मुखमैथून हे केवळ सुख देणे नसून अपार सुख घेणेही आहे, हे स्त्रीला आपोआप कळते. या प्रक्रियेत लिंग मुक्तपणे हाताळण्याचे सुख स्त्रीला मिळते. ताठरलेले, संभोगोत्सुक लिंग, त्याचे मुलायम लालसर टोक आणि कातडी पिशवीत बंद असणाऱ्या गोट्या यांच्याशी स्त्री जेवढा वेळ खेळेल तेवढा लिंगाचा ताठरपणा अधिक वाढत जातो. लिंग चोखण्याच्या विविध तऱ्हा आहेत. परंतु स्वैपाकाची जशी प्रत्येक स्त्रीची स्वतःची एक पद्धत असते तशी चोखण्याचीही शैली स्वतंत्र असू शकते. परंतु लिंगाचे टोक, त्याचा मध्य, गोट्यांना चिटकून येणारा त्याचा भाग असा प्रत्येक एरिया स्वतंत्रपणे चोखाळावा लागतो. टोक आणि त्या सोबत लिंगाचा जमेल तेवढा भाग तोंडात घेऊन मागे पुढे करताना तोंडात जमा होणारी लाळ जिभेने सतत पुढे ढकलीत लिंगाला लाळेचे सचैल स्नान घडवले पाहिजे. या प्रक्रियेत स्त्रीच्या लाळेचे ओघळ लिंगाच्या टोकाकडून गोट्यांच्या दिशेने मस्त वाहतात तेंव्हा परमानंद होते. ओष्ठचोदन सुरु असताना स्त्रीने तिच्या हातांनी हळुवार गोट्यांवरुन हात फिरवणे, पुरषांच्या जाघांना स्पर्शसुख देणे,त्याच्या कमरेला एका हाताने मिठी मारुन जवळ ओढणे अशा अनेक लहान लहान परंतु मोठा आनंद देणाऱ्या गोष्टी करता येतात. यावेळी पुरुष सुखाने डोळे मिटत असला तरी त्याने अधून मधून स्त्रीचे स्तन कुरवाळून, तिच्या केसांमधून हात फिरवून अथवा ढुंगणावर दाब देऊन तिला प्रोत्साहित करत राहिले पाहिजे.
स्त्रीच्या योनीभोवती,योनीच्या दोन्ही ओठांवर, योनीच्या मधल्या पटलावर आणि योनीच्या आत इंचाइंचावर सुखाची केंद्रे असतात. पुरुषाने स्त्रीच्या संमतीने आपल्या जीभेच्या टोकाने त्यांना स्पर्श करावा, स्वच्छेतेचे निकष पाळले गेले असतील तर जीभेच्या टोकाने योनीच्या अंतर्भागाला स्पर्श करुन स्त्रीला पाझरण्याची संधी द्यावी.
स्त्री जेंव्हा अशी पाझरते, लिंग जेंव्हा लाळेने न्हाऊन तयार होते तेंव्हा त्याच्या प्रवेशाची सर्व पूर्वतयारी झाली आहे असे समजावे. हा प्रवेश मिशनरी पद्धतीने म्हणजे नेहमीच्या परिचयाच्या पद्धतीने होऊ शकतो. स्त्रीला मांडीवर घेऊन होऊ शकतो. पुरुषाने झोपून लिंगाच्या टोकावर स्त्रीला बसवून होऊ शकतो. तिला ओणवी करुन मागच्या बाजूने योनीशोध घेऊन होऊ शकतो. हे सगळे किंवा आणखी बरेचसे प्रकार आहेत. त्याच्या तांत्रिक बाजू सांगण्यात अर्थ नाही. परंतु धक्क्यांची गती कमी अधिक करुन, योनीच्या तळाशी जाऊन पुन्हा वर येत, कधी केवळ काठांवरुन लिंग फिरवीत तर कधी ते योनीच्या आजबाजूच्या परिसराला स्पर्श करीत, तिथल केशसंभार कुरवाळीत, एकमेकांच्या ओठांची चुंबने घेत, कानशीलांजवळच्या प्रदेशात जीभेचा ओलावा पसरवत विविध प्रकारे हा आनंद लुटता येतो. लिंगातून ती सुखाची बरसात होणार असल्याची जाणीव होताच,त्याचा प्रवाह रोखून, धक्के मारणे बंद करुन ती बरसात जेवढी लाबंवणे शक्य होईल तेवढा झवण्यातला आनंद वाढेल. परंतु या सर्व प्रक्रियेत किमान अर्धा ते पाऊण तास जात असेल तर ते खरे झवणे. मग त्या शेवटच्या एका क्षणाचे मोल अनंत पटींनी वाढते.
पाचव्या मिनिटाला अंतर्वस्त्रे चढविणारांनी ती न काढलेलीच बरी…