मास्तर भाग 7

झपझप चालत भोजने मास्तर निम्म्या रस्त्यात येऊन पोहोचला. एका लाईटच्या खांबाला त्याने हाताने आधार देत स्वतःला उभे केले. त्याच्या डोळ्यासमोर घैसास मास्तरांच्या शर्टमध्ये दारात उभी असलेली शुभदा तरळत होती. तिच्या शुभ्र गोऱ्या मांड्या. मोकळे केस. घैसास मास्तरांसोबत खाटेवर लवलवणारे कामुक शरीर. त्याला गोविंदमामाचे शब्द आठवले.

आयुष्यात त्याने काय गमावले त्याला आता नक्कीच कळले होते. शुभदाच्या स्त्रीत्वाला आलेला भयानक मादकपणा त्याने गमावला होता. तिच्या सौंदर्यप्रमाणेच वृद्धिंगत झालेल्या बुद्धी आणि आत्मविश्वासाने वागणाऱ्या व्यक्तिमत्वाचा स्वतःच्या आयुष्यातला सहभाग गमावला होता. त्याला आता शुभदा क्षणाक्षणाला हवी होती. तिच्यासाठी त्याच्या मनात तीव्र आकर्षणाची भावना उमटली होती. तिला पहिल्यांदा पहिली होती त्याही पेक्षा जास्त ओढ त्याला वाटत होती. पण आता ती त्याच्यापाशी वळणे अशक्यच होते. मामा म्हणाला त्याप्रमाणे ती मुक्त झाली होती. भोजने मास्तर आता मत्सराने जाम पेटला होता. त्याला असह्य होत होते. त्याच्या समोर शुभदाने घैसास मास्तरांसोबत ज्या उत्कटतेने प्रणय केला होता. त्याच उत्कटतेने तिने मामालाही साथ दिली होती. पण त्याच्यासोबत मात्र अगदी थंड शवासारखा तिचा प्रतिसाद असायचा. ते आठवून हळूहळू त्याचा मत्सर रागात परावर्तित होऊ लागला. काहीतरी करून तिच्या मार्गात खो घालायचे त्याने ठरवले. त्याचा विचार करत करत तो घरी गेला.

असेच २-३ आठवडे गेले असतील. तो त्या महिन्यात एकदा मुलीला भेटायला जाऊन आला. तिकडे गेल्यावर त्याला वाटले कि शुभदाच्या वडिलांना एकदा सांगावे तुमची मुलगी तिकडे काय रंग उधळत आहे. पण त्याला माहित होते. असे केल्यावर ते विश्वास तर ठेवणार नाहीत पण शुभदा सावध होईल. मग त्याने एक निनावी पत्र मुद्दाम जरा वाकड्या तिकड्या हस्ताक्षरात लिहून काढले.

मथळा असा होता कि, “तुमच्या शाळेमध्ये शिक्षक म्हणून रुजू असणारे श्री घैसास सर आणि श्रीमती शुभदा पेडणेकर ह्यांमधे जरा जास्तच उथळ प्रकारात मोडणारे संबंध आहेत असे निदर्शनास आले आहे. मी तुमच्या शाळेचा शुभचिंतक आणि विद्यार्थ्यांच्या जडघडणीकडे राष्ट्रहित म्हणून पाहणारा एक सुजाण नागरिक असून अशी गोष्ट तुमच्या संस्थेमध्ये घडते हे लांच्छनास्पद आहे हे तुम्हाला सांगू इच्छितो. तेव्हा सदर प्रकारची चौकशी करून योग्य ते पाऊल वेळीच उचलावे. आपल्यास सावध करण्याप्रीत्यर्थ हा पत्र प्रपंच केला.” असे लिहून त्याने ते पत्र हेडमास्तरांना पाठवले.

लवकरच काहीतरी घडेल ह्या अपेक्षेनं भोजने मास्तर वाट पाहात बसला होता. एक दिवस , दोन दिवस सरत सरत आठवडा गेला पण काहीही घडले नाही किंवा काही घडलेले भोजने मास्तराच्या निदर्शनास आले नाही. सर्व काही जैसे थे होते. पुढच्या आठवड्यात भोजने मास्तर प्राचार्यांच्या केबिन बाहेर काही कामानिमित्त वाट पाहात होता. प्राचार्यानीच त्याला बोलावले होते. शाळेतल्या शिपायाने त्याला आत मीटिंग आहे असे सांगून थांबवले होते. पाचेक मिनिटे तो थांबला असेल. शुभदा त्या साहेबांच्या केबिन मधून बाहेर पडली.

तिने दाराबाहेर भोजने मास्तरांना पहिले आणि शिपायाकडे पाहून म्हणाली,” तुम्हाला आत बोलावलंय काका.” शिपाई आत गेला.
“काय? इथेही दाराबाहेरून टेहाळणी चालूये का ?” भोजने मास्तराला शुभदा म्हणाली.
“हे बघ…” भोजने मास्तराने बोलायला तोंड उघडले.
“अगंतुगं करून बोलायचे नाही माझ्याशी. रीतभात काही आहे कि नाही तुम्हाला?” शुभदा म्हणाली तसा भोजने मास्तर चाट पडला.

“अ ?!” भोजने मास्तरच्या तोंडून वेंधळ्यासारखा एवढाच उच्चार बाहेर पडला.
” बायकांच्या मागून त्यांच्या चहाड्या करण्याचे प्रकार करणारा पुरुष आपल्या शाळेत हि खरेतर लांच्छनास्पद गोष्ट आहे.” शुभदा त्याच्याकडे रोखून पाहात म्हणाली.
तो क्षणभर गांगरला. तरीपण स्वतःला सावरत तो काही कळलेच नाही अशा अविर्भावात म्हणाला,” म्हणजे?”
“कळेल लवकरच.” असे म्हणून ती फणकाऱ्याने निघून गेली.
शिपायाने येऊन भोजनेला आत पाठवले.
“भोजने मास्तर आजकाल डिटेक्टिव्ह कादंबऱ्या वाचताय वाटतं?” साहेबानी विचारले.
“नाही.. साहेब… का… असे विचारत आहात?” तो म्हणाला.
ड्रॉवर मधून एक कागद काढून त्यांनी टेबलवर टाकला.”वाचा हे.” ते म्हणाले.
तो कागद ओळखायला त्याला एक क्षणही लागला नाही.

“साहेब… हे काय आहे?” तो तरीपण वेड पांघरत अभिनय करू लागला.
“भोजने मास्तर. मी तुम्हाला एकच सांगतो. शुभदाबाई तुमच्या पत्नी होत्या. आता नाहीयेत. तेव्हा त्या कोणासोबत असतात. काय करतात. तुमचा त्याच्याशी काडीचा संबंध नाही. तेव्हा उगाच मत्सरापोटी जर तुम्ही त्यांचे चारित्र्यहनन करू पाहात असाल तर याद राखा मला ह्या संस्थेमध्ये असल्या विचारांची व्यक्ती चालणार नाही.” साहेबानी त्याच्याकडून कसलीही सफाई न मागता सरळपणे हल्ला चढवला.

“न…नाही साहेब … मी कशाला.. कोणाच्या मध्ये पडू… मला काय ?… माझा संबंध नाही.” तो चाचरत आणि घाबरत म्हणाला.
“हे असले चाळे परत करू नका. शेवटची चेतावणी आहे तुम्हाला.” साहेब म्हणाले.
भोजने मास्तरांचे पाय थरथर कापत होते.
“चला निघा आता.” साहेब म्हणाले.

कपाळावरचा घाम रुमालाने पुसत भोजने वळला आणि बाहेर जाण्यासाठी दारापाशी आला तेवढ्यात साहेबांची हाक त्याच्या कानावर आली.
“भोजने मास्तर!”
“येस … येस सर.” तो वळत म्हणाला.
“नाही… संध्याकाळी शुभदा बाईंच्या दाराशी येऊन थांबा जमले तर. माझेही कौशल्य दिसेल तुम्हाला. हीहीही….” साहेब हसत म्हणाले.

पडल्या तोंडाने भोजने मास्तर बाहेर आला.
शुभदाने त्याचा डाव त्याच्यावरच उलटवला होता. तिच्या मादक सौंदर्याच्या भोग्यांमध्ये आता प्राचार्य देखील सामील झाले होते. आणखी कोणाकोणासोबत तिचे संबंध होते ह्याचा विचार करत त्याच्या डोक्याचा भुगा झाला होता. वारंवार त्याच्या डोक्यात साहेबांची वॉर्निंग घुमत होती. शुभदाच्या नादाला लागणे आता धोकादायक होते. तो शक्य तेवढे अंतर ठेऊन राहणार होता. त्याला आता तिच्या मार्गात काटे पसरवणे जमणार नव्हते. शिवाय त्याचा तिच्यावर काही अधिकारही नव्हता. तेव्हा मुकाट्याने तो तिच्यापासून लांब राहू लागला.

काही महिने गेले. भोजने मास्तर व्हरांड्यातून चालत एका वर्गावर तासासाठी चालला होता. शाळेच्या तळमजल्यावर असणाऱ्या नोटीस बोर्डावर घैसास सरांच्या लग्नाच्या पूजेचे निमंत्रण लावण्यात आले होते. दुसऱ्यादिवशी संध्याकाळी पूजा होती. सर्वाना निमंत्रण दिले होते. त्याला माहित झाले शुभदाने घैसास मास्तरशी शेवटी लग्न केलेच. लग्नाला कोणालाही बोलावले नव्हते कारण लांब गावी लग्न होते. पूजेचे आमंत्रण मात्र घैसास मास्तरकडून सर्वानाच होते. अर्थातच भोजने मास्तर जाणार नव्हता. पण सर्व स्टाफने कंपलसरी पूजेला जाऊन घैसास पत्नी पत्नीला शुभेच्छा द्याव्यात असे प्राचार्यानी सांगितले. शुभदा आणि घैसास मास्तर अर्थातच सुट्टीवर होते.

मनावर मोठा दगड ठेऊन दुसऱ्यादिवशी संध्याकाळी सायकलवर निघाला. सर्व स्टाफ घैसास मास्तरांच्या घराच्या अंगणात घातलेल्या मांडवाखाली जमला होता. सगळे जण गप्पा मारत होते हसत होते. म्लान चेहऱ्याने स्वतःच्या माजी बायकोच्या लग्नाच्या पूजेमध्ये भोजने मास्तरला सामील व्हावे लागले होते.

सर्वजण प्रसाद घ्यायला घरात निघाले तेव्हा त्याच घोळक्यात स्वतःला लपवत भोजने मास्तरही निघाला. मान खाली घालूनच तो इतरांच्या मागे मागे चालला होता. अचानक त्याला आत गेल्यावर समोरच शुभदा दिसली. चापून चोपून नेसलेली पैठणी, केसांचा मोठा अंबाडा आणि त्याभोवती सुंदर गजरा, गळ्यात मोठा कोल्हापुरी साज, कानात सूंदर अशी फुले. कपाळावर छानशी बिंदी लावलेली रुपगर्विता शुभदा सर्वाना नमस्कार करत सामोरी आली. तिची कांती अतिशय उजळली होती. मादक देहयष्टी पैठणीच्या आवरणात चकाकत होती. भारदस्त वक्ष आणि गोरी कंबर पाहणाऱ्याला वेड लावत होते. पण… पण तिच्या अंगावर सौभाग्याची लक्षणे कशी नव्हती.

मंगळसूत्र, कपाळी कुंकू… पायात जोडव्या .. हे काहीच नव्हते. भोजने मास्तराने सगळी निरीक्षणे नोंदवली. त्याला आश्चर्य वाटले. म्हणजे शुभदाने घैसास मास्तरांशी लग्न केले नव्हते? मग? काहीच क्षणात लग्न झालेले जोडपे आतल्या खोलीतून बाहेरच्या खोलीत प्रवेशकर्ते झाले आणि भोजनमास्तरचा काळजाचा ठोकाच चुकला. घैसास मास्तर कुर्ता आणि सलवार घालून त्यांच्या बायकोसोबत दिवाणखान्यामध्ये आले.
” हे आमचे साहेब आणि माझे सहकारी.” स्वतःच्या पत्नीला सर्वांची ओळख करून देत घैसास मास्तरांनी सर्वाना नमस्कार केला.
“आणि हि माझी पत्नी… किर्ती ..अरे हो आणखी एक ओळख राहिलीच कि… आपल्या शुभदा बाईंची हि धाकटी बहीण बरं का?” घैसास मास्तर म्हणाले.

सर्वजण शुभदा आणि कीर्तीकडे आळीपाळीने पाहण्यात दंग झाले होते. भोजने मास्तर मत्सराने भयानक पोळत होता. घैसास मास्तरांचा त्याला भयानक राग आला होता. त्याच्या संपूर्ण आयुष्यातून बहिष्कृत करत घैसास मास्तराने त्याची जागा घेतली होती. भोजने मास्तर कीर्तीला जवळजवळ ५ एक वर्षांनी पाहत होता. १६-१७ वर्षांची कीर्ती आता यौवनाने डवरलेली अप्सरा झाली होती. शुभदासारखीच रसरशीत कीर्ती पाहून त्याला भयानक हेवा वाटत होता. दोन्ही स्त्रियांना मनमुराद भोगणारा घैसास मास्तर त्याला आता भयंकर खुपत होता. एक क्षणही तिथे थांबू नये असे त्याला वाटत होते. दोन्ही स्त्रिया घैसास मास्तरांसोबतच सगळीकडे वावरत होत्या. दोघीनी भोजने मास्तरकडे सरळसरळ दुर्लक्ष केले होते. त्याला तिथे पाहून शुभदा तिरस्कारयुक्त हसलेली भोजने मास्तराने पहिली होती. पण तो इतर लोकांमुळे अडकला होता. साहेबानी सर्वानी एकत्र जायचे असे सांगितले होते.

जेवण झाल्यावर हात धुवायला भोजने मास्तर घराच्या मागे आला. त्याला तिथे साहेब आणि शुभदा दिसले. शुभदा त्यांच्या हातावर पाणी घालत होती. दोघांनी त्याला पहिले आणि तो नसल्यासारखे बोलू लागले.
“शुभदा.. खूपच सुंदर दिसत आहेस.. आज रात्री किती वाजेपर्यंत घरी पोहोचशील?” साहेबानी विचारले.
“आज माझा मुक्काम इथेच आहे साहेब.” ती म्हणाली.


“अर्रर्र… असं का? तुला आज अशी पाहून राहवत नाहीये गं.” भोजनेकडे पाहात शुभदाला साहेब म्हणाले.
“मग इथेच थांबा आज.” शुभदा लाडीकपणे म्हणाली. दोघांनी भोजने मास्तरकडे नजर वळवली आणि मोठ्याने हसले.
भोजने मास्तराने पटापट हात धुतले आणि माणसात मिसळला. त्याचा श्वास जड झाला होता. पायातून कळा जात होत्या. त्याचे एवढे अध:पतन त्याला सहन होत नव्हते. किर्तीचे लग्न घैसास मास्तरशी लावण्यात शुभदाचाच हात असणार हे उघड होते. पण किर्तीला तिच्या बहिणीच्या काळ्या कर्तृत्वाबद्दल नक्कीच माहित नसणार असे त्याला वाटले. कोण स्त्री आपल्या नवऱ्याचे आणि बहिणीचे संबंध मान्य करील. तिच्या अनावधानाचा फायदा घेत शुभदाने घैसास मास्तराच्या सोबत किर्तीचे लग्न केले. स्वतः मात्र मोकळीच राहिली.
सायकल चालवता चालवता त्याला ह्या सगळ्या विचारांनी घेरले होते. त्याची मत्सरी वृत्ती उसळ्या मारत होती. घैसास मास्तर आणि कीर्ती त्याला डोळ्यासमोर दिसत होते. शिवाय तो वयस्कर प्राचार्य आणि शुभदा. हे चौघे आज त्या घरात … त्याला भयानक राग आला होता. त्याच्यासमोर राहून राहून तो प्राचार्य आणि शुभदा येत होते. त्याला त्या परिस्थिती मध्ये काहीही करून कीर्तीला सावध करावे वाटले. त्याला वाटत होते कि आपण तिच्यासोबत चूक केली. पण आता त्या चुकीचे प्रायश्चित्त खऱ्या अर्थाने आपण करू शकू. किर्तीला त्याला त्या नालायक आणि नीच शुभदापासून वाचवायचे होते. शुभदा आणि घैसास मास्तराला आपण कीर्तीसमोरच उघडे करू. मग त्या दोघांना चांगली अद्दल घडेल कदाचित हे सत्य तिच्यासमोर आणल्यावर आपल्या बाबतीत कीर्तीच्या मनात मृदू भावनाही तयार होऊ शक्ती. त्याला असा विश्वास वाटू लागला होता कि आपण कीर्तीला हे सर्व सांगितलं कि ती घैसास मास्तरला ताबडतोब सोडेल.
तो थांबला. सायकलच्या हॅण्डलवरच्या त्याच्या मुठी आणखी जोरात वळल्या. त्याचा निश्चय पक्का झाला. आज काहीही झाले तरी घैसास मास्तर आणि शुभदाची मस्ती जिरवायचीच. शुभदाच्या घरच्यांना कळेल तरी स्वतःची मुलगी किती चवचाल आहे ती. त्याने सायकल वळवली. तो ३-४ किलोमीटर परत सायकल मारत मारत घैसास मास्तरच्या घराकडे आला. एव्हाना रात्रीचे साडेदहा अकरा झाले होते. छोट्या गावात सामसूम व्हायला ती वेळ बरीच झाली होती. घैसास मास्तरांच्या घरापुढे कोणीही नव्हते. सगळे आवरून सावरून गेले होते. त्यांच्या घराचे दार बंद होते. भोजने मास्तराने घरापासून थोड्या अंतरावर सायकल लावली आणि तो हळुवार दबक्या पावलांनी घराच्या आवारात आला. मांडवाच्या आत येताच त्याने पळत घराची मागची बाजू गाठली जिथे मघाशी प्राचार्य शुभदाशी बोलत होते. त्याने भिंतीकडे पहिले असता त्याला एक बारीक दार दिसले. कानोसा घेत तो जवळ आला. कसल्याही आवाजाचा किंवा वावराचा मागमूस नव्हता. भोजने मास्तराने हलकेच दाराला हात लावला तसे ते किलकिले उघडले. आतून उजेडाची एक बारीक तिरीप बाहेर आली.
त्याला आत डोकावताच दिसले कि तो भाग स्वयंपाक घराचा आहे. अंधुक उजेडात त्याला दिसले कि स्वयंपाक घराला असलेल्या पुढच्या भिंतीतून बाहेरच्या दिवाणखान्यामध्ये जाणारे दार आहे. मघाशी दिवाणखान्यामध्ये त्याने पहिले होते कि त्या खोलीतूनच वरती जिना गेला होता. तो वरच्या मजल्यावर जात होता. झोपायच्या खोल्या तिथेच असतील(?) त्याने हलकेच आत पाऊल टाकले. दबक्या पावलांनी तो चालत तो दिवाणखान्याच्या दाराशी आला. तिथे एक दिवा जळत होता. परंतु कोणीही नव्हते. डावीकडे असणाऱ्या जिन्याकडे त्याने पहिले. शरीर माघार घेत होते पण मन नाही. मनाचा हिय्या करत त्याने जिन्याच्या एका पायरीवर पाऊल टाकले. वरती कोण कोण असू शकते ह्याचा त्याला अंदाज येत नव्हता. पण एवढे खरे कि शुभदा कीर्ती आणि घैसास मास्तर असणारच होते. जर प्राचार्य असेल तर तो शुभदाला घेऊन दुसऱ्या एखाद्या खोलीत असेल. मग आपण सरळ जायचे आणि कीर्तीला सगळे काही उघड करून दाखवायचे. मग बघू कसे स्वतःचे काळे कारनामे लपवते शुभदा?
हळूहळू एकेक पायऱ्या चढत तो वरती आला. वर येताच त्याला एक छोटा वर्हांडा आणि २ दारे दिसली. जिना वर्हांड्यातून गच्चीकडे जात होता. त्याने हळूच एका दरवाजाला कान लावला. हलकी कुजबुज ऐकू येत होती पण आत कोण आहे कळत नव्हते. दरवाजा जुन्या पद्धतीचा होता. कवाडे असलेला आणि ज्यांना जुन्या आडव्या साखळीच्या कड्या माहित असतील त्यांना कळेल कि तो थोडा उघडला जायचा. भोजने मास्तरने त्या दाराला डोळा लावला आणि आत पाहण्याचा प्रयत्न करू लागला. पण काहीही नीटसे दिसत नव्हते. अचानक त्याला जाणीव झाली कि तो तिथे एकटा नाहीये. पण त्या जाणिवेला प्रतिसाद द्यायच्या आताच त्याची मानगूट पकडल्या गेली आणि त्याचे तोंड फिरवले गेले. तो उभा राहिल्याचे त्याला आठवत होते आणि नंतर तोंडावर एकच प्रहार. त्याची शुद्ध हरपली.


तोंडावर पाण्याचा सपकारा पडला. त्याच्या शरीराने एकदम उसळी मारली पण त्याला लक्षात आले कि आपण कशालातरी जखडून बांधले गेलो आहोत. त्याने मान हलवली आणि नीट डोळे उघडले. समोर जे काही होते ते पाहून तो भयानक हादरला. तो त्या दोन पैकी एका खोलीमध्ये होता. समोर एक मोठा आडवा तिडवा दिवाण होता. त्यावर जी व्यक्ती शुभदा आणि कीर्तीच्या मध्ये दोघींच्या खांद्यावर हात ठेवून बसली होती, ती पाहून त्याचे डोळे विस्फारले. शुभदा आणि कीर्तीच्या अंगावर सर्व दागिने होते. त्यांचा साज शृंगार पण तसाच होता. परंतु त्या दोघीही त्यांच्या फक्त अंतर्वस्त्रामध्ये गोविंदमामा सोबत बसल्या होत्या. गोविंदमामापण नुसत्या अंडरवेअरमध्ये होता.
“गोविंद मामा!??… तू?” तेवढ्यात त्याच्या मागून कोणाचे तरी हात आले त्याचे तोंड धरून त्या हातानी त्याच्या तोंडात बोळा कोंबला. त्याचे डोळे मोठे झाले आणि त्याची घाबरगुंडी उडाली. तो खुर्चीत तडफडु लागला पण त्याला घट्ट बांधल्यामुळे त्याची हालचाल होत नव्हती.
“बस..बस… भोजने मास्तर… किती हलणार…. नाय सुटू शकत तू.” मागून आवाज आला आणि त्यापाठोपाठ घैसास मास्तर मागून चालत पुढे आले. ते पण नुसत्या अंडरवेअरमध्ये होते.
ह्या सगळ्याचा काहीही अंदाज नसणारा भोजने मास्तर मात्र जाम भांबावला होता. समोर शुभदा आणि कीर्तीचे उफाड्याचे आरस्पानी सौंदर्य गोविंदमामाच्या कवेत होते. गोविंदमामा दोघींच्या पाठीवरून, खांद्यावरून आणि त्यांच्या रेशमी मोकळ्या केसांतून हात फिरवत त्यांना गोंजारत होता. घैसास मास्तर पण स्वतःच्या नवपरिणीत पत्नीला गोविंदमामासोबत बघत उभा होता. हा सर्व व्यभिचार संगनमताने होता हे भोजने मास्तरला कळून चुकले. पण कुठल्या बंधाने हि माणसे एकत्र आली होती. काय कारण होते ज्यामुळे शुभदाला आपल्या बहिणीलाही ह्या सर्व प्रकारामध्ये ओढावेसे वाटले. भोजने मास्तरच्या डोक्याचा भुगा झाला होता. खरेतर आता त्याचा त्यांच्याशी काहीही संबंध नव्हता. पण सूडभावनेने प्रेरित होऊन तिथे आलेल्या भोजने मास्तरला पुन्हा एकदा जाळ्यात अडकवण्यात आले होते. दुसऱ्याच्या घरात चोरासारखे घुसणे शिक्षापात्र गुन्हा होता. त्यामुळे भोजने मास्तर हि मंडळी आपल्यासोबत काय करणार असतील ह्या विचाराने धास्तावला होता.
“भोजने मास्तर… तुमच्यामुळे आमच्या घराची परवड होत होती. माझ्या बहिणीला आणि घराला सर्व परिसरात किती बदनामीला सामोरे जावे लागले तुम्हाला माहिते का?” शुभदा बोलू लागली.
“मग किमान आम्ही आमचे आयुष्य तरी सुधारवावे म्हणून गोविंदमामानी आम्हाला मदत केली. माझी मुलगी केतकी गोविंदमामांची मुलगी आहे, मला मिळवून दिलेली नोकरी, ह्या गावात घर आणि सुरक्षा हे सर्व त्यांच्याच मुळे. कीर्तीचे लग्न घैसास मास्तरांशी ठरवण्यात पण त्यांनीच पुढाकार घेतला. लाज, बदनामी आणि गरिबी ह्या अवस्थेतून जाणाऱ्या माझ्या घराला खऱ्या अर्थाने कोणी सावरले तर ते गोविंदमामानी. माझ्यावर घैसास सरांचे खूप प्रेम आहे. कीर्तीला हे माहित आहे. पण तिचे बिचारीचे एकाकी आयुष्य बहरवण्याची मदत घैसास सरांनी केली. तिला गोविंदमामा मामलेदार कचेरीमध्ये नोकरीपण मिळवून देणार आहेत. ती पायावर उभी राहून सुखी संसार करेल. तर!.. आम्ही एकमेकांशी प्रेमाने आणि कर्तव्याने बांधलो गेलो आहोत. गोविंदामामांचे आमच्यावर खूप उपकार आहेत. घैसास मास्तर हे जाणतात आणि कीर्ती पण. त्यामुळे कीर्ती आणि घैसास सरानी गोविंदमामाना काहीतरी देण्याच्या हेतूने कीर्तीसोबत शरीरसुख घेण्याची विनंती केली. खरेतर तुम्हाला हे सगळे सांगण्याचे काहीच कारण नाहीये. पण तुमच्या स्वार्थी मनाला असल्या विलक्षण गोष्टी जगात असतात याचा अनुभव व्हावा म्हणून सांगितले एवढच. ” शुभदा तिच्या काळ्या रंगाच्या अंतर्वस्त्रांवर चालत भोजने मास्तरजवळ आली.
तिच्या उफाड्याच्या देहाला घैसास मास्तरांसोबत सटवत त्यांच्या केसाळ छातीवर हात फिरवत भोजने मास्तर कडे पाहून म्हणाली,” खरेतर तुम्हाला पोलिसांच्या ताब्यात द्यायचे मनात आहे आमच्या. पण घैसास मास्तर आणि कीर्तीचे म्हणणे वेगळे आहे.”
“होणं…. ह्यांना पोलिसांकडे देण्यापेक्षा ज्या देहाकडे पाहून कुकर्म करावेसे वाटले त्या देहाला खऱ्या पुरुषाने भोगताना ह्यांनी पाहायची शिक्षा त्यांना देऊ.” कीर्ती म्हणाली.
“आणि नंतर ह्याची मोळी बांधून रस्त्यावर फेकू. म्हणजे हा परत आपल्या वाटेला जाणार नाही.” घैसास मास्तर असे म्हणताच भीतीची कळ भोजने मास्तरच्या अंगातून फिरली.
“चला मग… आपण पलीकडच्या रूममध्ये जाऊ.” घैसास मास्तरांसोबत शुभदा तिचा मादक देह मटकावत निघून गेली.
गोविंदमामा आणि कीर्ती भोजने मास्तरकडे पाहत हलके हलके हसत होते. गोविंदमामा आधी उठला आणि तरुण कमनीय देहाच्या गौरकांती कीर्तीला हाताने उठवत मिठीत घेतली. दोघे दिवाणावर गुढग्यांवर उभे होते गोविंदमामाने कीर्तीला गच्च मिठीत आवळली.

नैतिक अनैतिकतेच्या सर्व सीमा लंघून कीर्ती गोविंदमामासोबत लग्नानंतरची पहिली रात्र साजरी करणार होती, तर पलीकडच्या खोलीमध्ये तिचा नवरा आणि सख्खी बहीण नग्न होऊन एकमेकांसोबत आधीच रतिक्रीडेमध्ये मग्न झाले होते. त्या दोन्ही बहिणींनी शिरस्ता मोडत आपल्या आयुष्याचे मातेरे होण्यापासून स्वतःला वाचवले होते आणि त्यात त्यांना काहीही गैर वाटत नव्हते. स्वतःचा दृष्टिकोन व्यापक करत त्या ह्या गोष्टी करण्यापासून कचरणार नव्हत्या.
प्रचंड शरम, मत्सर आणि हीनपणाची भावना भोजने मनाच्या मनाला टोचू लागली. गोविंदमामाचे हात कीर्तीच्या गोऱ्या गरगरीत नितम्बांवरून फिरू लागले. तो कीर्तीच्या गालाचे ओलसर चुंबन घेण्यात गुंतला होता. कीर्ती शांतपणे वृद्ध गोविंदमामाचा खरखरीत राकट स्पर्श तिच्या मलमली त्वचेवर अनुभवत होती. तिचे श्वास गरम होऊ लागले होते. तिची गोविंदमामच्या बाबतीतली समर्पणाची भावना दृढ होती. तिच्या बहिणीला त्याने कसे कसे सुख दिले होते हे तिला शुभदाकडून माहित झाले होते. तेव्हा तिला माहीत होते. गोविंदमामासोबत विरघळण्यात खूप आनंद मिळणार आहे. गोविंदमामाने तिच्या मानेत तोंड खुपसत तिथे चुम्बायला सुरवात केली तशी तिच्या शरीरात वीज खेळू लागली.
“स्स्स…आअह्ह्ह्ह….” ती सित्कारली. भोजने मास्तर डोळे फाडून फाडून बघत होता. त्याचे हात तिचे नितम्ब चोंबाळत मधेच तिची तलम कंबर चोळत तिच्या मागे सर्वीकडे फिरत होते. कीर्तीने भोजने मास्तरकडे मान वळवली. ती छद्मी हसत होती. तिच्या मनात ह्या माणसाबद्दल चांगलाच सूडाग्नी पेटला होता. मधली ४-५ वर्षे बदनामी आणि निर्बंधांमध्ये गेल्यामुळे हसऱ्या खेळकर कीर्तीमध्ये एकप्रकारचा अकाली प्रौढपणा आला होता. तिचे आयुष्य नासवण्याचे काम भोजने मास्तरने केले होते. तीने भोजने मास्तरकडे तिरस्कारयुक्त कटाक्ष टाकून गोविंदमामांच्या तोंडाजवळ ओठ नेले आणि त्यांचा चंबू केला. मामानी तिच्या ओठांना पटकन जबड्यात पकडत प्रगाढ चुंबनात तिला आलिंगन दिले. त्याची जीभ तिच्या मुखात सारत तिच्या मुखरसाचे प्राशन त्याने सुरु केले. कीर्तीच्या मांड्याना त्याचा अंडरवेअरमध्ये कडक झालेला नाग डसू लागला.

कीर्तीने निर्लज्जपणे गोविंदमामाच्या अंडरवेअरवर हात फिरवत त्याचा तंबू दाबला. त्याच्या कडक पौरुषाच्या स्पर्शानेच तिचे पूर्णत्व सिद्धीस जाणार हे तिने ताडले. आता कीर्तीच्या पँटीमध्ये हात घालत तिचे नग्न नितम्ब चोळत तिच्या स्तनांच्या घळीत गोविंदमामाने नाक खुपसले आणि तिथे तो चुंबू लागला. थरथरणारी कीर्ती आता कामुक सित्कारांनी सगळी खोली भारावून टाकू लागली. अनिमिष डोळ्यांनी भोजने मास्तर ते मेंदूत साचवत होता. गोविंदमामाने तिची ब्रा ढिली केली आणि काढून फेकली. पटकन अर्धनग्न कीर्तीला दिवाणावर आडवी करत तिच्या नग्न स्तनाना लुचू लागला. त्याच्या त्या डंखानी कामविव्हल झालेली किर्ती अस्वस्थतेने दिवाणावर हालत होती. तिच्या मांड्या एकमेकींवर घासत ती उत्तेजनेचे कढ कसेबसे पचवत होती. गोविंदमामा तिच्या कोवळ्या पण भरीव देहावर अक्षरशा तुटून पडला होता. तिच्या गौर तलम कायेला हातांनी तोंडाने जमेल तसे जमेल तितके आवळत चिवळत चुंबत चोखत त्याने जवळजवळ १५-२० मिनिटे कीर्तीला गुदमरवून टाकले.
तिच्या ओठांची चुंबने घेताना मोठालेआवाज करत त्याने तिच्या मुखातसर्वीकडे जीभ फिरवून घेतली होती. स्वतःची अंडरवेअरकाढून गोविंदमामा संपूर्ण नग्न झाला होता. साठी ओलांडली असली तरी त्याची पौरुषाची काठिण्यता तशीच होती. त्याचा तापाने फणफणलेला सोटा पाहून भोजने मास्तरला प्रचंड शरम वाटत होती. गोविंदमामा मुद्दाम भोजने मास्तरला त्याचे शिश्न दिसेल अशा पद्धतीने गुढग्यावर उभा राहिला. त्याचे तुतारी सारखे नसा फुललेले लिंग पाहून कीर्तीच्या नाजूक कुंवार योनीचे काय होणार आहे ह्याची भोजने मास्तरला किमान कल्पनाही सहन होत नव्हत. कीर्ती मादक सुस्कारे सोडत बिछान्यात तळमळत होती. इतक्यात शेजारच्या खोलीतून शुभदाच्या कामुक ओरडयांचे आवाज ऐकू येऊ लागले.
“आह…..आह्ह्ह…. स्स्स्स…सर…. असच करा… आह… आई ग….. ओह्ह्ह….उम्म्म…. आह्ह्ह..आअह्ह्ह्ह… ” शुभदा मुक्त कंठाने घैसास मास्तरांचे तिच्या जांघांमध्ये बसणारे दणके सहन करत ओरडत होती. तिच्या बांगड्या आणि पैंजण धक्क्या गणिक आवाज करत होते.
“हे असे असते बाईला नीटपणे भोगणे. तुला ह्या जन्मात काहीही शक्य नाही. तू मूळ मैदानाचा प्रेक्षक म्हणूनच ठीक आहेस. आधी तुझ्या पूर्वीच्या बायकोला मीच फुलवली. आता तिच्या बहिणीला फुलवतो. नशीब असते योग्या एकेकाचे. तुझेही होते. पण दैवाने टाकलेलं दान झोळीत नीटपणे पाडून घायचीही लायकी नाही तुझी.” गोविंद मामा हिणकस स्वरात भोजने मास्तरला म्हणाला.
शुभदाचे ओरडणे आणि घैसास मास्तरांचे कण्हणे एका आता एका सुरात ऐकू येत होते. दोघेजण एकमेकांना चांगलेच झुंज देत होते. खाट पण आता चांगलीच मोठ्याने करकरत होती.
” ऐक लेका… माजावर आलेली बाई तिला पेलणारा पुरुष भेटला कि कशी उसळून उसळून त्याला घेते ते.” गोविंदमामा त्याच्याकडे हसत बघत म्हणाला आणि त्याने कीर्तीच्या छोट्याश्या पँटीला हात घातला.
“मस्त…! काय पाघळलीयेस तू!” कीर्तीच्या योनीला पातळ पॅंटीवरूनच चोळत गोविंदमामा म्हणाला. खसकन त्याने ती खेचली आणि कीर्तीला संपूर्ण नग्न केली. तिची पँटीपण तिच्या ब्रावर जाऊन पडली.
“चल उदघाटनाला सुरुवात करूयात तुझ्या..” आपल्या ताणलेल्या लिंगाला एका हाताने खसाखसा चोळत गोविंदमामा म्हणाला. तिच्या गुढग्यांवर हात ठेवत तिच्या गोबर्या मांड्याना चोळत गोविंदमामाने तिच्या पायांना फाकवत जागा केली. तिची उमलेली कुवार योनी पाहून त्याच्या अजस्त्र लिंगाला लाळ सुटली होती. योनी दिसणारा मदनांकुर त्याने पहिला आणि त्याच्या तोंडाला लाळ सुटली. ना चाखता अशी कुवार योनी भोगायला त्याला जीवावर आले. त्याने सरळ झुकत तिच्या केस काढून तुळतुळीत केलेल्या कच्च्या योनीच्या फुगवट्यावर चुंबन घेतले. कीर्तीची कंबर त्या स्पर्शाने उसळली.
“आह्ह्ह,…. मामा…स्स्स्स….” ती ओरडली.


मामाने जीभ लांब करत तिच्या योनीच्या भेगेवर सरळ फिरवली तशी कीर्तीच्या मांड्यांची पकड त्याच्या गालांवर त्याला जाणवली. मामाने तिच्या दोन्ही मांड्या धरून थोड्या फाकवल्या आणि मग सुरु झाले त्याच्या जिव्हेचे तिच्या योनीवरचे दळण. गोविंदमामा तिची योनी मन लावून चाखू लागला. तिच्या योनीतुन सुटणाऱ्या उष्ण लावणासम पाण्याने त्याची हनुवटी भिजली. कीर्तीची कंबर अतोनात हालत होती.
“आआआssssss ….आईई….. नको….मामा ssssss …” कीर्ती किंचाळली. तिने मामाचे डोके घट्ट धरले आणि सुखाच्या अत्युच्य बिंदूच्या घसरगुंडीवर जात जोरात खाली येऊ लागली. तिची कंबर उसळून गादीवर आपटली. तिचा श्वास फुलला होता. आयुष्यातले पहिले स्खलनसुख तिने गोविंदमामाकडून मिळवले.
“मधाळ आहेस अगदी.” तिच्या मांड्यांमधून अडकलेले ओले झालेले तोंड बाहेर काढून पालथ्या हाताने पुसत मामा म्हणाला.
स्वतःचे लिंग परत एकदा चोळत त्याने अनिश्चलपणे बसून पाहणाऱ्या भोजनमास्तरकडे नजर टाकून हास्य दिले.
“योग्या… काय संबंध जोडला होतास रे तू? तुझ्यामुळे अशा स्वर्गीय अप्सरा मला भोगायला मिळत आहेत. धन्यवाद आहेत खरेतर तुझे. चल आपला शेवटचा पडाव आला. ” मामा हसत म्हणाला.
कीर्तीला तोवर श्वास गवसला होता. गोविंदमामाचा मोठा दांडा पाहून ती काहीशी घाबरली होती.
“मामा… थोडं.. हळू… मला भीती वाटते..” कीर्ती म्हणाली.
“घाबरू नकोस… काही वेळात तुला मजा कळेल.” गोविंदमामा म्हणाला.
त्याने तिच्यावर तिच्या योनीवर स्वतःचे लिंग सेट केले. हलकेच सुपारी तिच्या भेगेवर घासली.
“आह….. !” तिच्या योनीच्या तलमतेने लिंगात आलेली उत्कटता गोविंदमामाच्या उद्गारातून बाहेर पडली.
त्याने कंबर रेटली आणि कीर्तीच्या योनीने त्याचे लिंग स्वीकारले.
“ओह्ह…!” कीर्ती कन्हली.
गोविंदमामाने तिचे ओठ ओठात घेतले आणि जीव खाऊन रेटा दिला तसा त्याचा सोटा तिच्या योनिपटलाचे भेदन करून खसकन संपूर्ण लांबीने तिच्या योनीमध्ये गडप झाला.
“उम्म्म्म…..उम्म्म्म्म ssssss….” कीर्तीची किंकाळी गोविंदमामाने बंद केलेल्या ओठांमुळे त्याच्या घशातच विरली. तिने त्याचे दोन्ही खांदे घट्ट धरून त्याच्या त्वचेमध्ये बोटे रोवली.
तिची योनी भयानक ताणली गेली होती. मामाने हळूच अर्धे लिंग बाहेर घेताच भोजने मास्तरला त्याच्या वृषणांखाली रक्त लागलेले दिसले. तो अवाक होऊन सर्व पाहत होता. आधी शुभदा आणि आता कीर्ती. त्याच्या मनाविरुद्ध त्याचे लिंग ताठ होऊन आतून ढुश्या देत होते. त्याचे अंग थरथरत होते. सर्वांगाला घाम फुटला होता. पलीकडे शुभदा आणि घैसास मास्तर थांबण्याचे नाव घेत नव्हते. शृंगाराच्या गतीमध्ये दोघे मधून मधून काहीबाही बोलत हसतही होते. इकडे कीर्तीने आपले कौमार्य गोविंदमामाला बहाल केले होते. मुर्खासारखे आपण इथे आलो आणि भयानक अपमानाला बळी पडलो हि भावना जरी त्याला सतावत असली तरी समोरच्या दृश्याने त्याचे त्याच्या बाकीच्या भावनाही भडकवलेल्या होत्या.
गोविंदमामा कीर्तीला घनघोर चुंबनात अडकवत तिला भोगण्याची लय पकडू लागला होता. त्याचा सोटा तिच्या योनीमध्ये छोट्या छोट्या धक्क्यानी आत बाहेर करत होता. कीर्तीचे दुखणे हळूहळू कमी होत चालले होते. तिची पकड सैल होत होती. चुंबनाचा प्रतिसाद म्हणून तिचे मुखही हालत होते. तिच्या मांड्या त्याला आत घेण्यासाठी आणखी पसरल्या होत्या. तिच्या शुभ्र कायेला आपल्या काळ्या अंगाने साष्टांग स्पर्शत गोविंदमामा तिची योनी चेचत होता. त्याने हलकेच तिच्या ओठांना सोडले.
“आह….स्स्स्स्स” कीर्तीने चुंबन तुटताच सुस्कारा सोडला.विचारले.
“कसं वाटतंय कीर्ती… आनंद मिळतोय न?” मामाने तिला कचकवत विचारले.
“स्स्स…उम्म्म्म…आअह्ह्ह्ह… थोडी… आह….स्स्स्स… थोडी … आग…. होतीये….स्स्स्स… पण… पण… तुम्ही थांबू नका…. आह्ह्हह्ह… आई…गssss ” कीर्ती म्हणाली आणि तिने त्याला करकचून मिठी मारली.
मामाने आता स्वतःला संपूर्णपणे झोकून दिले. तिचे घनगोल नितम्ब चोळत तिला जोरजोरात ठोकायला सुरुवात केली. जवळ जवळ १० – १२ मिनिटे तिला जुगल्यानंतर दोघांच्या घर्षणामुळे पुन्हा एकदा कीर्तीचा बांध सुटला आणि तिच्या योनीने मामांच्या लिंगाला घट्ट मिठी मारली. ती झडायला लागली.
“आईईईईई…..ग….. मामा sssss…” कीर्ती मनमुराद किंचाळली.
गोविंदमामाचाही संय्यम सुटला आणि त्याने स्वतःच्या लिंगाला वीर्यपात करण्यासाठी मोकळे केले. त्याच्या लिंगातून वीर्याचे लोळच्या लोळ बाहेर पडून कीर्तीच्या योनीचा हौद भरू लागले. त्या उष्ण वीर्य पाताने कीर्तीच्या आग होणाऱ्या योनीला नरम शेक दिला. ती सुखावली. दोघेजण हळूहळू हालत शृंगाराच्या परिपूर्णतेचा आनंद लुटत एकमेकांना आलिंगून बिछान्यात पडून होते. तिथे तिसरा कोणी प्रेक्षक आहे हे ते जणू विसरूनच गेले होते. थोड्या वेळाने दोघांचा श्वास साधारण लयीत आल्यावर कीर्तीच्या योनीतच नरम झालेले लिंग गोविंदमामाने बाहेर काढले.
“अभिनंदन कीर्ती! ” मागून आवाज आला तसा मामा कीर्तीवरून बाजूला होत लवंडला. कीर्तीने मांड्या झाकत तिचे वीर्य, कामरस आणि रक्ताने माखलेल्या योनीला लपवले. लाजेने चूर होत तिने कूस वळवली.
दारात ब्रा पॅंटीवर शुभदा उभी होती. “तू आता पूर्ण स्त्री झालीस.”

मागून घैसास मास्तर आत आले.”चला भोजने मास्तर तमाशा संपला कमी व्हायची वेळ आली इथून.”
त्यांनी कपडे चढवले होते. भोजने मास्तरकडे येत त्याचे हात सोडवून त्यांनी त्याला उभे केले. बखोटीला धरून पायऱ्या उतरवत खाली आणले.
“मदरचोद… तुला चांगला धडा शिकवतो म्हणजे तू आमच्या नादी लागणार नाहीस कधीच. शुभदा, कीर्ती आणि मी आता एकत्र राहणार अहोत. तेव्हा जे आहे जसे आहे तुझा त्याच्याशी काहीही संबंध नाही. परत इकडे फिरकायचे नाही. काय?” घैसास मास्तरांनी भोजनेला एक ठोसा लावला तसा तो खालच्या दिवाणखान्यामध्ये आडवा पडला. भोजने मास्तर पालथा पडलेला सरळ झाला आणि घैसास मास्तराने अजून मारू नये म्हणून त्याने हात जोडले. तेवड्यात दारावरची कडी वाजली. घैसास मास्तरांनी दार उघडले.
“घेऊन जा याला… चांगला तुडवा… जळका साला आमच्या घरात घुसला होता. बायकोला काहीतरी सांगण्यासाठी.” घैसास मास्तराने आत येणाऱ्या चार पैलवान वजा तरुणांना सांगितले.


रस्त्याच्या बाजूला मार खाऊन पडलेल्या मास्तरला परिस्थितीने असा धडा शिकवला होता कि तो कुठलीही परीक्षा द्यायच्या लायकीचा राहिला नव्हता.
+
– समाप्त.