नवनवीन मराठी चावटपणाचा
शालन अक्कांची सून स्वाती. ऐन वयात आलेली तरणीबांड बाई. जऱ्या गव्हाळ वर्णाची, उंचीने मध्यम असलेली स्वाती दिसायला जरी साधी असली तरी भरल्या अंगाची होती. किंचीत पोट असल्याने पडलेल्या वळ्या तिच्या नितंबाला साजेश्या होत्या. त्यावर भरेलेले गच्च स्तन तिच्या देहाची शोभा वाढवत होते. पक्का घरगुती माल होती स्वाती. चंचल स्वभावाची, अल्लड स्वाती सहज पटल या विचाराने जो तो तिथे हात घालायचं बघत होत. कारणही तसंच होतं म्हणा, ती भावच देत होती …
दुपारच्या वेळी रामाच्या शेडमध्ये रामा, यशवंत, बजरंग आणि अनिता जमा झालीत. चर्चेला रामानेच सुरुवात केली. रामा – ” बरं यशवंत अन् बजरंगा, वैनींची अशी तक्रार हाय की, त्यांच्या वाटला जमीन कमी आलीया. त्यांची अशी ईच्छा हाय की तुमी जरा त्यांना सरकून जागा द्यावी. म्हंजी समद्याना समान जागा मिळतीया.” यशवंत ( तिरकस नजरेने अनिताकडे पाहत ) – ” पण ते नव्हं रामा काका, काकिंबद्दल इतका आपलेपणा दावायला काकी कुठं अमाला धरून …
सकाळच सगळं आवरून अनिता शेवंताच्या घरी आली. फिकट गुलाबी रंगाची साडी अनितान नेसली होती. त्यावर पांढरा ब्लाऊज उठून दिसत होता. अनिताच हे रूप पाहत शेवंता मनातल्या मनात म्हटली, शेवंता – ” आज रंगा सावकार हिला काय ठेवत नाय. पुरता चोळामोळा करून सोडणार हिला. “ अनिता – ” ताईसा, काय झालं पैश्याच ?? तुम्ही मला यायला लावला हुता ? “ शेवंता – ” पैश्याच व्हय. कसं हाय, ह्या वख्ताला माझ्याकडं इतकं …
वाटणीत आलेल्या जमिनीच्या तुकड्यात अनिता जिवाचे रान करत राबत होती. द्राक्षाची बाग घालण्यासाठी अनिताला पैसे लागणार होते तेव्हाची गोष्ट. अनिताला पैश्याची नड होती. कुठूनच पैसे येण्याचा मार्ग दिसत नव्हता. तेव्हा तिला तिच्या जुन्या मैत्रिणीची म्हणजेच शेवंताची आठवण आली. अश्या नडीला ती नक्की धावून येईल. असा विचार करत अनिता शेवंताच्या घरी गेली. जेवण उरकून शेवंता बाहेर सोप्यात बसली होती. अनिता तिला येताना दिसली. शेवंता – ” काय ग अन्ता, आज हिकड …
एका नामांकित सराफाकडून विलासने अनितासाठी मंगळसूत्र बनवून घेतल. कोणाला संशय येऊ नये म्हणून त्याने ते साधच केलं होतं. सायंकाळी ते मंगळसूत्र तो अनिताला घालणार होता. बाजारातून त्यानं तडक मळ्याचा रस्ता धरला. सायंकाळी सगळं सामसूम झाल्यावर अनिता विलासच्या शेडमध्ये गेली. शेवंता बाहेर पाळतीवर थांबली. जांभळ्या रंगाची साडी नेसलेल्या अनिताने काळ्या रंगाचा ब्लाऊज घातला होता. तिचा गोरा चेहरा उन्हाने रापलेला. त्यातून पण ती उठून दिसत होती. अनिता विलासच्या जवळ येऊन बसली. विलासने …
अनिताच आज दिवसभर कामात लक्षच नव्हतं. दिवसभर तिला सायंकाळी काय होणार ह्याची उत्सुकता लागून होती. जेवताना पण तिचं लक्ष नव्हतं. अनिता जेवत नाही हे पाहून तिच्या जवळ बसलेली शेवंता हळूच तिच्या कानात म्हणाली, ” जिवून घे. व्हाईस अंगात बळ राहील.” पण अनिताच्या नरड्यातून घास काही केल्या उतरेना. राहून राहून तिला तीच काळजी लागून राहिलेली. पण आज दिवसभर शेवंताने अनिताची पाठ काय सोडली नव्हती. अनिताला मालकाच्या अंगाखाली घालून तिला मालकाकडून पैसे …
लेखक:- शब्दयात्री पश्चिम महाराष्ट्रातील ते एक सधन गाव होते. द्राक्ष, गाजर अश्या व्यापारी पिकांची लागवड होत असल्याने गावात पैशाची चणचण नव्हती. जिथे पैसा तिथे वाईट गोष्टीही आल्याच. हे गावही त्याला अपवाद नव्हते. गावात दारू, जुगार असे गैरप्रकार वाढीस लागलेले. यातून त्यातील बरेच जण अनैतिक मार्गावर होते.. याच गावात पाच – सहा घरांची छोटीशी भावकी होती. गावात ह्यांची जशी घरं लागून होतीत तश्या ह्यांच्या शेतजमिनी लागून होत्या. यातील एक घर होते …
दुपारी जेवणानंतर मामा मला शेतावर घेऊन गेला. माझी ट्रेन रात्री होती. आम्ही खुशीत होतो. आजीबरोबरच्या रतिमधे मजा आली होती. मामाने बरंच काही सांगितलं. लहानपणापासून, आजी आणि मग माझी आई, म्हणजे त्याची मोठी बहीण चारुताई बरोबर त्याचे संबंध इत्यादि वर तो बराच बोलला. मी त्याला संगीता आणि रघू बद्दल विचारलं. “अरे ते दोघे आजीचे खास लाड़के आहेत. खरं म्हणजे या वयात तिची कामवासना शांत व्हायला हवी, उलट ती आणखी धगधगते आहे. …
मी मामीच्या गांडीत लवड़ा टाकला. तो अगदी आरामात आत गेला, अगदी पुचीत जातो तसा. एकतर तिचे भोक अजून त्याच्या वीर्याने ओलं आणि चिक्कट होतं. दुसरं असं की भोक चांगलच मऊ आणि ढिलं होतं. इतके वर्ष गांड मारून आणखी काय होणार? पण मला त्यामुळे सोपं गेलं. पुरता लंड आत खुपसून मी काही वेळ नुसता त्या सुखाचा आस्वाद घेत तसाच राहिलो. मग तिचे कुल्हे धरले आणि तिची गांड मारू लागलो. काय मऊ …
मामा पुढे म्हणाला. “स्मिता तर तुझ्यावर काय फ़िदा झाली आहे रे! मला तिने सांगितलं की तू तिला मन भरून झवलंस काल रात्री, अगदी एका पटाईत चोदू सारखं.” आणि त्याने मला प्रेमाने जवळ घेतलं, अगदी आपल्या कुशीत जसा लहानपणी घ्यायचा. जवळून त्याचं ते नग्न गोरं मजबूत पण सड़पातळ शरीर पाहून मला कसतरीच झालं. त्याचा लवड़ा माझ्या जंघांना लागून उसळत होता. तो स्पर्ष पण वेगळाच होता. मला ते आवडूलं म्हणून मी जरा …