गाव तसं चांगलं … भाग ८

आबासाहेब, संपत अन् रणजित ने आळीपाळीने विजयावर बलात्कार केला. तिची आरडाओरड बाहेर उभी असलेली वत्सला, वाड्यातील ते भावनाशून्य नोकर आणि तो निर्जीव वाडा इतकेच जण ऐकत होते. नशेत चुर झालेले ते तिघे अगदी उन्मत्तपणे विजयाचा भोग घेत होते.

जवळ जवळ तासाभराने तिघांची कामतृप्ती झाली. आतले आवाज शांत झाल्याचे जाणवताच वत्सलाने अलगद बाहेरून लावलेली कडी काढत दरवाजा उघडत आत डोकावले.

पलंगावरील चादर अस्ताव्यस्त अवस्थेत पडलेली, बेडशीटच्या तर चिंध्या झालेल्या, त्याच बेडवर विजया दृष्टी शून्यात करत निर्वस्त्र पहुडलेली. तासाभरापूर्वीची उत्साही, करारी विजया आता सर्वस्व हिरावून घेतल्यासारखी निर्जीव वस्तू होऊन पडली होती. तिचा तो उतरलेला माज पाहून ते तिघे खलपुरुष आसुरी आनंद साजरा करत तसेच नग्न तिच्या निर्वस्त्र देहाकडे पाहत दारूचा घोट रिचवत होते. संपतच्या मांडीवर विजयाची साडी होती. अधून मधून तो ती साडी हुंगत होता. विजयाची ब्रा, ब्लाऊज तर अगदीच चोळा मोळा करून फेकली गेलेली. तिचं हर एक अस्तित्व पायदळी तुडवल गेलेलं. आबा तर चांगलेच घामा घुम झालेले. इतक्या दिवसांनी त्यांनी अशी बाई रगडलेली, त्यातून दारुचा चढलेला अंमल. दमून भागून ते खुर्चीवर रेलून बसलेले.

विजयाला पाहिल्यापासूनच आबासाहेबांची कामेच्छा डोकं वर काढू लागलेली. वत्सलाच्या संगतीत राहून ते भलतेच कामुक बनलेले. विजयाला भोगण्यासाठी वत्सला, संपत आणि रणजित यांच्या मदतीने हा सापळा आबांनी रचलेला. त्यात विजया अलगद अडकलेली. ‘ विरोधी गटातील बाईला झवली,’ हा आसुरी आनंद देखील त्यांना मिळणार होता.

विजया आपल्यासोबत घडलेल्या ह्या घटनेने बेजार झालेली. ह्या राजकारणात असंही काही आपल्यासोबत घडेल हिची तिने कल्पनाही केली नव्हती. तक्रार करायला गेलो तर आपल्याच नावाला बट्टा लागेल. कारण धनाजीच्या अन् तिच्या संबंधांची गावात दबक्या आवाजात चर्चा होतच होती. त्यातून ह्याचा जर बोभाटा झाला तर सरपंच पद हातातून जाईल ते वेगळंच. शिवाय, विरोधकांनी बाटवलेली बाई म्हणून धनाजी बी जवळ घेणार नाही. झालेलं सर्व एक दुःखद स्वप्न होतं, अशी मनाची समजूत घालून कामावर लक्ष देऊया. संपत आणि रणजित आता कामात आडकाठी आणणार नाहीत, असा शब्द दिलाय आबांनी.

नाना प्रकारच्या विचारात गढून गेलेली विजया घरी आली. आत येताच तिला झालेल्या वेळेची कल्पना आली. रात्रीचे आठ वाजत आलेले. आईला नेहमीच वेळ होतो, म्हणून हल्ली मुलीच काय तो स्वयंपाक आवरून ठेवत असत. विजया आली ते थेट तिच्या रुम मध्ये गेली. साडी फेडून बाथरूम मध्ये जात तिने शॉवर चालु केला. चांगल्या तीन पैलवानांनी तिचं अंग तिंबलेल. त्यामुळे सबंध अंग ठणकत होतं. गरम पाण्याचे तुषार अंगावर घेतल्याने तिचा थकवा कमी येऊ लागलेला. फ्रेश असा शॉवर घेऊन विजया बाहेर आली.

दुसऱ्या दिवशीपासून विजयाचे तेच आपले ‘ बे एक्के बे ‘ च रुटींग सुरू झाले. ज्या कामासाठी काल तिने स्वतःची मारून घेतलेली ते गटारीचे काम तिने त्वरित सुरू केले. कालपर्यंत आडवे पडणारे संपत, धनाजी आज गप्प बसल्याचे पाहून ग्रामपंचायतीतील लोक आश्चर्य करू लागले. नक्कीच सरपंचीन बाई अन् त्यांच्यात काहीतरी गौडबंगाल झालं असणार अशी चर्चा होऊ लागली. अर्थात, ती होणे स्वाभाविकच होते.

विजया आबांसोबत झोपल्याचे संकेत मिळाल्यापासून मात्र तिच्या आजूबाजूला वावरणाऱ्या लाळघोट्यांच्या संख्येत वाढ झाली. त्यातूनच बरेच दिवस तिच्यावर पाळत ठेवून असलेल्या तात्यांची अपेक्षा वृध्दींगत होऊ लागली. तात्यासाहेब आपल्या मागावर आहेत, ह्याची विजयाला पूर्व कल्पना होतीच. संधी बघून ह्यो आपल्यावर नक्की झडप घालणार, हे ती जाणून होती.

तात्यांची हि कृती इतरांना काही नवल नव्हती. धनाजीने भोगलेल्या बायकांसोबत नंतर सुत जमवून ह्याने संबंध ठेवल्याची कैक उदाहरणे गावाला परिचित होतीत. अश्या ह्या स्वार्थी लांडग्याची नजर विजयावर आधीपासूनच होती.

इकडे विजयाची अवस्था काही वेगळी नव्हती. गावात आल्यापासून परपुरूषांशी आलेल्या संबंधांमुळे तिलाही आता ह्या सगळ्याची चटक लागलेली. त्यात एक भर म्हणून तात्या जरी आला तरी तिला काही वाटणार नव्हते. उलट तात्यासारखा मातब्बर माणूस आपल्या मुठीत आला तर नक्कीच राजकारणात आपण आणखीन एक पाऊल वर जाऊ शकू. पुढील काळात तात्या आपले कट्टर विरोधक म्हणून वर येऊ शकतात त्याच आधी त्यांना आपल्या मुठीत घ्यायला हवं.

आग आता दोन्ही ठिकाणीही लागली होती. फक्त भडका कधी उठतो हेच पहायचे होते. विजया आणि तात्या दोघेही योग्य संधीची वाट पाहत होते.

अन्……

दैवयोगाने त्यांना ती संधी मिळाली !!

क्रमशः