सागरमंथन
ट्राफिक आणि माणसांनी गजबजलेला बकाल, गलिच्छ रस्ता आणि रस्त्याच्या दोन्ही बाजुला जुनाट तर काही मोडकळीस आलेल्या बैठ्या चाळी… चाळींच्या मधुन आत जाणाऱ्या अंधाऱ्या अरुंद गल्ल्या… चाळींच्या बाहेर लाईनीत ऊभ्या असलेल्या वेगवेगळ्या रंगाच्या, आकाराच्या, कपड्यातल्या, भडक मेकप केलेल्या बायकां आणि मुलीं… वर प्रत्येक खिडकीत आणि गॅलरीत मुलीं दिसत होत्या, ज्या एक तर येणाऱ्या जाणाऱ्या गिऱ्हाईकाना इशारा करत होत्या नाहीतर कोणाशी सौदा पक्का करत होत्या तर काही दल्ल्यांच्या मदतीने कोणाला गटवत होत्या… काही माणसे जात-येत होती तर अनेक जण पाऊलापाऊलांवर ऊभ्या असलेल्या दलालांबरोबर सौदा करत होती…
अश्या त्या वस्तीत नेहाचे येणे म्हणजे चिखलात अचानक उमललेले कमळ होते… नेहाने अंगावर भारी शिफॉनची साडी घातली होती आणि आपल्या मादक सेक्सी फिगरमुळे येणाऱ्या-जाणाऱ्या अनेकांचे लक्ष ती वेधून घेत होती… ती वयाने जरी चाळिशीची होती तरी दिसायला हार्डली पस्तिशीतली वाटत होती… त्यामुळे ‘हे कोण नवीन पाखरू ह्या एरियात आलेय?’ किंवा ‘हा नवीन माल कोणाच्या कोठीवरचा?’ असा प्रश्न बघणाऱ्याला पडत होता… रस्त्यावरचे जवळ जवळ सगळेच पुरुष आणि बायकां तिच्याकडे बघत होत्या… तिच्याकडे पाहून कोणाचीही हिंमत होत नव्हती तिला हटकायची… तेथे असलेले दलाल खरे तर एकदम धटींगण, बेफिकीर आणि डेअरर होते पण त्यांचीही हिंमत झाली नाही तिला काही विचारायची…
नेहा किंचित कावरीबावरी होत आजुबाजूला बघत राहिली… रझिया अम्मीबद्दल कोणाला विचारावे हे तिला समजेना… तेवढ्यातल्या तेवढ्यात एका दलालाने डेअरींग केली आणि तो तिच्या जवळ आला… शक्य तितक्या अदबीने त्याने तिला विचारले,
“बोलीये मॅडम, मै कुछ मदत करू आपको??”
“हं?… हांऽऽऽ… मुझे रझिया अम्मी के पास जाना है…” नेहाने भांबावत म्हटले…
“अच्छा… मै ले के चलता हूं… आईये मेरे पिछे पिछे…”
असे बोलून तो चालायला लागला आणि नेहा त्याच्या मागे मागे गेली…
“रिपोर्टर है क्या आप? कॅमेरामन नही दिख रहा है??” त्याने आजुबाजूला पहात तिला विचारले.
“जी नही… मै रिपोर्टर नही हूं…” नेहाने उत्तर दिले…
त्यावर वळुन त्याने तिच्यावर एक कटाक्ष टाकला आणि पुन्हा पुढे वळत तिला म्हटले,
“तो फिर आप रझिया अम्मीकी रिश्तेदार है?? लगती तो नही है…”
“क्या??” नेहाला त्याच्या नंतरच्या वाक्याचे हसूं आले…
“यही… रझिया अम्मी आपकी रिश्तेदार…” त्याने पण हसून म्हटले…
“जी नही… वो मेरी रिश्तेदार भी नही है…” तिने कसेनुसे हसत उत्तर दिले…
मग पुढे त्याने नेहाला काही विचारले नाही आणि तिला एका चाळीच्या आत घेवून गेला… एका अरुंद जिन्याने ते दोघे पहिल्या मजल्यावर गेले आणि रझिया अम्मीच्या रूममध्ये शिरले. ती रूम म्हणजे दिवाणखाना होता आणि भडक रंगाच्या भिंती, परदे आणि फर्निचरने सजवलेली होती… काही बायका त्या रूममध्ये येत-जात होत्या तर काही तेथे बसल्या होत्या… नेहाला एका सोफ्यावर बसायला सांगून तो दलाल आतल्या रुममध्ये गेला… दोन मिनिटांनी तो बाहेर आला आणि नेहाला आतल्या एका रूममध्ये घेवून गेला…
आतली ती रूम रझिया अम्मीची खास रूम होती आणि एका मोठ्या ‘अवाढव्य’ चेअरवर तिची महाकाय मुर्ती विराजमान झालेली होती…. रझिया अम्मी म्हणजे एक जाडजूड ‘पसरलेली’ बाई होती जिने लाल रंगाची चमचमणारी भडक साडी घातलेली होती… पानाचा तोबारा तोंडात भरून ती नेहाकडे पहायला लागली आणि तिने इशाऱ्यानेच नेहाला बाजुच्या चेअरवर बसायला सांगितले… नंतर तोंडातले पान चांगले चावुन झाल्यावर ती बाजुला ठेवलेल्या पिकदाणीत थुंकली आणि किंचित सिरिअसली नेहाला म्हणाली,
“बोलो… कौनसे न्युजपेपरसे हो तूम??”
“जी… मै न्युजपेपरसे नही हूं…” नेहाने उत्तर दिले…
“न्युजपेपरसे नही?? तो फिर यहां क्या कर रही हो???” तिने आश्चर्याने नेहाला विचारले.
मग नेहाने तिला थोडक्यात स्वत:ची माहिती सांगितली आणि मग तिला प्रमिला कशी भेटली ते सांगून तिच्या सांगण्यावरून ती येथे आल्याचे तिने अम्मीला सांगितले… मग शेवटी नेहा त्या अम्मीला म्हणाली,
“मुझे… ॲक्च्युअली… मेरा मतलब है… आपके यहां… काम करना है…” नेहाला तिला कसे सांगावे ते कळेना…
“काम करना है? क्या काम?? कौनसा काम??” रझिया अम्मीने नवलाईने विचारले…
“वेश्या का काम…” नेहाने शेवटी तिला सांगितले…
“क्याऽऽऽ???? क्या कहा तुमने???” रझिया अम्मी आश्चर्याने जवळ जवळ किंचाळली…
“जो आपने सुना…. मुझे यहा ‘वेश्या’ बनना है…” नेहाने आता आत्मविश्वासाने तिला सांगितले…
“मगर क्यो??? तुम तो अच्छे घरकी मालूम पडती हो??”
“जी हां… मगर…” नेहा पुढे बोलायला गेली पण तिला थांबवत रझिया अम्मी म्हणाली,
“मगर मेरी समझ में आया… तुम एक अच्छे घरकी औरत हो जिसे कुछ पैसो की जरूरत होगी… इसलिये तुमने सोचा होगा की तुम ये जिस्मखोरी का बिझनेस करके हजारो रुपये कमायेगी… लेकीन बेटी… तुम गलत जगह आई हो… हम लोग ‘हाय सोसायटी’ बिझनेस नही करते है… वो तो कोलाबा नही तो जुहू मे अमीर बेगमकों काम है… अगर तुम चाहो तो मै किसीको कॉल करके तुम्हाला कॉन्टॅक्ट करवा देती हूं… बहोत कमायेगी तू…” तिने हसून नेहाला म्हटले…
“जी नही… मुझे पैसे की जरूरत नही है… और ना ही मै यहां पैसे कमानेके लिये आई हूं… मुझे बस एक रात के लिये आपके यहां रहना है और ये ‘वेश्या का काम’ करना है…” नेहाने तिला सांगितले…
“अच्छा… लेकीन किस लिये??? सिर्फ ‘सेक्स की मजा’ के लिये??” रझिया अम्मीने पुन्हा नवलाईने विचारले…
“बस ऐसेही समझ लिजिये…” नेहाने हसून उत्तर दिले…
“क्यो… बहोत गरमी है तेरी चूत के अंदर??” अम्मीने चावटपणे हसून तिला विचारले.
“गरमी भी और ‘खुजली’ भी…” नेहाने पण चावटपणे हसून उत्तर दिले.
तिचे उत्तर ऐकून रझिया अम्मीने तिच्याकडे विचित्र नजरेने पाहिले… तरीही तिने शांतपणे नेहाला विचारले,
“तुम्हे मालूम है, बेटी तुम क्या कह रही हो?? सच्ची में तुम ये करना चाहती हो??”
“जी हां रझिया अम्मी… मुझे अच्छी तरहसे मालूम है…” नेहाने आत्मविश्वासाने उत्तर दिले…
“अच्छा तो फिर ठिक है… मुझे मालूम नही इसमें तुम्हारा इरादा क्या है लेकीन इसमे कोई दगाबाजी होगी तो तुम यहां से जिंदा वापस नही जा सकती… अगर सिर्फ ‘चुदाई का मजा’ ही लेना मतलब है…. तो फिर तुझे वो यहां जरूर मिलेगा… हां, बाकी मेरे पास कोई अच्छी किमत देनेवाले साफ-सुधरे ग्राहक आते नही है… लेकीन मै देखती हुं की उनमेंसे भी कुछ अच्छे से ग्राहक मै तुम्हारे लिये ला सकती हूं…” अम्माने नेहाला म्हटले.
“नही नही… मुझे अच्छे ग्राहक नही चाहिये… मुझे गरीब झोपडपटटी के आदमी चाहिये…” नेहाने म्हटले…
“क्या बोली??? तू होश में तो है??…” त्या अम्मीने पुन्हा आश्चर्याने विचारले…
“बिलकुल होश में हुं… मुझे वैसेही आदमी चाहिये… गंदेसे गंदे और जिस्म के भुखे…” नेहाने निक्षून सांगितले…
ते ऐकून रझिया अम्मी काही सेकंद तिच्याकडे आश्चर्याने पहातच राहिली! मग स्वत:ला सावरून ती नेहाला म्हणाली,
“तेरे जैसी सनकी औरत मैने आज तक देखी नही… जैसे तेरी मर्जी… तुझे अगर यही चाहिये तो वही मिलेगा… आज रात तू हमारे यहां की सौ रुपयेवाली रंडी बनेगी… मै तेरे पास ऐसे ऐसे गंदे और जंगली मर्द भेजुंगी जो तेरे बदन को नोच के खायेंगे, तेरे जिस्म को ऐसे चोद चोदकर लुटेंगे के तू लुटने लायक नही रहेगी… बाद में या तो तू खुद आकर मुझे बोलेगी की जरा अच्छे मर्द भेजो नही तो तु यहांसे गांड दबाकर भाग जायेगी… देखते है क्या होता है…”
नेहाच्या लक्षात आले की रझिया अम्मीने तिला घाबरवण्यासाठी मुद्दाम तसे म्हटले होते… पण ते ऐकून नेहा घाबरली तर नाहीच पण उलट तिला एक वेगळीच कामोत्तेजना जाणवू लागली… तिच्या पुच्चीत ती अनोखी ‘खुजली’ व्हायला लागली… तिच्या मनात अधीरता निर्माण झाली की कधी एकदा ते अनुभवायला ती सुरुवात करतेय…
क्रमश: