नवनवीन मराठी चावटपणाचा
” तू काय मूर्ख आहेस का? कशासाठी नसते धाडस केलेस सकाळी? माझा नवरा, मैत्रीण, तिचा नवरा कोणीही पहिले असते तर. काय राडा झाला असता?” चारू त्याला विचारत होती. ती पिंक टी शर्ट आणि व्हाईट शॉर्टवर होती. जना एका घमेल्यामध्ये कोळसे पेटवून शेकत बसला होता. मी बंगल्याच्या भिंतीला लागून असलेल्या झुडुपामागे लपलो होतो आणि ऐकत होतो. ” चारुताई. मला तुम्हाला पाहिल्याबरोबर ते दिस आठवले. मला मग सोताला नाय आवरता आलं. बघा …
“आईईई…ग……येस्स्स्स….आआःह्हह्ह” तिच्या ओटीपोटाचा भाग थरथरत होता. उष्ण असा पातळ रस माझ्या जिभेवर मला जाणवला. संगीताने स्वतःला मोकळे केले आणि फळफळत माझ्या मुखावरच अभिषेक केला. तिची मान आणि स्तन शरीरासोबत इकडेतिकडे हलत होते. शरीराला पिळवटून तिने तो स्खलनावेग अनुभवला. तिच्या सुंदर कायेच्या अशा थरथरण्याने माझ्या लिंगाची अवस्था भयानक झाली होती. ते ताठुन दुखू लागले होते. तिची थरथर संपुष्टात येईपर्यंत मी थांबलो. तिच्या अंगावर जात मी तिच्या मांडीला धरत थोडी बाजूला केली. …
माझा मुलगा लहान होता पण वऱ्हाडेंची एक कन्या आणि एक मुलगा थोडे मोठे होते. त्यामुळे आम्ही ठरवलेल्या ट्रीपला मुलांना नेने आम्हाला काही प्रशस्त वाटले नाही. तेव्हा एकदाच ओव्हरनाईट ट्रिप करावी आणि परत यावे असे ठरले. तोवर आमचा मुलगा माझ्या भावाच्या घरी आणि त्यांची मुले त्यांचे आईवडील सांभाळतील असे ठरले. कारण ज्या गोष्टी आमच्या चौघांच्याही मनात हुरहूर घालत होत्या त्यांच्या समाधानासाठी आम्हाला इतर जबाबदारी त्यावेळेला नको होती. कोकणात जायचा आमचा प्लॅन …
चारूसोबतच्या रात्रीच्या चर्चेनंतर मला विश्वास वाटू लागला होता कि ती सूध्दा ह्या गोष्टीसाठी सकारात्मक आहे. आमच्या दोघांची वेव्हलेन्थ जुळत आहे ह्याचे मला समाधान वाटले. तेव्हा मला एकदा वर्‍हाडे साहेबांचे मन बघने महत्वाचे वाटले. त्यांच्याशी काय आणि कसे बोलायचे याचाच विचार करत मला तीनेक दिवस गेले. कारण शेवटी जूण्या विचारांचा वळणाचा माणूस होता तो. दूसर्‍याच्या बायकोवर वासना धरणे सोपे असते पण स्वतःच्या बायकोबाबत दूसर्‍याचे कामुक विचार सहन करण्याची ताकद प्रत्येक पूरूषात …
रात्री जेवल्यानंतर बेडवर पडल्यापडल्या मला तासभर तरी वाचावे लागते. मग झोप येते. जुनी सवय आहे. पण आज माझ्या हातात पुस्तक नव्हते. चिरंजीव पण झोपले होते. चारू बेडमध्ये आली तेव्हा तिने पहिले कि आजचा सिन वेगळा आहे. मग तिला वाटले कि आज माझा मूड आहे. तशी चारू माझा मूड असलातरी चार्ज व्हायची. तिने तिचा टी शर्ट काढला आणि ब्रावरच माझ्या कुशीत आली. तिचे गुबगुबीत स्तन माझ्या छातीला बिलगले. मी तिला जवळ …
” चारू.. काल त्या वऱ्हाडेंचा कॉल आला होता.” सकाळी घाईची वेळ असून पण मी वऱ्हाडेंचे नाव घेतल्यावर चारू थोडी सावध झालीच. मी चहा घेत होतो. “ह्म्म्म… काय म्हणत होते.” तिचा स्वतःचा डबा भरत ती म्हणाली. २-३ दिवस कोकणात जाऊयात का फॅमिली ट्रिप करायला असे विचारत होते.” “मग तू काय म्हणालास?” तिने विचारले. “हरकत नाही बोललो. एकदा आपल्या सगळ्यांची सवड निघू देत जाऊ म्हणालो.” मी तिला सांगितले. “ह्म्म्म… ठीके असे पण …
“शाल्मली नको गं.. नको असे करुस… प्लिज… प्लिज…” अरिहंत रडत होता. त्याचा रक्ताने बरबटलेला हात त्याने हवेत उंचावत तिला आर्जवे करणे सुरु केले होते. “हीहीहीही…. माझ्या नवऱ्याला आवडत नाहीये तुमच्यासोबत मी असं काही केलेलं.” ती छद्मी हसत म्हणाली. तिने तिची पॅंटी खाली सरकवायची थांबवली. “तुला त्याच्या परवानगीची गरज आहे असे वाटते का तुला?” लाळेने ओल्या झालेल्या जिभेला फिरवत नरहरी म्हणाले. “हं ! ” शाल्मलीने गोड मादक मुरका मारला आणि अंगठ्यानी …
शाल्मलीचा पदर खाली पडला होता. नरहरी तिच्या दोन्ही स्तनाना दोन्ही हातानी चोळत तिच्या नितंबाना खालून त्यांच्या लिंगाने घर्षण करत होते. अरिहंत हतबलतेने क्षीण होत जाणाऱ्या जीवाला जोर देत त्यांच्याकडे पाहात होता. तिच्या ब्लाऊजच्या हूक्सला हात घालत त्यांनी एकेक करत ते विलग केले. तिच्या पांढऱ्या रंगाच्या ब्रामधे जखडून बसलेल्या स्तन द्वयांना मोकळे करण्यासाठी नरहरी मश्गुल होते. ब्लाउजचे सगळे हूक्स निघाल्यावर नरहरींनी त्यांची जीभ बाहेर काढली आणि शाल्मलीच्या कानात घातली. “आह्हह्ह…स्स्स्स्स….” शाल्मलीने …
देशमुख आणि दिघे परिवाराचा लग्न सोहळा अतिशय दिमाखात साजरा झाला. शहरातल्या आठवणीत राहणाऱ्या सोहळ्यांपैकी एक. अरिहंत आणि शाल्मली दिमाखात विवाहबंधनात अडकले. वैभवाचे भरपूर प्रदर्शन करत दोन्ही कुटुंबांनी साजेसे लग्न सोहळ्याचे आयोजन केले होते. लग्नामध्ये साऱ्यांच्या नजरा अरिहंतपेक्षा शाल्मलीच्या व्यक्तिमत्त्वाकडे जास्त वळत होत्या. ती नखशिखांत अप्सरा दिसत होती. तिच्या उंच देहयष्टीला चापून बसलेली भरगच्च पैठणी आणि तिला साजेसा शृंगार प्रत्येक पुरुषाला अरिहंतच्या नशिबाचा हेवा करायला लावत होता. तिच्या अस्पर्श्य मखमली शरीराला …
गणराजसाहेब स्वतः नरहरी पंडितांची माफी मागायला घरी आले होते. “पंडितजी कसे आहात आपण.” त्यांनी हात जोडत विचारले. “गणराज साहेब मी शांत आणि प्रसन्न आहे, बोला काय सेवा?” नरहरी म्हणाले. “माझ्या मुलाकडून झाल्या प्रकारची मी माफी मागतो. पण तुमचा आशीर्वाद आमच्यावर असावा असेच मला आत्ताही वाटत आहे.” ते प्रांजळपणे म्हणाले. “गणराज साहेब. कुठेतरी खड्डा पडला म्हणजे कुठेतरी ढिगारा हा असतोच. तो निसर्ग नियम आहे आणि त्यामध्ये आपण येऊ नये असे मला …