बाईल वेडा ( भाग – १ )

विजय लॉजवरच्या त्या रूमच्या पलंगावर नुकताच आडवा झाला होता. इतक्यात विजयने नोकराला हाक दिली, कोण आहे रे तिकडे ? जी हुजूर! असे म्हणत नोकर मोठ्या चपळाईन आत आला. नोकराला पाहून विजयने विचारले, अरे, रात्र मी एकट्याने जागून काढायची की काय?

नाही सरकार. मी असताना आपण एकटे का? असे म्हणून त्याने विजयच्या बोलण्याचा अर्थ जाणला आणि ताबडतोब तो बंदोबस्त करण्यासाठी निघून गेला.

विजय पलंगावर पडल्या पडल्याच मनातल्या मनात विचार करू लागला. कुठल्या रुक्षा प्रदेशात आपण येऊन पडलोय. परंतु करणार तरी काय? नोकरी म्हणजे जंगलात जायची सुध्दा तयारी पाहिजे.

विजय एका मल्टीनॅशनल कंपनीत सेल्स मॅनेजर होता. त्याचे वय असेल तिशीच्या आसपास. पण तो पक्का झवाडा होता. त्याची पत्नी शमा ही एक अफलातून माल होती. तीही तशीच झवाडी होती. ती आपल्या नवऱ्याचे ते गुण ओळखूण होती. पण काय करणार? नवऱ्याचा जॉब असा फिरतीचा. तिला दोन मुलंही झाली होती. पण विजय जेव्हा जेव्हा घरात असेल आणि एकांत मिळाला की तो तिला येथेच्छ चोदत असे. पुढून आणि मागूनही.

असं म्हणतात की विजय हा जन्मजातच झवाडा असावा! कारण वयात येताच त्याने झवाझवीचे आपले प्रताप दाखवायला सुरूवात केली होती. त्याची चुलत बहीण, मोलकरीण व शेजारची एक मुलगी असा अनेकांना तो झवून मोकळा झाला होता. त्याचा लवडाही तसाच होता लांब आणि जाडजूड. एवढे असूनही त्याने प्रज्युएशन केले होते व तो एका मल्टीनॅशनल कंपनीत सेल्स मॅनेजर झाला होता.

तसे त्याचे लग्नही लवकर झाले होते. बायकोला त्याचे हे गुण पहिल्या रात्रीच समजले होते. तिचे नशिब की तिला कुणी बहिणी नव्हत्या. मात्र सेल्स मॅनेजरची नोकरी; तीही फिरतीची त्यामुळे ती काय बोलणार? आपला नवरा बाहेर काय करत असेल? त्याची तिला चांगलीच जाणीव होती.

त्याचे हे गुण त्याच्या मित्रमंडळीतही चांगलेच परिचयाचे होते. म्हणून ते त्याला झवाडा, बाईलवेडा, स्त्रीलंपट, सीपी (च्युत पागल) इ. म्हणून चिडवत. विजयला मात्र त्याचे काही वाटत नसे.

इतक्यात नोकर, ज्याचे नाव दिनानाश होते, आत अणि म्हणाला– सरकार, जरा इकडे आपली नजर टाका!

विजयने मान वळवून पाहिले आणि तो थक्कच झाला. कारण दिनानाथ खरोखरच फार कामाचा माणूस होता. असल्या रुक्ष प्रदेशात त्याला वाटले होते की सारी रात्र आता एकट्याने जागून काढावी लागणार. परंतु दिनानाथच्या कामगिरीने सारे वातावरण अगदीआल्हाददायक कफन टाकले होते.

विजय आपल्या या खाजेसाठी बाहेरगावी कुठेही गेला की पैशाकडे मागे – पुढे पाहात नसे. दिनानाथने सांगितले, फार नाही सरकार ही एका नाईटचे पाचशे रूपये घेते! दिनानाथच्या तोंडातून शब्द बाहेर पडतो न पडतो तोच विजयने पाचशेची नोट त्या मुलीच्या हातात दिली. तिचे नाव नीता होते. नीताला खोलीत जाण्यास सांगून दिनानाथ बाहेर पडला. आता खोलीत विजय आणि नीता दोघेच होते.

नीता खरोखरच दिसायला फार सुंदर होती. तिचे गुबगुबीत शरीर तिच्या गोन्या रंगाने अधिकच खुलून दिसत होते. तिचे नितंब (ढुंगण) विशाल आणि मांसल होते. विजय मनातल्या मनात जिमल्या चाटू लागला. नीताचे स्तनहीं मस्त फुगीर होते. आपली खाज आज खात्रीने भागणार या विचाराने त्याचा लवडा ताठरू लागला.

येथे एक सांगायचे म्हणजे विजयला अठरा-एकोणीस वर्षाच्या नारळाच्या करटी सारखे कुल्ले वलिंबा एवढी स्तने असलेल्या मुलींत अजिबात इंटरेस्ट नव्हता. त्याला भरगच्च स्तने व मांसल, गरगरीत हुंगण असलेली मुलगी: मगती दोन पोरांची आई असली तरी चालत असे.

जरी आता विजय तापलेला असला तरी त्याला उतावीळपणा करणे प्रशस्त वाटले नाही. नीताच्या बोलण्यावरून व दिसण्यावरून ती चांगल्या घराण्यातली वाटत होती. परंतु परिस्थितीपुढे कुणाचे काय चालणार? विजयने जरा दमाने घ्यायचे ठरविले.

विजय आता पलंगावरून उठला व तिला म्हणाला. तिथेच उभे राहणार काय?

तुम्ही बोलवलंत कुठे? नीता हसत म्हणाली.

अस्स! म्हणत विजयने तिच्या हाताला धरुन एक हिसका दिला. तशी नीता विजयच्या मांडीवर जाऊन बसली. तिच्या मांसल कुल्ल्यांचा स्पर्श होताच त्याचे शरीर मोहरून उठले. त्याचा लवडा तर ताठरून लोखंडासारखा कडक झाला.

आता विजयच्या मिठीतून सुटणे अशक्य होते. हे जाणून विजयला डिवचण्यासाठी ती म्हणाली, मला माहित नव्हते की आपण इतके हलकट असाल? आपल्या नोकराने सांगितले की माझे साहेब एकटेच आहेत. तेव्हा त्यांचे फक्त गप्पागोष्टी करून मनोरंजन करायचे. विजयने तिच्या खोचक बोलण्याचा अर्थ जाणला. त्याने तिच्या टवटवीत ओठांचे चुंबन घेतले आणि तो तिच्या गुबगुबीत स्तनांना कुस्करू लागला. नीताला तेच पाहिजे होते. विजयने आपला ताठरलेला लवडा नीताच्या कोमल हातात दिला. तशी नीता म्हणाली, तुम्ही तर फारच हलकट बाई! तुम्हाला लाज ही काय माहिती आहे की नाही?

विजयला लाज हा शब्द माहितच नव्हता. किंबहुना तो त्याच्या शब्दकोशातच नव्हता. पण प्रत्यक्षात वेगळेच घडत होते. विजयने आता तिच्या टॉपचे बटण खोलले. तो म्हणाला, तुझ्या शरीराचा ज्याला सहवास मिळाला तो

खरोखरीच धन्य झाला. वाटते की राजमार तुझ्या शरिराशी असेच खेळत रहावे.

विजयने तिच्या गालाचा चावा घेतला. ऊईss!

काय झाले? विजयने विचारले. चला काही तरी भलतंच. असं कुणी चावतं का? अजून गाल दुखतो आहे.

विजय हसत म्हणाला, अगं, दुखल्या शिवाय मजा येत नाही! बरं, तर अशी जवळ ये. असे म्हणत विजयने नीताला आणखी जवळ खेचली. आता नीता विजयच्या मिठीत फिड झाली.

नीता मद्यपान करणार का? विजयच्या नजरेला नजर भिडवत नीता म्हणाली, आज मय काय, विष दिले तरी मी प्यायला तयार आहे! नीताच्या या उत्तराने विजयला आनंद झाला. मुलगी पाहिजे तर अशी! मला लाजणारी, संकोचणारी मुलगी आवडत नाही. वेरी गूड, वेरी नाईस!! विजय म्हणाला.

विजयने नोकराला बोलविले अणि थोड्याच वेळेत दिनानाथ तो हजर झाला. दिनानाथला विजयने सांगितले. मद्यपानाची व्यवस्था कर! त्याच्या शिवाय मजा येत नाही.

आता एक मिनिटात व्यवस्था करतो! दिनानाथ म्हणाला, परंतु माल कसा आहे सरकार? एकदम बेस्ट! फारच छान!! विजय म्हणाला, या कामगिरीचे तुला योग्य ते बक्षिस मिळेल.

नीता आपली वाहवा ऐकूण खुश झाली. थोड्याच वेळात दिनानाथने दारू आणि खाण्याचे काही पदार्थ आणले.

विजयने नीताला म्हटले, आता एक काम कर!

कोणते?

तू तुझे कपडे काढून टाक. म्हणजे ड्रॉक करताना मजा येईल. तू माझ्या उघड्या शरीरावर पडून रहा. मग मला तुझ्या गोऱ्या गुबगुबीत शरीराचा स्वाद घेत ड्रीक घेताना मजा येईल!

परंतु या उजेडात मला लाज वाटते. नीता खोटा अविर्भाव आणून बोलली.

विजयने तिच्या सलवारीची नाडी सोडत म्हटले, लाज वाटण्याचे कारणच नाही. मी आता तुला काही परका नाही. मला लाजून कसे चालेल? असे म्हणून एका झटक्यात सलवारीची नाडी सोडली. तसेच तिची चड्डीही काढून टाकली. नीता आपले शरीर वाकडे करून आपली पुची झाकण्याचा प्रयत्न करू लागली. तिला उजेडात आता खूपच लाज वाटू लागली. ती म्हणाली, उजेडात मी केव्हाही केलं नाही!

परंतु माझ्यासाठी तुला उजेडातच रहावे लागेल! विजय म्हणाला.

तसे नीताने आपले उरले-सुरले कपडेही काढून टाकले. तिचे गोरेपान गुबगुबीत शरीर आता उजेडात चमकत होते. विजय तिच्या नग्न, संगमरवरी देहाला पाहून वेडा झाला. नीताचा गोल मादक चेहरा, काळे डोळे, गुलाबी ओठ, सुंदर गळा व छातीवरील दोन मस्त फुगीर मांसल स्तनांचे गोळे, त्यावरील लहानशीच बोंडके व त्यामागील सुमारे दोन इंच घेराची लालसर-काळी वर्तुळे, नितळ पोट, खोलगट बेंबी व त्याखाली कुरळ्या झाटात दडलेली तिची फुगीर मांसल पची हे सारे पाहन विजयचा लवडा ताडताड उडू लागला. त्याने नीताला खेचन आपल्याकडे ओढले आणि तिच्या सर्वागाची तो चुंबने घेऊ लागला.

नीता विजयला म्हणाली, हे काय? मला नागडे केलेत आणि स्वतः मात्र—?

हे घे! असं म्हणत आता विजयही संपूर्ण नागडा झाला. विजयचा जवळ जवळ आठ इंच लांब व जाडजुड लवडा आता संपूर्ण ताठला होता. त्याने नीताला आपल्या मांडीवर घेतले व तिच्या स्तनांना तो कुस्करू लागला. विजयचा लवडा नीताच्या भल्या मोठ्या कुल्ल्यांना टोचत होता. तो म्हणाला, नीता तुझ्यासारखी सुंदर मुलगी मी अजून बघितली नाही!

चला, फुकटची वाहवा नको! नीता म्हणाली.

या सगळ्या गोष्टीत विजयला दारूचा विसर पडला होता. नीतानेच आठवण करून दिली. तेव्हा तो म्हणाला, तुझ्या या सौंदर्यापुढे दारूची नशा फिकी आहे. चल, मला तुझ्या बतानी पाज. तसेच तूही एक पेग मार! नीताने दोन पेंग तयार केले. ती म्हणाली, हे घे माझ्या राजा! चिअर्स!!

अहाहा! माझ्या राणी तुझ्या नसांनी माझा जीव जायला आलाय. देवाची शपथ आजची रात्र माझ्या आठवणीत कायमची राहिल! विजयम्हणाला.

।

टोघांनी हीस्कीचा एकएक पेग रिचवला. तसा विजय रंगात आला. तो नीताची स्तने कुस्करत म्हणाला, तुझी स्तने काश्मीरच्या सफरचंदासारखी आहेत!

नीताही मग दारूच्या धुंदीत म्हणाली. माझ्या स्तनांवर तुम्ही एवढे भाळलात. माझी पुची पहाल तर तुम्हाला जगाचा विसर पडेल!

विजयने आता तिच्या स्तनांची बोंडकं तोंडात घेऊन चोखण्यास सुरूवात केली आणि दुसरा यत तो तिच्या पुचीवरून फिरवू लागला. विजयने आपलं मधलं बोट हळूच नीताच्या पुचीत घातले. तिची पुची खूपच बुळबुळीत

झालेली होती.

नीताने मांड्यांनी विजयचा हात धरला. तिच्या डोळ्यात धुंदी होतीच. नीता पूर्ण उत्तेजीत झाली होती. तिला रहावेना. ती म्हणाली. राजा, आता सुरू करा. जास्त तापवू नका! विजयला हेच पाहिजे होतं. विजयने आता आपली जीभ नीताच्या तोंडात घालून जिव्य युद्ध आरंमलं होतं. विजयचा लंड आता नीताच्या पुचीवर स्वार होण्यासाठी धडपडत होता. तो नीताच्या गांडीवर जोरजोराने आपटत होता. नीताने त्याला हातात घेतले व त्याचा एक गोड पापा घेतला.

बारे माझ्या राजा, चल स्वार हो आपल्या गादीवर! परंतु विजय तसा फार प्रवीण लोता. त्याला माहित होतं की स्त्रियांना अति घाई करणारा पुरूष मुळीच आवडत नाही. तिच्या देहाशी खेळणारा, तिच्या अवयवांशी खेळणारा पुरूषच तिलाअधिक आवडतो.

–

नीता जोपर्यंत होकार देणार नाही तो पर्यंत आपण कामाला सुरूवात करायची नाही असे विजयने ठरविले होते. आणि ज्यावेळी नीताने त्याचा लवडा पकडून सांगितले की आता वेळ नको. माझी आग विझवा. नाहीतर मी जळून खाक होईन! त्याला माहित होते की पुरुषापेक्षा स्त्रियांना अधिक खाज असते. स्त्रिया फार उशीरा कामातुर होतात. परंतु पुरुषांना अधिक घाई असते. ते लवकर कामातुर होतात. आणि अशावेळी स्त्रियांची खाच, कामवासना पुरी होत नाही. त्यांची अधुरी कामवासना अनेक रोगांची कारण बनू शकते. त्यासाठी विजय नीताला उत्तेजीत करत राहिला आणि शेवटी नीताला राहवेना; तेव्हा त्याने आपला लवडा तिच्या पुचीत घुसडला व हळुहळू गचके देऊ लागला. नीताला खूप मजा येऊ लागली. ती विजयला म्हणाली. गाडी हळू नको. ताशी १०० मैलांच्या वेगाने जाऊ टे! नीताची ही कामवासना पाहून विजय थक्कच झाला.

विजय आता जोराजोराने धक्के देऊ लागला. त्यासरशी त्याचा लवडा भसामसा आत जाऊ लागला. नीता विव्हळू लागली. परंतु विजयने गादी केव्हाच सर केली होती.

नीता म्हणाली, आणखी जोरात! विजय म्हणाला, फाटेल?

तरी चालेल, पण जे काही करायचे ते लवकर करा! नीता म्हणाली.

तर मग घे! असे म्हणत विजयने पुन्हा जोराने चक्के देण्यास सुरूवात केली. विजयने आता नीताच्या इंगणाखाली उशी ठेवली. त्यामुळे तिची पुची वर उचलली गेली. विजयने तिच्या दोन्ही मांड्या आपल्या कंबरेभोवती घातल्या आणि आपल्या हातानी तिचे खांदे पकडले. नीताने आपले दोन्ही हात त्याच्या गळ्यात घातले. विजयने आपला लवडा पुचीत घालण्यापूर्वी तिच्या पुचीवरून फिरविला. स्त्रियांना उत्तेजित करण्यासाठी विजय नेहमी हाच उपाय करायचा. नीताची कामेच्छा फार मोठी होती. तिला पुष्कळ वेळा झबले तरी तिची हाव मिटत नव्हती. तिने विजयशी जणू स्पर्धाच चालू केली होती की कोणाचा जय होतो ते पाहुया. परंतु या विद्येत विजय पारंगत होता. त्याने तिचे आव्हान स्वीकारले.

विजय म्हणाला, हे घे राणी आता पुन्हा गाडी चालू!

नीता म्हणाली, मी तर सारखी त्याचीच वाट पहाते राजा!

विजयने दणादण चाक्के मारण्यास सुरूवात केली. नीता त्या धक्क्यांना चांगलाच प्रतिसाद देत होती. जेव्हा विजयचा लंड तिच्या पुचीच्या टोकापर्यंत जाऊन आदळला त्यावेळी नीता विव्हळली, ओरडली आणि म्हणाली, राजा, फारच सुंदर दणका दिला. माझी इच्छा पूर्ण झाली. या आधी माझी अशी इच्छा कुणीच पूर्ण केली नव्हती. फारच मजा आली. नीताने विजयलाआनंदाने मिठी मारली. त्याच्या गालाचा चावा घेतला.

विजय म्हणाला, मजा आली की नाही?

नीता म्हणाली, काही विचारू नका. माझा हा आनंद स्वर्गतुल्य आहे. मला तर आता असे वाटू लागले आहे की सारखे तुमच्या मिठीत कायम रहावे. तुमचा हा लबडा माझ्या पुचीत असाच घालून ठेवावा! ।

नीताची कामवासना पुन्हा जागृत झाली. विजय सुध्दा अजून शंड झाला नव्हता. त्याचीही खाज मोठी होती. नीताने आता विजयचा लंड तोंडात घेतला व तो चोखू लागली. इकडे विजयतिच्या स्तनांना कुस्करू लागला. बोंडकांना चोखू लागला. अमृतपान करू लागला.

नंतर पुन्य विजय नीताच्या पुचीत आपला लंड घालून तिला झवू लागला. ज्यावेळी पुचीतून लवडा बाहेर यई त्यावेळी नीता आपली पुची आवळून त्याला आत खेचण्याचा प्रयत्न करू लागली. असे करताना नीताला व विजयलाही फार फार मजा वाटू लागली. थोड्या वेळाने नीता आपले हुंगण उचलून विजयच्या धक्क्यांना प्रतिसाद देऊ लागली. ती विजयला सांगू लागली. आता असा दणका द्या की तमचा लवडा माझ्या पुचीतुन आरपा जावाss! विजयला सांगायची फुरसत त्याने दणके द्यायला सुरूवात केली. त्याने ओळखले की आता नीता झडायला आली आहे. ती आनंदाने चित्कारू लागली, आताऽऽ जवळ जवळ5 खाज निम्मी पूर्ण झाऽऽलीss! विजयला हे ऐकूण घरा हाक्काच कारण विजय समोर कोणतीही स्त्री इतका वेळ टिकाव धरू शकली नव्हती. विजयच्या जोरदार धक्च्यांना टिकणारी ही पहिलीच बाई लोती.

काही हरकत नाही राणी. मी काही कमी नाही! मी मी म्हणणाऱ्या बायकांना मी पाणी पाजले. तू तर एक जबान पोरगी आहेस. तरी सुध्दा मी तुझी वाहवा करतो!! कारण माझ्या धक्क्यांपुढे टिकणारी त पहिली बाई आहेस! विजय म्हणाला. विजय आता नीताला वेगवेगळ्या आसनात झवू लागला. नीतासुद्धा त्याला चांगलीच साथ देऊ लागली. आता विजयचा लवडा इतक्या वेगात पुढे-मागे होत होता की जणू इंजिनात पिस्टन आत-बाहेर होत होते. नीता मध्ये चित्कारत होती. तिच्या पुचीतून बुळबुळीत कामरस नुसता वाहत होता. विजय आता घामाघूम झाला होता. तरीही त्याने एक जोराचा दणका दिला. तसे हाऽऽयss! राजाऽऽ मीऽऽऽऽलेss!! असे किंचाळत तिने विजयला कसकन दाबून धरले. तिच्या पुचीतून चिकट रस पाझरत होता. याच वेळी विजयलाही राहवले नाही. त्याच्याही शरीरात परम सुखाची कारंजी नाचू लागली. तोही ओरडला, हेऽऽऽऽराणी, तुझ्या पुचीत माझा रसऽऽ!! विजयच्या लवड्याने नीताच्या पुचीत वीर्याचा फवारा सोडला.

नीताची आग थोड्या फार प्रमाणात शांत झाली होती. ते दोघेही थोडा वेळ एकमेकांवर तसेच पडून राहिले. नीताची मस्ती आता जिरली होती. त्या नंतर थोड्या वेळाने विजयने नीताला टॉवेल दिला. त्याने आपला लवडा तसेच तिची पुची तिला पुसण्यास सांगितले. नीता उठली व विजयचा लवडा पुसता पुसताच त्याचे एक चुंबन घेतले. तिने आपली विजयच्या वीयर्याने तसेच तिच्या पुचीरसाने माखलेली पुची पुसली.

–

–

नीताला विजयने विचारले, आता तरी तुझी खाज मागली की नाही? नीताने नकारात्मक चेहरा करून सांगितले, हे राजा, अजून माझी अर्जी खाज शिल्लक आहे!

तेव्हा विजय म्हणाला, काही काळजी करू नकोस राणी! तुझी बाकीची खाज भागवायची ताकद आहे माझ्यात. परंतु तुझ्या एवढी झवाडी बाई मी कधीही पाहिली नाही!

विजपने थोडी विश्रांती घेण्याचे ठरविले. त्याने नीताला कपडे घालण्यास सांगितले. कारण नोकराकडून त्याला दूध मागवायचे होते. परंतु नीता आता पुन्हा कामातुर झाली होती. नीता म्हणाली, आताच नको. आणखी थोडा वेळ काम करा. मग दूध पिऊ! विषय म्हणाला, बिल्कुल नाही. एकदा गळल्यानंतर ठूध पिले की पुन्हा ताजेतवाने वाटते. शरीर तरतरीत होते आणि झवायला मजा येते. तु कपडे घालणार की अशीच नागवी पडणार?

राहू दे अशीच. पुन्हा कपडे घाला, काढण्यापेक्षा तुम्ही माझ्यावर एक चादर फेका! नीता म्हणाली.

ठीक आहे! असे म्हणून विजयने तिच्या अंगावर एक चादर टाकली आणि दिनानाथला हाक मारली. दिनानाथ एका मिनिटाच्या आत तेथे हजर झाला.

त्याने विचारले, सरकार! मजाआली की नाही?

अरे काय विचारू नकोस! माझ्या आतापर्यंतच्या आयुष्यात एवढी मजा मी कधीच केली नव्हती. देवाची शपया सांगतो, मी फारच खुश आले. या साठी मी तुझा फार फार आभारी आहे. चाखायचे असेल तर तू पण चाखून बघ. जीवन कृतार्थ होईल! विजय म्हणाला.

नाही सरकार! या सगळ्या वस्तु आपल्या सारख्या मोठ्या माणसांसाठी आहेत. त्यानाच त्या शोमतात. माझ्या सारख्या शुल्लक माणसासाठी एखादी साधी मिळाली तरी चालेल. दिनानाथने सांगितले. विजयने थोडा विचार केला आणि म्हणाला, असे कर, तु तुझ्यासाठी म्हणून एक मुलगी घेऊन ये. पैशाची काळजी करू नकोस.

पैसे मी देतो.

पैसे असतील तर एक डझन मुली मिळू शकतील सरकार! दिनानाथ म्हणाला.

तर मग असे कर. एका मुलीला पाच खोलीत घेऊन ये. आपण सर्वजण मिळून एक खास कार्यक्रम करूया. बघुया कोण हरते ते? तू त्या मुलीला आणि मी नीताला एकत्र झवू, तुला काही शंका? विजयने विचारले.

बरे सरकार ! म्हणून दिनानाश्मने काही वेळात दूधाचे दोन ग्लास विजयच्या समोर ठेवले.

आता वेळ घालवू नकोस. एवढे लक्षात ठेव. मुलगी सामान्य असली तरी मस्त असली पाहिजे. पैशांची मुळीच काळजी करू नकोस! विजयने फर्मावले.

परंतु सरकार, आपल्या सारख्यांच्या पुढे…! दिनानाथ म्हणाला.

ते काही नाही. आजच्या पुरते सर्वजण एकच! विजय म्हणाला. मी सांगितले तसे कर आणि लवकर ये. जा, तुला जीवनातला एक महान सुखाचा अनुभव देणार आहे मी. तू आता पर्यंत पुष्कळ गोष्टी केल्या असशील. पण

आजची गोष्ट तुझ्या जीवनात अमर होऊन जाईल. जा, लवकर जा! दिनानाथने एकवेळ नीताकडे पाहिले आणि तो निघून गेला.

___आता ते सगळे जाऊ दे. आपण आता विषय बदलू, विजय म्हणाला. विजयने नीताची चादर बाजूला सारली आणि उघड्या गुबगुबीत स्तनांना कुस्करत टूनाचा ग्लास आपल्या ओठाला लावला. नीताही विजयचा लवडा हलवत दूध पिऊ लागली. दूध प्यायल्यानंतर विजय नीताला म्हणाला, आता बघ राणी, कशी मजा येते ते. दिन त्या मुलीला आणि मी तुला झवणार. बघुया कोण हरते ते! विजयने सिगारेट पेटविली व हवेत तो चुम्रवलये सोडू लागला.

इतक्यात दिनानाथ एका मुलीला घेऊन आला. मुलगी साधी असली तरी देखणी होती. तिने निळ्या रंगाची साडी नेसली होती. तिच्या सावळ्या रूपाला पांढरा लाऊज उठून दिसत होता. नीतापेक्षा तिची स्तने मोठी आणि गोलाकार दिसत होती. विजयने त्या मुलीकडे पाहिले आणि दिनानाथला आपल्याकडे बोलविले.

हे बघ दिना, त्यावेळी आपण दोघे एकाच ध्येयाचे दोन यात्रेकरू आहोत. तेव्हा आपण दोघे मित्र आहोत. तू आता मला सरकार किंवा साहेब म्हणायचे नाही. बोलायचेच असेल तर तू मला विजयबाबु म्हणून हाक मार, समजले. जा आता बस! दिनानाथचा हात पकडून त्याला विजयने पलंगावर बसविले. नीता डोळे झाकून पडली होती. हे बघ. मी तुझ्या मालाला स्पर्श करू शकतो आणि तसेच तु माझ्याही. याबद्दल तुझी काही तक्रार?

नाही सरकार, शक्यच नाही! दिनानाथ म्हणाला. परत सरकार? दिनानाथ हसला. बरं माझी चूक झाली विजयबाबु. आता तरी समाधान झालं ना?

विजयने त्या मुलीचा हात पकडला आणि एक जोराचा हिसका देऊन तिला आपल्या मांडीवर बसवून विचारले, तुझं नाव काय?

मुलीने लाजत. मुरडत सांगितले, कृपा…!

अरे वा दोस्ता, मुलगी चांगली शोन आणलीस. एकीचे नाव नीता आणि दुसरीचे कृपा. आता आमच्या सर्वावर कृपा करून खुश करून टाक! विजय हसत म्हणाला.

विजयने तिच्या स्तनाला कुस्करून सांगितले, हे बघ कृपा, तू माझ्या मित्राला चांगली साथ दिली पाहिजेस. त्याला स्वर्ग सुखाचे अमृत पाजले पाहिजेस. परंतु आता तू तुझे सगळे कपडे काढून टाक!

सगळे ? कृपाने आश्चर्याने विचारले. अरे वा! फारच भोळी दिसतेस. असे म्हणून त्याने नीताकडे बोट दाखविले. नीताने डोळे उघडले. तिने कृपाकडे पाहत विचारले, अगं कृपा तू?

नीता-कृपा एकमेकींना चांगल्याच ओळखत होत्या. आता कृपाविषयी थोडेसे. कृपाचे लग्न झालेले होते. मात्र तिचा नवरा दुबईला एका बिल्डरकडे कामाला होता. तेव्हा आपली खाज भागविण्यासाठी तसेच दोन पैसे मिळतील या आशेने तीही या धंद्यात उतरली होती. जेव्हा तिला असा काम करायचा संदेश मिळे: तेव्हा ती आपले मंगळसूत्र काढून पर्समध्ये ठेवत असे. आपण अविवाहित आहोत, हे दाखविण्यासाठी. कशीही असली तरी ती एका चांगल्या घरातली होती. थोडी तरी ती आपल्या नवऱ्याची लाज राखत होती.

विजय म्हणाला, मग तर फारच मजा येईल. दोन मित्र दोन मैत्रिणींना कामातुर बनवतील आणि त्यांच्या कामेच्छा पूर्ण करतील! दिना तू आता तुझे कपडे उत्तरब पाहू! इतके सांगायचा अवकाश, दिना संपूर्ण नागडा झाला. त्याचा लवडाही विजय प्रमाणेच मोठा जबरदस्त होता. तोही आता ताठला होता.

नीताही आता पूर्ण जागी झाली होती. बऱ्याच वेळा नंतर तिची अतृप्त कामवासना जागी झाली होती. नीता कृपाला म्हणाली. ह्या तुझ्या विजयबाबुनी आम्हाला एक नवीन खेळ दाखविण्यासाठी येत्रो बोलविले आहे. तसे कपाने

नाही-लोय करत आपले कपडे काढले. आता चौघेजण नागडे झाले होते. त्या लॉजच्या खोलीत चौघा नागड्यांचे राज्य सुरू झाले होते. फक्त राजाची आज्ञा व्हायचे बाकी होते.

विजयने पुन्हा एकवार सगळ्यांकडे पाहिले आणि तो म्हणाला, प्रथम आम्ही दोघे आडवे पडतो. नंतर तुम्ही दोघी आमच्यावर असे वाका की तुमच्या पुच्या आमच्या तोंडावर येतील व आमचे लवडे तुमच्या तोंडावर. चल दिना, आपण आपण दोघे आडवे पडू! असे म्हणून विजय व दिना दोघे जमिनीवर आडवे झोपले. नीताने कृपाला सांगितले. पाहिलंस. असला खेळ कधी जीवनात खेळला होतास? नाही ना! तर मग चल, घे या स्वर्गसुखाचा अनुभव, आनंद! असे म्हणत दोघीही आता विजयने सांगितल्याप्रमाणे गुडघ्यावर आणि हातावर वाकल्या.

कृपा म्हणाली, असला मनुष्य मी जीवनात कधी पाहिलाच नाही! विजय म्हणाला, काय दिना, कधी चाटली होतीस का एका बाईची पुची? नाही विजयबाबु, माझा पहिलाच प्रसंग आहे! मग तुला खरे सुख आता मिळणार निश्चित! ही सगळी आपलीच मेहरबानी विजयबाबु!

अरे मेहरबानी कसली घेऊन बसलाय. जीवन म्हणजे केवळ मजा! असे पर्यत मजा करणे. चल, आता वेळ घालवू नको. चाटायला सुरूवात करूया. अगदी मिठाई खाल्ल्याप्रमाणे तुला वाटेल. मनात काही गैरसमज आणू नकोस. मग बघ किती मजा येते ती! प्रथम पुचीच्या बाहेरून जीभ फरव. व नंतर मग आत घालून. विजयने इतके सांगून नीताची पुची चाटण्यास सुरूवात केली. त्याने नीताची पुची अशा रितीने चाटली की त्याची प्रतिक्रिया लगेच उमटली. नीतालाही आता राहवेना. तिने विजयचा लवडा तोंडात घेऊन आईस्क्रीम सारखे चोखण्यास सुरूवात केली.

तिकडे टिना व कृपाही याप्रकारचे सुख फार मोठ्या प्रमाणात घेत होते. थोड्याच वेळात चौघेही पूर्ण कामातुर झाले होते. कृपाला तर खुपच मजा वाटत होती. विजने तिला बळेच उठविले. दिना ओठांवरून जीम फिरवत म्हणाला, फारच मजा आली विजयबाबु!

अरेटिना, चल, एक एक पेग तयार कर. प्रथम पेग मारू व नंतर पुढच्या कामास सुरूवात करू!

नीताने पेग तयार केले आणि प्रत्येकाच्या हाती दिले. दिनाने एक घुटका घेताच त्याला धुंदी चढल्यासारखी झाली व तो कृपाची स्तने कुस्करू लागला. विजयही मद्यपानाबरोबर नीताच्या ओठांचे रसपान करत होता.

दिना कृपाची स्तने कुस्करत म्हणाला, विजयबाबु, देव तुम्हाला हजारो वर्षे आयुष्य देईल! आज तुम्ही मला ज्या सुखाचा स्वाद दिला; त्याचा विसर मी आजन्म विसरणार नाही.

बरे आता कुठे जरा मजेला सुरूवात झाली तर तू इतका भारावलास तर मग पापुढचे सुख घेतल्यावर तू वेडाच होशील! विजय म्हणाला. त्याने पुढील कार्यक्रमाची रूपरेषा सगळ्यांना समजावून सांगितली. तो म्हणाला, नीता व कृपा तुम्ही दोघीही आता गायीप्रमाणे हातावर व गुडघ्यावर वाका आणि आम्ही दोघे तुमच्यावर एखाच्या मस्तवाल बैलापमाणे चढतो. नीता कपाच्या स्तनाला चिमटा घेत म्हणाली, पाहिलंस. विजयबाबु कशा पध्दतीने आनंद देतात ते!

होय गं. फारच मजा मिळते गडे असल्या प्रकारात! कृपा हसत म्हणाली.

बरे तर मग, इकडे बघा. मी हे घड्याळ येथे ठेवतो. पंधरा मिनिटांपूर्वी कोणीही थंड व्हायचे नाही आणि जर का तुमच्यापैकी कोणी थंड झाली तर तिने आम्हा दिघांकडून लावून घेतले पाहिजे. आणि जर आमच्या पैकी कोणी अगोदर थंड झाला तर त्याने दोघींनाही लावले पाहिजे! विजयने सांगितले.

त्यावर तिघांनाही आश्चर्य वाटले. त्यांनी विचारले. आपल्या सांगण्याचा अर्थच उमगला नाही!

त्यात काय आहे मोठं? विजयने विचारले.

नाही म्हणजे तुम्ही म्हणालात की एक पुरुष दोन स्त्रियांना लावेल आणि दोन पुरूष एका स्त्रीला लावतील? दिनाने प्रश्न केला.

बरोबर आहे. त्याचे असे. एक पुरूष दोन स्त्रियांना म्हणजे एकीला सरळ झोपून आणि दुसरीची पुची आपल्या जीभेने चाटून! दोन पुरूष एका स्त्रीला म्हणजे एकाने पुटून व दुसन्याने मागून!

अरे व्वा! मग फारच छान आयडिया आहे की आपली. तिघेही म्हणाले.

क्रमशः