भूऽऽऽत! – (भाग १)

लेखक – विकी

रेखा आज प्रथमच एकटी गावाला जायला निघाली होती. खर तर ती गेल्याच महिन्यात ती १८ वर्षाची झाली होती. पण तिला वाटत होत की ती खुप मोठी झाली आहे आणी तिने एकटीने बसने आजीकडे कोकणातल्या गावी जायचा हट्ट धरला व घरात सगळ्यांची संमती मिळवली. तिची बारावीची परिक्षाही आटोपली होती, त्यामुळे तिला पाठवण्यात बाकी काहीच अडचण नव्हती.

तिच्या बाबांनी तिला रात्री बसमधे बसवले व सकाळी ती एकटी सुखरुप गावाला पोचली सुद्धा. मामा आला होता तिला स्टॅडावर उतरवुन घ्यायला. आजीच्या गावाच्या घरी जाताना मामाला त्याच्या पल्सरवर त्याच्यामागे घट्ट मिठी मारुन बसताना ती गावात घालवलेल्या तिच्या लहानपणाच्या मस्त आठवणींची उजळणी करत होती.

आजीच्या गावाला रहायला रेखाला भारी आवडायचे. लहानपणापासुन तिच्या गावाच्या आठवणी इतक्या छान होता, की जेव्हा संधी मिळेल तेव्हा ती गावाला जाण्यासाठी ती हट्ट करी. गावची नारळाची बाग, तिच्या आजीचे नवे शेत, त्यात खणलेली मोठी विहीर, सभोवतालचे हिरवे गार रान, हे सगळे तिला अगदी हवे हवेसे वाटे.

तिच्या आजीला दोनच मुले. एक रेखाची आई, दुसरा तिचा अमितमामा. तिचा मामा आणी तिची आई यांच्या वयात बरेच अंतर होते. त्यामुळे मामा असला तरी अमित तिच्याहुन ५ वर्षेच मोठा होता. त्यामुळे त्यांची दोघे खर तर मित्रच होते व त्यांचे मस्त जमे.

आजीचे गाव अगदीच छोटे. आजुबाजुला २ ४ घरे मोजली की गाव संपे. तिची आजी अमित मामा तान्हा असताना विधवा झाली, तरी तिने हिंमतीन संसार केला, गड्यांकडुन शेतीच काम करुन घेतले. सुपीक जमीन, भरपुर पाणी व भरपुर मेहनतीने घेतलेली, नारळ, सुपारी व मिरी, वेलचीची शेती, त्यामुळे आजी चंगली पैसे बाळगुन होती. अमितच्या नावाने तिने दहा वर्षापुर्वीच तिने आणखी एक १५ एकर जमिन घेउन ठेवली. अमितमामा त्याला कळायला लागल्यापासुन त्या नविन जमिनीचे काम आजीच्या देखरेखी खाली बघतो.

खर तर आजीच्या गावातल्या घराला आजुबाजुच्या घरात रहाणाऱ्या, वयाने तिच्यापेक्षा मोठ्या असलेल्या दोन मैत्रीणी जया, व जयाची तिच्यापेक्षाही मोठी बहिण सोडल्या तर रेखाला खेळायला कोणीच नव्हत. त्यामुळे दिवसातला बहुतेक वेळ मामाच तिचा मित्र. आजीच्या शेजारच्या घरात रहाणारी जया तिच्याहुन ४ वर्षांनी मोठी असली तरी तिचे जयाशी चांगले जमे.

रेखा, जया व अमितमामा, तिघांची झकास गट्टी होती. जया म्हणजे तिची लिडर, ती सांगेल तसे रेखा ऐकणार, ती सांगेल तो खेळ रेखा खेळणार. मग ती मामालाही त्यांच्या खेळात सामिल करुन घेणार. त्यांचा सगळ्यात आवडता खेळ होता घर घर. त्यात नेहमीच अमित बाबा, जया आई व रेखा मुलगी. आजीच्या नारळाच्या बागेमागल्या एका रिकाम्या गोठ्यात त्यांचा दिवसभर खेळ चाले.

स्टॅडवरुन मामाच्या मागे बसुन बाईकवरुन घरी जाताना रेखाला जुन्या आठवणी येत होत्या. ती दहा वर्षाची होती तेव्हाची आठवण येत होती. दिवसभर हुंदडल्यावर आजी त्यांना काळोख पडायच्या आत घरात बोलवुन जेवायला घाली. मग आजी घरातले कंदील विझवुन टाकी. त्यांच गाव इतके लहान होते की वीज अजुन पोचली नव्हती. तिची आई व आजीच्या आजीच्या खोलीत गप्पा चालत.

रेखा पडवीत मग मामाच्या मांडीवर बसुन तिच्या आवडत्या भूताच्या गोष्टी तिला सांगे. भूत, पिशाच्चे, हडळ, मुंजा, खवस यांच्या गोष्टीचा मामाकडे इतका मस्त स्टॉक होता की तिची आई त्याना आता झोपा सांगे तोवर ती मामाच्या भुताटकीच्या गप्पात खुप रंगुन जाई. प्रचंड भिती वाटली तरी!

तिला अजुन आठवण होती मामाच्या मांडीत बसल की काही वेळाने तिच्या ढुंगाणाला काही तरी कडक टोचे. रेखा मग तिचा फ्रॉक वर घेऊन परत परत तो कडक स्पर्ष तिच्या कुल्ल्याच्या मधोमध घ्यायचा प्रयत्न करत राही. मामाच्या गोष्टी अनेकदा ऐकुन तिला पाठ झाल्या तरी ती त्याला परत परत सांगायला लावी.

त्याच वर्षी आजीने नविन शेतात एक बोअर विहिर घेतली व पंप लावला. पाणी साठवायला मोठा हौद बांधला. त्यात अमितमामाने तिला पोहायला शिकवले. पाठीला भोपळा बांधुन तो तिला त्याच्या हातावर घेई व तिला पाय मारायला शिकवे. तसे शिकवताना तिला धरताना त्याचा एक हात तिच्या छातीवरच्या बोराइतक्या गाठींवर दाबला जायचा. अस झाल की रेखाच्या अंगातुन एकच शिरशिरी जायची. कधी कधी तर आणखीनच धमाल यायची. तिच्या मांड्यामधे मामाचा आधाराला धरलेला हात यायचा. मामाच्या राकट हाताने तिला तिथे तर तिला इतक्या गुदगुल्या होत की त्या रात्री मामाच्या मांडीत बसल्यावर तिने मामाचा हात तिच्या मांड्यात ठेवला व त्याला ’तिथे’ गुदगुल्या करायला लावल्या.

नंतर दोन तिन वर्षे तिला फक्त गणपतीलाच गावी जाता आले, तेही अगदी दोन दिवसासाठी. उन्हाळ्याच्या सुट्टीत तिचे बाबा सगळ्यांना घेऊन कधी सिमला कुलु मनाली, कधी दार्जीलिंग, कधी कन्याकुमारी असे जात, मग तिला आजीच्या गावाला जायला मिळालेच नाही. नंतर आले दहावीचे वर्ष, मग बारावीचे. त्यामुळे तिला गावाला मनासारख जायलाच मिळाले नाही.

खरतर गावाला नेले नाही की, तिला बाबांचा भारी राग यायचा पण त्यांनी एकदा लांबच्या सहलीला गेले की खुप मजाही यायची. गावाला न गेल्यामुळे तिला खरे चुकायला व्हायचे ते मामाच्या भुताटकीच्या गॊष्टी न ऐकायला मिळाल्यामुळेच. मग ती लायब्ररीतुन भुताच्या गोष्टीची पुस्तके घरी आणुन सपाट्याने वाचुन काढायची. पण मामाने सांगीतलेल्या वेगवेगळ्या भुताटकीच्या गोष्टी, त्यातली दुष्ट भुते, त्यांना आवरणारे व पळवुन लावणारे मांत्रिक हे मात्र तिच्या डोक्यात सदैव फेर धरुन असत.

गेल्या वर्षी तिला आईने सांगीतले की मामाचे लग्न जमले. तिला प्रचंड आश्चर्य वाटले. पण तिला आईने सांगीतले की तिची शेजारची मैत्रिण जया हिच तिची मामी होणार तेव्हा तिला खुप आनंद झाला.

मामाच लग्न गावातच दणक्यात झाल. त्यावेळी तिला खरतर गावाला खुप दिवस रहायचे होते व जयामामी बरोबर खुप गप्पा मारायच्या होत्या व मामाकडुन इतके दिवस बुडलेल्या भुताच्या गोष्टी परत ऐकायच्या होत्या. पण ते तिच बारावीच वर्ष होत म्हणुन तिला आईच ऐकुन मुंबईला दोनच दिवसात परत यायला लागले.

आता मात्र एकदाची ती बारावीची परिक्षा होताच ती हट्टाने गावाला निघाली, अगदी एकटी! व मजेत ती गावाला पोचली सुद्धा. कधी एकदा जया सॉरी, जयामामीला भेटते असे तिला झाले होते.

मामाने बाइकवर मागे तिची बॅग बांधली होती व पुढे पेट्रोल टॅंकवर तिची दुसरी पिशवी ठेवली. त्यामुळे त्याला सीटवर अगदी मागे सरकुन बसायला लागले होते. गेल्या पाच वर्षात रेखाच्या नितंबांची गोलाई अशी काही वाढली होती की नेहमीसारखे एका बाजुला तिला इतक्या सामानात बसणे शक्यच झाले नसते. इतक्या कमी जागेत बसायचे म्हणजे तिलाही बाईकवर दोन्ही बाजुला पाय टाकुन बसायला लागले. नशिब तिने पंजाबी ड्रेस घातला होता म्हणुन.

खर तर ती मामाला अगदी चिकटुन बसली होती. पण प्रत्येक खड्ड्यात तिला असे काही धक्के लागत होते की प्रत्येक वेळा तिचे गोळे मामाच्या पाठीवर चपटे होत होते. गेल्या पाच वर्षात तिच्या छातीवरची बोरे मस्त संत्र्याच्या आकाराची झाली होती.

ते गोड धक्के सहन करत ते एकदाचे घरी पोचले. आजीने दारात तिच्यावरुन भाकर तुकडा ओवाळला व तिने आजीला वाकुन नमस्कार केला व घट्ट मिठी मारली.

“कशी असा तु पोरी? बरी होती का तुजी परिक्षा? आज किती वर्षाने रहायला येतेस पोरी.” तिने मान हलवत आजीच्या शेजारी उभी असलेल्या जयामामी कडे पाहिले. तिने मनाशी ठरवले होते, तिला काही झाल तरी जयामामीच बोलायच.

ती तिला पाया पडायला वाकली पण जयाने तिला घट्ट मिठी मारली,

सकळभर त्या चौघांच्या गप्पा झाल्या मग मजेत जेवण झाली. जेवण झाल्यावर आजी झोपायला गेली. आजी आत जाताच अमितमामाला जयामामी घेऊन तिच्या वरच्या खोलीत गेली. रेखाला जरा रागच आला, पण करणार काय आता ती ’जयामामी’ झाली होती ना तिची!

तिने बॅगेतुन बरोबर आणलेले भुतकथा मासीक वाचायला घेतल. वाचता वाचता ती झोपुन गेली. पण त्या रात्री मग परत त्या तिघांच्या उशीरा रात्रीपर्यंत अशा काही मस्त गप्पा रंगल्या की जणु त्यांनी गेल्या ५ वर्षाचा गप्पांचा साचलेला बॅकलॉग बराच कमी केला. रात्री तिने मामाला भुताची गोष्ट सांगायला लावलीच.

सर्वात कडी म्हणजे रात्री तिने जयामामीला तिच्याजवळच झोपायला लावले. त्यावरही कडी म्हणजे जयामामीने तिला एका भुताची व त्याला ’झाडा’वरुन उतरवणाऱ्या एका मांत्रिकाची गोष्ट इतकी मस्त रंगवुन सांगीतली की तिची मस्त टरकली व झोप लागे पर्यंत रेखाने मामीचा हात काही सोडला नाही.

सकाळी जरा उशीराच तिला जाग आली. जयामामीशी गप्पा मारताना कधी झोप लागली ते तिला कळलेच नव्हते. सकाळी पहाते तर काय ती लब्बाड जयामामी तिच्या शेजारी नव्हतीच.

सकाळी रेखला आवडणाऱ्या पेज व लोणच्याची न्याहरी झाली. आजी तिला म्हणाली पोरी मी जरा रत्नाग्रींस जाते. अमित अन जया नव्या शेतावर जाताहेत. तु इथ एकटी राहण्यापैस तु त्यांच्याबरोबर जातेस पोरी? दोन दिस राहुन परत या तुमी” रेखा एका पायावर तयार झाली. बाईकवर अमितमामा. मागे मामी व शेवटी ती असे दाटीवाटीन बसल्या. मामीला मागुन घट्ट मिठी मारली होती. आजीच्या गावावरुन हे शेत जरा लांबच होत. पोचायला जवळपास त्यांना अर्धा तास लागला.

मामा त्याच्या शेताच्या कामाला लागला. जया स्वयंपाकाला व रेखा तिला मदत करायला. मामाने या शेतात छोटेसे घर बांधले होते. एक बसायची खोली, एक झोपायची खोली, समोर एक ऐसपैस पडवी व मागे छोटे स्वयंपाकघर.

रात्री बराच वेळ भुताच्या गोष्टी सांगण्यात मामाची व मामीची जणु शर्यतच लागली. मामाकडे नव्या गोष्टी काहीच नव्हत्या पण जयामामीने एकेक अशा काही झकास गोष्टी सांगीतल्या की रेखाला मज्जा आली! मामा आत झोपायला गेला. जया रात्री तिच्याजवळच झोपली. रेखाने तिचा हात घट्ट धरुन ठेवला झोपेपर्यंत.

रात्री तिला जाग आली. शेजारी झोपलेली जयामामी गायब होती. ती बाथरूममधुन सु करुन परत आली तर तिला एक विचित्र आवाज आला.

“ऊऊऊह्ह्ह्ह्ह्‌ह ऊऊऊह्ह्ह्ह्ह्‌ह्ह्ह ओह……… आह ईईईईईइइइइइइइइइइइइइइ”

रेखा घाबरुन गेली. मामाची झोपायच्या खोलीचे दार बंद होते. आवाज त्यातुन येत होता. ती दबत्या पावलाने त्या दाराजवळ गेली. पावसाने फुगलेले दार अजुन नीट लागत नव्हते. तिने जरा ढकलताच दार उघडल. आता तिला जयामामीचा आवाज तिला स्पष्ट येत होता.

काळोखातही तिला स्पष्ट दिसत होते. मामाचे डोके मामीच्या मांड्यात होते व मामी जोरात आवाज करत होती. रेखाला एकदम धक्का बसला. मामा तिला करतोय तरी काय? तिला दुखतय की काय?

“अरे मामा तु जयामामीला हे काय करतोस?”

दोघांनी एकाच वेळी वळुन पाहिले. दारात आचंबीत झालेली रेखा उभी होती. तिने तिचा नाईट गाऊन घातला होता. झोपेत केस अस्ताव्यस्त झाले होते.

“रेखा! तु झोपली होतीस ना? उठलीस कशी?” अमितमामाने विचारले. त्याने तिच्याकडे वर बघताच खिडकीतुन येणाऱ्या उजेडात तिला त्याचे ओले चिकट झालेले तोंड दिसले. रेखाला कळेना काय करावे. तिथे थांबावे की बाहेर पळुन जावे.

इतक्यात मामी बोलली, “अगो, रेखा. तुझा मामा माझ्या झाडाला लागलेले भूत उतरवत होता. आज मी तुला ती गोष्ट सांगीतली ना तस. तुला तुझ्या आयशीन सांगीतल नाय का? तु आता १८ वर्षाची झालीस ना गो! मनात पुरुषांविषयी वाइट विचार आले की मला भूत लागत. तुला नाही अस होत?”

“म्ह…म्हणजे कस मामी?”

“म्हणजे शरीरावर काटा येतो. छातीत धडधडत. मांड्याच्या मधे हुळहुळत. तिथ पाणी सुटुन चड्डी ओली होते. खाज आल्यासारख होत.” मामीन तिला सगळ समजावल.

रेखा विचार करायला लागली. तिला पटले खर. कॉलेजमधे येता जाताना तिला कधी कधी तसे व्हायच खर! त्या विचारान ती गोरीमोरी झाली. आता पण तिला तसच काहीस व्हायला लागल.

मामी बोलली, “इकडे ये रेखा. मला दिसतय तुलाही भूताने पकडलय. मी त्या मांत्रिकासारख तुझी सुटका करते. तुझ्या झाडाला सोडवुन देते. ये इकडे.”

भारल्या सारखे रेखाने डोक हळु हळु वर खाली करत होकार दिला. तिला माहीत होते ही भूते एकदा लागली की झाडाला किती छळतात. त्यामुळे तिला नक्की वाटत होत की आपल्या अंगावरच भूत मामाने घालवाव. पण ती त्यासाठी नागडी व्हायला लाजत होती. लाजत होती. तिला भितीही वाटत होती. तिने मामीला मगाशी ओरडताना ऐकले होते. ती ओरडत होती म्हणजे मामा भूत काढत होता तेव्हा तिला नक्की दुखत असाव, आणी तिला तिच भूत कढताना मामीसारख दुखल तर?

अमित मामाने तिला जवळ बोलावल. ती त्यांच्या पलंगाजवळ सरकली तसा मामान तिचा हात धरला व तिला पलंगावर बसवल.

“हे बघ तु अजीबात घाबरु नकोस. ही जया मामी आहेना, तिलाही मी छान शिकवल आहे कस करायच ते. तिच तुला करुन देईल. चालेल?” मामाने तिचा हात थोपटत, जरा दाबत विचारले.

“जया मामी तुझ्या झाडाला लागलेल भूत तोंडान ओढुन काढेल. बघ तुला एकदम बर वाटेल!” मामा अजुनही तिचा हात थोपडत होता.

रेखाने अजुन इतकी पुस्तके वाचली होती की तिला माहित होत की कधीना कधी तिच्या झाडाला लागलेले भूत काढायलाच लागेल. बाहेरच्या मांत्रिकाकडुन करण्यापेक्षा तिचा लाडका मामा व मामीने केल तर तिला बरच होत. जयामामी ते करणार होती म्हणजे तर प्रश्नच नव्हता. कारण ती मामी व्हायच्या आधी तिची मैत्रीण होती. मामी मैत्रीण असल्यामुळे ती भूत काढेल तेव्हा तिला कमी दुखेल.

पण मामाच्या समोर कपडे काढायला ती जरा लाजत होती. त्याला तिच्या खालची तिची ’ती” दाखवायला तिला खुपच लाज वाटत होती. पण शेवटी तिने होकार दिला.

जयामामी खाली वाकली व तिने रेखाचा गाऊन काढला. रेखा अगदी गप्प होती. तिने काही न बोलता जयामामीला तिचा गाऊन काढायला मदत केली. गाऊन अंगावरुन दुर होताच तिचे नाजुक अंग खिडकीतुन येणाऱ्या चंद्रप्रकाशात चमकु लागले. तिच्या अंगावर फक्त ब्रा व चड्डी होती. मामीनी काही न बोलता ब्रा व चड्डी उतरवली. रेखाने लाजुन मामाकडे पाहिले. मामा तिच्याकडे एकटक पहात होता. ती अजुनच लाजली.

पण तिला माहित होते की तिच्या शरिरात प्रवेश केलेले भूत उतरवायला असे करणे भाग आहे. ती मामीच्या पुढच्या हालचालीकडे लक्षपुर्वक पहात होती. तिच्या अंगातली भूते तिच्या योनीतुन वाहत जातील याच्या जाणीवेने ती अगदी लाजुन चूर झाली.

मामीने तिला पलंगावर झोपवले व तिचे पाय फाकवले. मगाशी रेखाने जयामामीला करताना पाहिले होते तसे पाय फाकवुन तिने मामीचे अनुकरण केले.

मामी जमीनीवर गुढगे टेकुन बसली व तिचे ओठ रेखाच्या योनीच्या ओठावर ठेवले. अपेक्षेने तिची कंबर उंचावुन मामीला मदत केली. तिला माहित होते की भूते मामीच्या नुस्त्या स्पर्षाने वाहायला लागली आहेत व तिची योनी ओली होऊ लागली आहे. तिचे स्तन कडक होऊन तिचे निप्पलमधे जणु भूते थयथय नाचत त्यातुन स्फोट होत आहेत. तिच्या आतल्या भूताने घाबरुन तिच्या तोंडातुन एक अस्फुट किंकाळी मारली.

“जयामामी माझ्या झाडावरच्या भूताना उतरव…….आ…..आ……!” तिची स्तनाग्रे जास्तच कठोर होत होती.

मामी तिची योनीच्या पाकळ्या ओठाने पकडुन चोखु लागताच रेखाने तिच्या पायाचा विळखा तिच्या मानेला घातला व तिची योनी मामीच्या तोंडावर रगडु लागली. इतकी वर्षे तिच्या शरीरात ठाण मारुन बसलेल्या त्या नालायक भुतांना ती चांगला धडा शिकवत होती. खुपशी भूत तिच्या योनीतुन वाहायला लागली. जयामामीची जीभ तिच्या तिथे चोखताना तिला वेड लावत होती. जया मामी त्या भूताना चवीने चोखत होती. तिला प्रश्न पडला की ही सगळी भूत बाहेर काढायला जयामामीला किती वेळ लागेल.

अमितमामाने त्याची पॅंट उतरवली व तो रेखाच्या शेजारी ओणाऊन त्यांच्याकडे पहात होता. त्याचा तो हलणारा डोलणारा सोटा तिच्या तोंडापासुन थोड्याच अंतरावर आला होता.

“रेखा, माझ्या अंगातली भूत फक्त इथुनच बाहेर काढता येतात. तु तुझ्या तोंडात माझा चोट घे व चोख. त्याने माझी भूत उतरवायला मदत होइल.” मामाने त्याचा चोट हातात पकडुन तिला सांगीतले.

रेखाने परत एकदा त्या अजस्त्र चोटाकडे पाहिले. टरारुन उठलेला तो काळा मासाच्या सोट्याला पुढे टोकाला एक मोठ डोक होते. त्या टोकाला एक डोळ्यासारख छिद्र्‌हीही होते. चोटाच्या भोवती एक टंच फुगलेली नस उडताना दिसत होती. तिने परत मामाकडे पाहिले व डोक हलवल. तिने त्या चोटाला हळु हळु ओठात पकडत तोंडात भरुन घेतला.

तिच्या शरिरातील भूत तिच्या शरीराच्या विविध भागात थैमान घालत होती. मामा त्याचा चोट तिच्या तोंडात डोळे बंद करुन हलवत होता व त्याच्या घशातुन चमत्कारीक आवाज येत होता. तिने तिची जीभ मामाच्या चोटाभोवती घोळावताच त्याचे आवाज वाढले. तिला खात्री पटली की ती मामाच्या अंगातली भूत उतरवायला मदत करत आहे. ती मामाने सांगीतल्याप्रमाणे करत राहिली.

“ओह ओह रेखा चोख… जोरात! उतरव माझ्या झाडावरच भूत…..! आआह्ह्ह्ह्ह!!!”

इकडे जयामामी तिच्या खालती ’तिथे’ तिची जादू चालवत होती. मामीने बोटाने व तिच्या जीभेने तिच्या तिथे काही तरी केले तसे रेखाचे शरीर एकदम ताठरले व आखडले. तिच्या शरिरातुन बाहेर पडणारे स्त्राव तिला जाणवत होते. तिचे शरीर थरथरत होते व ती शहारत होती. जयामामीने तिचे ओठ जोराने तिच्या पाझरणाऱ्या योनीवर आवळले व तिच्या शरीरातुन बाहेर पडणाऱ्या भूताना चोखु लागली. खरतर रेखला त्याक्षणी जोरान ओरडायची इच्छा होत होती. पण मामाचा चोट तिच्या तोंडात भरलेला असल्यामुळे तिला तस करता येत नव्हत.

तिच शरीर अजुनही थरथरत होत. अचानक तिला तिच्या तोंडात भरलेला अमितमामाचा चोट जास्त मोठा झाल्याची जाणीव झाली. तो एकदा जोराने ओरडला व तिचे तोंड त्याच्या जाड मलईने भरुन गेले. तिला कळले की खुपशी भूत असणार कारण तिचे तोंड अगदी पुर्ण भरुन गेले. तिच्या जीभेवरुन ओठाच्या कडेने तो घट्ट द्रव बाहेर वाहु लागला. तिन तोंडाच्या बाजुने तो पदार्थ तिच्या हनवटीवर वाहु दिला.

रेखाला कळत नव्हत, की तो पदार्थ गिळावा की नाही? मामाच्या शरीरातुन बाहेर पडलेली ही सगळी भूत तिच्या शरीरात शिरली तर? पण तिला हिही खात्री होती की तस जरी झाल तरी तिने अमितमामा व जयामामी सांगीतले तर ते होतेच त्यांना परत चोखुन उतरवायला.

रेखाने शेवटी तिच्या तोंडातुन अमितमामामाचा बाहेर काढला. त्याचा तो तिसरा ’डोळा” अजुनही तो सफेद पदार्थ ओकत होता. त्यातुन अजुनही काही भूत बाहेर पडत होती. तिने परत घाईने त्याला तोंडात घेतला व मामाची उरली सुरली भूत चोखुन काढायच्या कामात ती दंग झाली. तिला खात्री होती की तिने तिच काम चोख केल होत व मामा व मामी तिला शाबासकी देणार होती. कारण अमितमामाचा चोट एकदम मलूल पडला व सगळी भूत बाहेर निघाल्यामुळे बारीकसा झाला.

क्रमशः