२ महिन्यांच्या प्रदीर्घ कालावधीनंतर मर्यादित संख्येमध्ये ऑफिसेस सुरु करायाला परवानगी दिली होती. त्यामुळे अनघासाठी सरानी पहिलाच स्लॉट ठेवला. एक आठवडा यायचे आणि पुढचा आठवडा घरून ऑनलाईन वर्ग घ्यायचे. अनघाने स्कुटर सुरु केली आणि दोघांना बाय करून निघाली. ऑफिसला जाता तिच्या पोटामध्ये फुलपाखरे उडत होती. एकांतात ती सरांना कसे फेस करणार होती. असा प्रश्न तिला पडला होता. गाडी चालवता चालवता विचारांच्या जाळ्यामध्ये ती गुरफटत चालली होती. रस्ता सवयीचा आणि मोकळा होता. पण वातावरण कुंद होते. कदाचित एखादा वळीव येण्याची शक्यता होती.
“सर खूप साधे आणि सभ्य आहेत. आपण उगाच टेन्शन घेत आहोत. पण त्यांना आपल्याबद्दल त्या दिवसानंतर काय वाटत असेल? आपण खूप हलक्यासारखं तर नाही वागलो ना? नाही नाही. एका दुखी जीवाला आपण मदतच केली. पण लॉक डाऊन नसता झाला तर कदाचित आम्हा दोघांमध्ये …. शी… अनघा काय विचार करत आहेस….? त्यांचे पौरुष… केवढे मोठे आहे… अमोल सोबत ह्या लॉक डाऊन मध्ये कितीदा स्वतःच पुढाकार घेऊन आपण शृंगार केला… किती तरी वेळा अमोल सोबत रत होताना… सरांचा तो आठवायचा….अनघा… काय विचार करत आहेस? माणूस स्वतःपासून अप्रामाणिक राहू शकत नाही हेच खरे. मला स्वतःवर ताबा मिळवायला हवा. सर सरळ वागतील आणि मलाही तसेच करायला हवे.” अनघा आता विचार झटकून रस्त्यावर लक्ष देऊ लागली.
ऑफिसपासून २च मिनिटांवर असताना “टपटप” करत मोठाले थेम्ब पडू लागले आणि काही क्षणातच जोरदार पावसाची सर सुरु झाली. अनघा अवघ्या काही सेकंदातच संपूर्ण ओली झाली. ऑफिस जवळ असल्यामुळे कुठेच थांबण्याचा प्रश्न नव्हता. तिने नेहमीप्रमाणे कुर्ता लेगीन आणि ओढणी घातली होती. गाडी संस्थेच्या आवारात घेत तिने पार्किंगमध्ये लावली. पळत पळत सॅक खान्द्यावर घेत तिने संस्थेची इमारत गाठली. इमारतीबाहेर काळे काका म्हणून शिपाई बसले होते. त्यांनी हसून स्वागत केले.
“थोडक्यात भिजलासा मॅडम.” काळेकाका म्हणाले.
“होणं. साहेब आलेत?” तिने विचारले.
” एकच मिनिट तुमच्या अगोदर. ते बी भिजत.” काळेकाका म्हणाले.
अनघा पोर्चमधून आत गेली. वरती जिना चढून तिच्या क्लासकडे जायच्या आधी डावीकडे सरांचे केबिन होते. तिथे स्टाफ साठी अट्टेण्डन्स बुक असायची. त्यात सही करून वर जायचे असा नियम होता. तीने सरांच्या केबिनमध्ये डोकावले. ते टेबलच्या ड्रॉवर मधून काहीतरी काढत होते.
“नमस्कार सर.” ती आत शिरली.
तोंडावर मास्क असल्यामुळे आधी पटकन लक्षात नाही आले पण पुढच्या क्षणात सर ओळखीचे भाव चेहऱ्यावर आणत म्हणाले, ” नमस्कार मॅडम. अरेच्या तुम्ही पण पूर्ण भिजला आहात.”
” हो जस्ट आलेच होते जवळ आणि पाऊस चालू झाला.” ती सॅकमधून पेन काढत म्हणाली.
” मॅडम असे भिजल्या अंगाने बसने चांगले नाही. आजारी पडाल. आजारी पडणे चांगले नाहीये ह्या दिवसांत.” सर म्हणाले.
” पण आता काय करणार? काही पर्याय नाही आणि तुम्ही पण पूर्ण भिजला आहात.” अनघा म्हणाली.
” त्याचीच व्यवस्था चालली होती. आपल्या होस्टेलवर स्पोर्ट डिपार्टमेंटचे स्टोअर आहे. तिथे काही टीशर्ट्स आणि पँट्स मिळतील. शिक्षकांसाठी मागवले होते स्पोर्ट्सडे साठी. तुम्हाला हवे असतील मिळून जाईल तिथे. म्हणजे हे अंगातले कपडे वाळवता येतील. मी तेच करणार होतो. तुम्ही हि भिजला आहात. भिजून सर्दी, ताप नको व्हायला.” सर सहजपणे ड्रॉवर मध्ये पाहत म्हणाले.
अनघा अवाक झाली होती. सर तिला कपडे बदलायला सुचवत होते. ती विचार करू लागली.”काय करावं? ते बोलत आहेत त्यात काही चूक नाही. आजारी पडेलच मी अशीच दिवसभर बसले तर. सर काळजीने म्हणत आहेत. त्यांचं ऐकलं पाहिजे.” अनघा तिच्या विचारात होती.
“हं .. मिळाली चावी. चला मॅडम.” सर उठून म्हणाले. त्यांच्या हातात एक ऑफिस बॅग होती.
अनघा खांद्यावर सॅक घेऊन त्यांच्या मागे निघाली. त्यांच्या केबिन पासून पुढे वर्हांडा होता मध्ये मुलींसाठी बास्केट बॉलचे ग्राउंड होते. त्याला वळसा घालून वर्हांडा होस्टेलच्या इमारतीच्या जवळ जात होता. वर्ह्यांड्यातून चालत चालत दोघे होस्टेलपाशी पोहोचले. परत उघड्या पावसातून पटपट चालत दोघे होस्टेलच्या इमारतीजवळ आले. सरांनी खिशातून चाव्यांचा जुडगा काढला. तोवर अनघा थडथड उडत होती. तिला थंडी वाजू लागली होती. सरांनी होस्टेलचा दरवाजा उघडला. रेक्टर रूम समोरच होती. तिच्या शेजारी स्पोर्ट्सरूम होती. सरांनी दार लावले. हॉस्टेलमध्ये भयाण शांतता होती. पावसाचा जोरदार आवाज तेवढा येत होता.
” वाऱ्याने पाऊस येतोय आत. दार बंदच ठेऊ.” सर म्हणाले. ते पुढे निघाले. अनघा मागे गेली. आणखी एका किल्लीने सरांनी स्पोर्टसरूमचा दरवाजा उघडला. आत जरा उबदार वाटत होत. अनघाची थंडी आता गेली होती. पण कपडे ओले होते.
त्या ओल्या कापडातून गळणारे पाणी तिच्या अंतवर्स्त्राना पण भिजवत होते. अचानक केसातून घरंगळत जाणारा पाण्याचा एक ओघळ तिच्या पाठीच्या पन्हाळीतून खाली जात नितम्बांवर बसलेल्या तिच्या लेगिन आणि पँटीमधून तिच्या नितंबांच्या घळीत गेला आणि योनीच्या ओठांपाशी जाऊन विरला. अनघाला असे भिजल्यावर खोडकरपणा करणारे पाण्याचे ओघळ जाम आवडत.
सर स्पोर्टसरूममधल्या दिव्याचे बटन दाबत आत गेले. कपाटाचे दार उघडले आणि अनघाकडे बघत म्हणाले. “मॅडम तुम्ही या कपाटात पहा मुलींसाठी काही स्पोर्ट्सवेअर आहेत. तुम्हाला पण येतील. ह्या चावीच्या जुडग्यामध्ये वरच्या १०१ नंबर रूमची चावी असेल. तिथे जाऊन चेंज करा आणि तिथेच थांबा कपडे सुके पर्यंत.” असे म्हणून ते बाहेर गेले.
अनघा कपाटात पाहू लागली. पण तिथे तिला ट्रॅकपँट काही दिसेना. खोखोच्या टीमसाठी आलेल्या संस्थेच्या लोगोवाल्या शॉर्ट्स होत्या. त्यातली एम साईझची शॉर्ट तिने घेतली. पण शॉर्ट कशी घालणार? तिने शॉर्ट हातात घेत उलगडली आणि कमरेला लावून पहिले. तशी बरीच लांब होती. गुढग्या पर्यंत. एक जर्सी घेतली एम साईझची. असे पण सरांनी रूम मध्ये जाऊन तिथेच थांबायला सांगितले आहे. बाहेर जायचे नाहीये. तिने ते कपडे घेतले. चाव्या घेतल्या आणि रूममधून बाहेर आली. सर तिथेच एका खुर्चीवर बसले होते. अनघाकडे पाहून हसले.
“पहिल्या मजल्यावरची पहिलीच रूम. ” त्यांनी सांगितले.
अनघा जिना चढून वर आली. १०१ नम्बरची रूम समोरच होती. तिने जुडगा पहिला चावीवर नंबर पंच केला होता. तिने रूम उघडली. रूममध्ये ३ बेड होते. एका रूम मध्ये ३ मुली राहत असल्यामुळे ३ बेड होते. कपाटे आणि कपडे वाळत घालायला भिंतीला लागून दोरीही होती. अनघाने दार लावले आणि सॅक मधून एक मोठे नॅपकिन काढले. भिंतीवरच्या आरशा समोर आली. स्वतःचे प्रतिबिंब न्याहाळले.
अमोल नेहमी म्हणतो, “तुला पावसात पहिली कि आग लागते. खरेच मी इतकी सुंदर दिसत असेल तर मग सर कसे काय मला शांत….? ओह्ह गॉड…!!! अनघा काय झालाय तुला..? सोड असले विचार.” तिने मान झटकली आणि केस पुसू लागली. केस कोरडे करून तिने नॅपकिन एका बेडवर टाकला. कुर्त्याच्या हेमला धरून तिने तो वर उचलला. अंगाला भिजल्यामुळे संपूर्ण चिकटलेल्या कुर्त्याला काढताना अनघाला जरा कष्टच पडले. तिने कुर्ता दोरीवर वाळत घातला. तिने परत आरशात पहिले तिची ब्रा संपूर्ण भिजली होती. तीपण वाळणे तिला गरजेचे वाटले. तिच्या शुभ्र गोबर्या मऊ स्तनांच्यावर चेरीसारखे असलेले निप्पल्स गारव्यामुळे चांगलेच ताठरले होते. तिने हुक काढत ब्रा सैल केली आणि काढून ती पण वाळत घातली.तिच्या अंगावर शहारा आला. खाली पहिले तर लेगीन संपूर्ण ओली चिप्प होती. तिने तीही सोलून काढली. आतली पॅंटी सुद्धा ओली झाली होती. काढावी कि न काढावी असा तिचा विचार चालला होता. पण उगाच ओलाव्याने तिथे काहीही व्हायला नको म्हणून तिने तीही काढून वाळत घातली.
अनघा आता आरशासमोर संपूर्ण नग्न उभी होती. तिचे थोडे ओले केस मोकळे होऊन तिच्या अंगावर लोळत होते. तिने एक झटका देताच ते मागे पाठीवर गेले. तिने स्वतःच्या मोठाल्या उरोजाना हात लावला. तिचे मदनकुंभ अजिबात ओघळले नव्हते. त्यांच्यावर वर्तुळाकार हात फिरवत ती पोटावर आली. तिचे शरीर म्हणजे तिच्यासाठी निसर्गाची देणगीच होती. तिचे पोट अजिबात सुटले नव्हते. तिचा गोरा रंग लॉक डाऊनमुळे कुठेही बाहेर न गेल्याने आणखीनच खुलला होता. तिने थोडे मागे वळून नितम्ब आरशात पहिले. तिकडे मात्र फरक होता. तिच्या नितंबांचा आकार घरात असल्यामुळे चांगलाच वाढला होता. मांड्यापण थोड्या आणखी गरगरीत झाल्या होत्या. खाली योनीवरचे केस २-३ दिवसांपूर्वीच काढले होते.
“अमोलने आत्ता मला अशी पहिली तर कसला राडा करेल. सोडणारच नाही मला. आणि सरांनी पहिले तर….स्स्स….” तिचा एक हात तिच्या नकळत रसरशीत स्तनावर गेला आणि दुसरा तिच्या योनीच्या पाकळ्यांवर गेला. बाहेर पावसाने थैमान मांडलेले असताना अनघाच्या आत वणवा पेटू लागला.
“ओह्ह्ह….स्स्स्स….” स्वतःच्या शरीराच्या तारा छेडत तिच्या मनात तिने प्रयत्नपूर्वक तिचा नवरा अमोलला आणले. पण काही क्षणच ती छबी तिला दिसली. अचानक मन तिच्या विरुद्ध गेले आणि समोर बेंडे सर दिसू लागले. त्यांच्या मोठ्या लिंगाचा स्पर्श. त्यांची ती बस मधली ब्लॅंकेट खालची कव. त्यांचे आणि तिचे प्रगाढ चुंबन. त्यांची कुर्त्यावरून तिच्या स्तनावर आलेली पकड. अनघाची बोटे तिच्या मदमण्याला चोळायलाच लागली होती कि तिला हाक ऐकू आली.
“मॅडम…!! मॅडम आवरले का?”
“अरे बापरे. अ… हो…सर एक – दोन मिनिटे!” अनघाने प्रतिसाद दिला.
स्वतःमध्ये हरवले कि वेळेचे भान राहत नाही. अनघा स्वतःमध्ये हरवत चालली होती. तिने पटकन एका बेडवर टाकलेला टी शर्ट घेतला आणि घातला. पटकन तिथेच पडलेली शॉर्ट घेतली आणि पायातून वर चढवली. ती थोडी टाईटच होती. पण तिला बसली. तिचा अंदाज चुकला शॉर्ट गुढग्याच्या चार बोटे वरच राहिली. टी शर्ट पण कमरेच्या जेमतेम खाली आल्यामुळे तिचे नितम्ब चांगलेच टरारून शॉर्ट मधून दिसू लागले. तिचे गोरे नितळ उघडे पाय त्या काळ्या रंगाच्या स्पोर्ट शॉर्ट मधून खूपच आव्हानात्मक दिसू लागले होते. अनघाला थोडे अवघडल्यासारखे झाले. पण सर बाहेरून आवाज देत होते. तिने मनातला किंतु झटकला.
थोड्या वेळेपूर्वीच आपण त्यांना मनात आणून… नाही .. सोड तो विषय.. दार उघड… सरळ वाग..” तिने परत स्वतःला बजावले.
दरवाजापाशी गेली एक श्वास घेतला आणि दार उघडले. बाहेर सर. एका जर्सीमध्ये आणि स्पोर्ट शॉर्टमध्ये उभे होते. त्यांच्या हातामध्ये दोन वाफाळलेल्या चहाने भरलेले काचेचे ग्लास होते.
“सर.. तुम्ही का एवढा त्रास घेतलात?” अनघा म्हणाली.
तिला टी शर्ट आणि शॉर्टमध्ये पाहून सर थोडे स्तब्ध झाले. नजर समोर करत म्हणाले. “आत येऊ ना मी?”
“हो सर याना.” ती बाजूला झाली.
सर ग्लासेस घेऊन आत आले. अचानक त्यांचे लक्ष समोरच वाळत घातलेल्या तिच्या कपड्यांकडे गेले. अनघाने डोक्यालाच हात लावला आणि जीभ चावली. सरांनी मान खाली केली आणि त्याच्या विरुद्ध दिशेला तोंड करून एका बेडवर बसले.
“घ्या मॅडम चहा.” अनघा पुढे ग्लास धरत ते म्हणाले. अनघाने ग्लास घेतला.
“सर तुम्ही कुठून आणलात चहा.” तिने विचारले.
“घरून थर्मास मधून. मला लागतो म्हणून मी आणतो. इकडे सगळे बंद असते ना. ग्लासेस खाली कॅन्टीनच्या कपाटात असतात.” सर म्हणाले.
“म्हणजे सर. तुमचा आजचा पहिला दिवस नाहीये?” तिने विचारले.
“नाही. मी लॉक डाऊन मध्ये पण येत होतो.” असे म्हणत त्यांनी चहा सिप केला.
“पण का सर? एवढी कशाला रिस्क घ्यायची.” अनघा पण समोरच्या बेडवर बसत म्हणाली.
“रिस्क घरी थांबण्यात होती. पहिले काही दिवस जमले. पण नंतर भयानक घुसमट होउ लागली.” सर नजर टाळत म्हणाले.
“ओह्ह.. आले लक्षात.” अनघा म्हणाली.
“मॅडम. माणूस एका मर्यादेपर्यंत सहन करू शकतो. त्याच्यापुढे त्याचा संयम ढासळतो आणि तो दुष्कृत्य करतो. जे माझ्या हातून मला होऊ द्यायचे नव्हते. मग हा मार्ग रास्त वाटला मला. आपल्या रिजनल हेडला कॉल करून माझ्या कामाची ऑर्डर मी मिळवली आणि सरळ जॉईन झालो.” सर म्हणाले.
“सर. तुम्ही फारच सहन करता. आता तर तुम्ही घरी होता मग त्यांना तुम्हाला त्रास द्यायचे काय कारण?” तिने विचारले.
“तिला मी असो नसो. सतत फक्त भांडायचे असते. सतत आपल्या मिटींग्स चे लॉग्ज चेक करणे. त्यावरून उलट तपासणी. मग हि व्यक्ती कोण ती व्यक्ती कोण? असले प्रश्न. माझ्या मोबाईल मधून काही नंबर्स डिलीट केलेले आढळले मला. जरा अतीच झाले अस वाटल्यावर मला राहवले नाही. कामावर आल्यामुळे माझे ७-८ तास तरी निवांत जात होते. अक्षरशः सांगतो मॅडम इथे होस्टेलवर येउन ३-३ तास झोप काढली मी. जो स्वस्थपणा ह्या दिवसांत घरी मिळायला हवा तो इथे मिळाला मला.” सर चहा पित पीत सांगत होते.
“बरे झाले माझा मुलगा इथे नाहीये. तो ऑस्ट्रेलियाला असतो. त्याच्यासमोर माझी मानहानी तरी नाही होत. तेवढाच काय तो सुखाचा धागा आहे. मुलांच्या मनावर आई वडिलांच्या नात्याचा परिणाम होत असतो.” सर म्हणाले.
काहीवेळ शांतता पसरली. दोघे फक्त चहा पीत होते. अनघाची नजर सरांवर वारंवार जात होती.
” हा माणूस इतके सगळे असून पण किती सोसत आहे. खरेतर ह्यांच्या सारख्या कर्तृत्ववान पुरुषाला जर माझ्यासारखी स्त्री जीवनसंगिनी म्हणून मिळाली असती तर किती पुढे गेला असता हा माणूस. जीवनसंगिनी तर नाही पण तिच्या वाटे जे सुख त्यांना मिळायला हवे होते ते माझ्यामार्गे मिळाले तर. अनघा तू पण ओढली गेली आहेस कि त्या रात्रीनंतर सरांकडे. कदाचित ते सुद्धा…?! ते बोलणार नाहीत पुढाकार घेणार नाहीत. आज खूप छान संधी चालून आली आहे. पावसाळी दिवस आणि शृंगार ह्याचा मिलाफ तुला नेहमी आवडतो. सरांना तुझ्या शृंगाररसाची चव दे अनघा. किती पुरुष तुझ्याकडे आस लावून पाहतात पण सर किती निर्मळ आहेत. अशा व्यक्तीला काय हरकत आहे तुझ्या शरीराची आणि सौंदर्याची उब द्यायला. पुढे हो अनघा.”
अनघाचा आणि सरांचा चहा संपला होता. “द्या. सर.” अनघा म्हणाली. ग्लास घेण्यासाठी तिने उभे राहत हात पुढे केला.
“अहो नाही राहू द्या.” असे म्हणे पर्यंत तिने त्यांच्या हाताला ग्लास घेतला.
“सर बसा इथेच मी आलेच.” असे म्हणून अनघा गेली.
पाच दहा मिनिटांनी ती आली. ग्लास दाराच्या तिथेच खाली ठेवत. तिने दार लावले आणि कडी घातली.
“मॅडम. राहू द्या दार उघडे. कपडे वाळायचे नाहीत.” अचानक तिच्या कपड्याचा उल्लेख केल्यामुळे ते वरमले.
“सॉरी म्हणजे हवा कुंद होऊन जाते दार बंद असेल तर असे म्हणायचे होते मला.” सर पुढे म्हणाले.
मोकळे केस सोडलेली अनघा. त्यांच्या समोर येऊन उभी राहिली. ते तिच्याकडे पाहत होते. ती त्यांच्या शेजारी बसली. सर तिच्याकडे न पाहता आवंढे गिळत होते.
“सर. काही हवे असेल तर मागावे. न मागताच मिळेल हि अपेक्षा धरणे तसे चूक नाही. पण समोरची व्यक्तीही तशी माझ्यासारखी मनकवडी असावी लागते.” असे म्हणून अनघाने त्यांच्या केसाळ मांडीवर हात ठेवला.
“मॅडम…” सर म्हणाले.
“सर स्वतःला थोडेतरी मोकळे सोडा. घाबरायचे काहीही कारण नाहीये.” तिचा हात त्यांच्या मांडीवरूनच शॉर्टच्या आत चालला होता. अचानक तिला जाणवलं कि सरानी पण अंडरवेअर काढून खालीच कुठेतरी वाळत घातली आहे. मग तो ओली झाली असेल किंवा त्यांनाही ह्या शक्यतेची जाणीव असेल. तीने आत हात खुपसत सरळ त्यांच्या लिंगाला हातात घेतले.
“ओह्ह्ह….मॅडम…तुम्ही… का करत आहात हे?” सर मोठा श्वास घेत म्हणाले.
” सर तुम्हाला याची खूप गरज आहे सर आणि मला… मला… तुमचे… पौरुष मनापासून आवडले आहे.” असे म्हणून ती त्यांच्या आणखी जवळ सरकली. तिचे उरोज त्यांच्या खांद्याला भिडले. त्यांच्या गळ्यामध्ये तोंड खुपसत अनघाने एक पाय त्यांच्या पायावर ठेवला.
तिच्या जवळ आलेल्या चेहऱ्याकडे सरांनी एकदा पहिले. त्यांचा एक हात आपसूकच तिच्या गालावर आला. त्यांनी तोंड खाली घेतले आणि तिचे ओठ ओठात घेऊन तिला घट्ट चुंबनात ओढली. अनघाची मूठ त्यांच्या ताठर होत चालेल्या लिंगावर आवळली. दोघेजण एकमेकांच्या ओठांवर ओठ घासत जीभांच्या पाठशिवणीचा खेळ खेळू लागले. अनघाचे उष्ण गोड श्वास सरांच्या श्वासासोबत मिसळू लागले. उत्तेजनेच्या भरात सरांचा हात अनघाच्या गोऱ्या मांडीवर आला. तिच्या मांडीला चोळत सर तिचे प्रगाढ चुंबन घेऊ लागले. बाहेरच्या पावसाने जसा जोर धरला होता तसाच जोर अनघा आणि सर एकमेकाना दाखवू लागले होते. तिला कवेत घेत तिच्या पाठीवर हात आणत सरानी तिला आपल्यात ओढली होती. त्यांचे हात तिच्या कमनीय पाठीवर मुक्त फिरत होते. अनघा पण त्यांच्या लिंगाची त्वचा मागे पुढे करत त्यांच्या शरीरामध्ये वासनेचे उधाण आणत होती
तिच्या लिंगाला हलवण्याने सरांना आता अनावर झाले. अनघाला त्यांनी एका कडेला घेऊन बेडवर आडवी केली. स्वतः उभे राहत अनघाच्या नजरेचा ठाव न सोडता त्यांनी अंगातला टीशर्ट काढून फेकला. त्यांच्या सडसडीत शरीरावर पांढरे काळे केस होते. पोट थोडे सुटले होते. त्याच्या शॉर्टमध्ये उभ्या झालेल्या त्यांच्या पौरुषाने चांगलाच मोठा तंबू केला होता. अनघाने नजर तिकडे वळवली. सरांना समजायला वेळ लागला नाही. समोरची मादक स्त्री जर सगळे काही ओवाळून टाकत आहे तर मागे हात खेचणाऱयांपैकी पुरुष जन्माला येणे आता बंद झाले आहे. सरांनी खसकन स्वतःची शॉर्ट खाली सरकवली. त्यांचा मोठाला दांडू उडी मारून बाहेर आला. तो ताणून चांगलाच मोठा झाला होता. स्वतःच्या वजनाने तो डुलत होता. अनघाचा श्वास अडकला जेव्हा तिने तो पहिला. ते काळे धूड चांगलेच रागात होते. सुपारीवर लिंगाची त्वचा काहीशी मागे सरून ताणली गेली होती. त्यांचे वृषण लिंगाखाली नारळासारखे लोंबत होते. अनघाच्या मनात थोडी धाकधूक होऊ लागली. पण काम भावना सुद्धा तीव्रतेने दाटून आली.
सर पटकन तिच्यावर झुकले आणि त्यांनी तिचा टीशर्ट अंगातून वर गुंडाळत काढून टाकला. तिचे मदनकुंभ अनावृत्त झाले. हवेतल्या गारव्याने अनघा शहारली आणि तिचे स्तनांवरचे मनुके ताठरले. तिच्या अंगावरचा काटा सरांनी अगदी स्पष्टपणे टिपला. तिच्या शरीरावर विसावलेले ते मांसल मृदू गोळे तिने डोळे मिटले होते. आयुष्यात खूप कमी स्त्रियांना असे प्रसंग पाहायला मिळतात ज्यामध्ये त्या नवर्याव्यतिरिक्त दुसऱ्या पुरुषासमोर प्रणयाकांक्षेने अनावृत्त होत असतात. त्यामुळे लज्जा उत्पन्न होणे हा सहजभाव अनघाच्या बाबतीतही अपवाद नव्हता. नग्नतेच्या जाणिवेमूळे अनघाने डोळे मिटले. सर आता थांबणार नव्हते त्यांनी तीची शाॅर्ट कमरेतून खाली खेचत अनघाला संपूर्ण नग्न केली.
रसरशीत शरिराची मृदूमूलायम कायेची ऊफाडी अनघा स्वतःच्या तेजस्वी केतकी रंगाचे अंगप्रत्यंग सरांना दाखवत बेभान करू लागली होती. व्यभिचाराच्या तीव्रतेने ती वेडी झाली. तीच्यावर पसरत सरांनी तीचे ओठ चोखायला सूरूवात करताच अनघाने पण तीची स्निग्ध रसरशीत जीव्हा त्यांच्या मूखात दिली. तिच्या गूबगूबीत नग्न स्तनांना हात घालत सरांनी तीला चोळायला सूरूवात केली. अनघाने त्यांचे खांदे पकडत चूंबनात समरसून साथ द्यायला सूरूवात केली. दोघेजण एकमेकांना घट्ट जखडून हलत होते. सरांचे मोठाले शिश्न तीच्या मांड्यांमधे रगडून जात होते. सरांनी तीच्या ओठांना सोडत तीच्या चेहर्‍याची खूप सारी चूंबने घेतली. अगदी वासनाभरित होऊन त्यांनी तीचा गालही चाटला. अनघा त्यांच्या त्या कृतीने उष्ण उसासे सोडू लागली. तिने त्यांना पुढच्या पाडावासाठी मांड्या फाकवत पायांच्या मध्ये घेतले.
स्वतःची सोज्वळ प्रतिमा गुंडाळत तिने आता स्वतःच्या वासनेला प्राधान्य दिले. बेन्डेसर आता तिच्या छातीवर तोंड आणत तिच्या स्तनांची चव घ्यायला निघाले होते. हातात डावा स्तन चेम्बवत त्यांनी तो स्तनाग्रासहित अर्ध्याहून अधीक तोंडात घेत चोखला. “स्स्स्स्स… आईईईईई..स्स्स्स….” अनघा सित्कारली. बेंडेसरांना अधिकच चेव आला. ते वेगाने तिचे स्तन चोखु लागले. अनघाच्या शरीरामध्ये उष्ण तरंग निर्माण होत तिच्या छातीकडून पोटाकडे वाहू लागले. तिने तिचे दोन्ही हात सरांच्या डोक्यात फिरवत जांघांमध्ये घासणाऱ्या लिंगाला कंबर उचकवत योनीच्या आणखी जवळ आणण्याचा प्रयत्न चालवला. सरांना ते कळले. त्यांनी एका हाताने तिची एक मांडी धरत जागा केली. कंबर आणखी खाली उतरवत अंदाजानेच त्यांचे लिंग पुढेरेटले. स्तनांवर होणरा बेंडेसरांच्या ओठांचा मारा आणि आता त्यांच्या लिंगाने घेतलेला पुढाकार ह्यामुळे अनघाची कामुक बैचेनी शिगेला पोहोचली. तिने तिचा हात दोघांच्या मध्ये आणत सरळ त्यांच्या नग्न लिंगाला धरले आणि स्वतःच्या योनीमुखावर ठेवले. सरांना तिच्या मखमली योनीचे द्वार आपल्या लिंगाच्या टोपीवर जाणवताच आपसूकच त्यांची कंबर तिच्या मांड्यांमध्ये आणखी आत गेली आणि त्यांनी तिचे पहिल्या वाहिल्या लग्नाबाहेरील शारीरिक संबंधाचा प्रारंभ केला.
“आह्हह्ह…. स्स्स्स….” अनघा ओरडली. तिच्या योनिभित्तिका चांगल्याच ताणल्या गेल्या होत्या. अनघाच्या योनीत प्रवेश करत सरांनी स्वतःला हातांवर तोलत उचलले. अनघाच्या डोळ्यात पाहात त्यांनी हलके स्मित केले आणि पुढच्याच क्षणी कचकन दणका देत साराच्या सारा सोटा कामभावनेने पेटलेल्या अनघाच्या गरम योनीमध्ये ठेचला. त्यांच्या गोट्या तिच्या योनीच्या खाली जाऊन आदळल्या. सरानी परत झुकत तिच्या मानेत तोंड खुपसले. दोघे जण घट्ट मिठीमध्ये एकरूप झाले होते. सरांच्या पाठीवर अनघाचे थरथरणारे हात फिरत होते. तिचे पाय गुढग्यात दुमडत वर आले होते. बेंडेसरांना त्यांच्या लिंगातून एक बारीकशी पिचकारी उडालेली जाणवली. पण त्यांनी प्रयत्नपूर्वक स्वतःवर ताबा मिळवला. भरपूर भोगून झाल्यावर ह्या तरुण अप्सरेच्या योनीत वीर्यपात करण्याचे सुख त्यांना घ्यायचे होते. काहीवेळ थांबून बेन्डेसर हलू लागले. तिच्या योनीचा आकार त्यांच्या लिंगाच्या मानाने बराच लहान होता. त्यामुळे उभयतांना भयानक घर्षण सुख लाभत होते. सरांचे लिंग लांबीने खूप असल्यामुळे अनघाला प्रत्येक दणक्याला योनीच्या संवेदना खूपवेळ जाणवत होत्या. अमोल सोबत होणाऱ्या प्राण्यापेक्षा बेंडेसरांचा प्रयत्न कितीतरी सरस असल्याचे तिला जाणवू लागले होते.
“आह्ह… आह्ह्ह…आह्ह…..उम्म्म..उम्म्म…” अनघा कण्हत होती. सरांच्या शरीराला तिने घट्ट आवळले होते. सर आता द्रुतगतीने तिच्या योनीमध्ये काढघाल करत होते. मधूनच दोघे घट्ट चुंबनात अडकत होते. मधेच सर तिच्या मांडीवर हात फिरवत तिच्या नितंबांच्या देखील आकाराचा अदमास घेत होते. पाचेक मिनिटेच झाली असतील अनघाला आपण बेंडेसरांसोबत प्रणय होत आहोत हि भावना अनावर झाली आणि तिने कंबर अचानक वर उचलत सरांना हातापायाने घट्ट मिठी मारली. तिच्या वजनाने ते खाली आले. तिच्या स्खलनामुळे सरांना थांबावे लागले.
“आअह्ह्ह्हह्ह…….” अशी दीर्घ किंकाळी अनघाच्या मुखातून बाहेर पडली. तीची थरथर बेंडेसरांना जाणवत होती. दोघेजण आता थोडे दमले होते. मोठाले श्वास घेत दोघेही तसेच काहीवेळ पडून राहिले. अनघाच्या उष्ण योनीमध्ये बेंडेसरांचा सोटा तसाच कडक होता. काहीवेळाने अनघाचे हात सैल होत जात हळूहळू सरांच्या पाठीवर फिरु लागताच सरांनी परत एकदा गती घेतली. ह्यावेळी दोघेजण संथ लयीत हलू लागले. साधारण आणखी १५ मिनिटे अनघाची योनी आपल्या लिंगाने चांगलीच कुटून काढल्यावर बेंडेसरांना स्खलनच्या जाणिवेने घेरले. त्यांनी तिच्या ओठांना ओठात घेत जीभ तोंडामध्ये सारली आणि कचाकच दणके देऊ लागले. अनघाच्या लवलवत्या शरीराने त्यांना त्याच गतीने साथ द्यायला सुरुवात केली. त्यांच्या खालच्या खाटेचा करकर असा आवाज येत होता. तो आवाज पाऊस नसता तर निर्मनुष्य अशा हॉस्टेलमध्ये चांगलाच घुमला असता.
“अनघा…..आआह्हह्हह्ह….. “सर ओरडले. अनघाला कळले कि सरांचे मुक्कामी स्थळ जवळ आले आहे. स्वतःच्या योनीमध्ये परपुरुषाचा वीर्यस्राव होणार आहे हि भावना अनघाला भयानक उत्तेजित करू लागली. गर्भ राहण्याची शक्यता देखील तिच्या मनात चमकली तशी ती भेभान होऊन झडू लागली. तिच्या योनीच्या आकुंचन प्रसारणाने सरांचा बाण सुटला. त्यांच्या शरीरामध्ये खूप काळ साचलेल्या वीर्याने वाट धरली आणि एकामागून एक असे वीर्याचे घट्ट लोळ अनघाच्या योनीमध्ये फवारले जाऊ लागले. दोघेही संथपणे हालत आपल्या आपल्या एकरूपतेने मिळवलेल्या स्खलनाचा आस्वाद घेत शांत होऊ लागले. पावसाने आता जोर कमी करत मध्यमताल धरला होता. अनघाने स्वतःच्या आयुष्यात व्यभिचाराला संपूर्णपणे स्वीकारत स्वतःला अनलॉक केले होते.
– क्रमश:
नवनवीन मराठी चावटपणाचा
