दुर्दैवानं आपल्या संस्कृतीचा गैरअर्थ काढणा-या लोकांनी प्रणय आणि संभोग या दोन्ही गोष्टी सेन्सॉर करुन टाकल्यानं चांगला प्रणय फुलवत संभोगापर्यंत नेण्याची फिल्मी उदाहरणं फारशी उपलब्धच नाहीत. पॉर्नोग्राफीवर बंदी असल्यानं चांगलं प्रणय-साहित्यही तरुणांच्या हातात पडत नाही आणि विकृत साहित्याच्या भडीमारामुळं त्यांची प्रणय आणि संभोग यांच्यात आयुष्यभर गल्लत होत राहते.
चांगला प्रणय अनुभवलाच नसल्यानं लोकांच्या फॅण्टसीदेखील फक्त संभोगाच्याच असतात. उदाहरणार्थ, शेजारची भाभी आपल्याशी संभोग करु इच्छिते, म्हणूनच तर ती मोठ्ठ्या गळ्याच्या ब्लाऊजमधून स्वतःच्या गो-यापान पाठीचं आणि मांसल उरोजांचं दर्शन आपल्याला देत असते. या गैरसमजुतीतून कित्येकदा तरुण मुलं अशा सेक्सी भाभ्यांना एप्रोच करतात आणि भयंकर कॉम्प्लिकेशन्समधे अडकून बसतात. हीच गोष्ट नात्यातल्या इतर आकर्षक स्त्रियांची किंवा अगदी रस्त्यावरुन जाता-येता दिसणा-या सुंदर, कमनीय मुली-बायकांची. अशा वेळी डोक्यातले विचार, त्या मुलीला किंवा बाईला पटवून लॉजवर कसं नेता येईल आणि तिच्या शरीराशी कसं-कसं खेळता येईल इथपर्यंतच पोहोचतात.
आपल्याला आवडलेल्या व्यक्तीला योग्य पद्धतीनं एप्रोच करणं, स्वतःला त्या व्यक्तीच्या लायक बनवणं, त्या व्यक्तीच्या नजरेतून स्वतःची किंमत ओळखणं, वगैरे गोष्टी तर डोक्यातसुद्धा येत नाहीत.
अशा किडलेल्या मनोवृत्तीवर उपचार करण्यासाठी गरज आहे प्रणय साहित्याची, प्रणय कथांची. प्रणय फुलवत नेणारी, नात्यांचे पदर उलगडून दाखवणारी उदाहरणं वाचायला, ऐकायला मिळाली तर एकूणच स्त्री-पुरुष संबंधांकडं बघण्याचा दृष्टीकोन बदलू शकेल. याच आशेवर हा ब्लॉग सुरु केलाय – ‘प्रणय कथा’ नावानं. स्त्री-पुरुष (किंवा स्त्री-स्त्री, पुरुष-पुरुष देखील) नात्याला संभोगाच्या, सेक्सच्या बाहेर आणून प्रणयाच्या, रोमान्सच्या कोंदणात सादर करण्याचा हा प्रयत्न आहे.
तुमचे या विषयावरचे विचार जाणून घ्यायलाही मला आवडेल. माझ्याशी marathihotkatha@gmail.com या ईमेलवर संपर्क साधू शकता. धन्यवाद!