नवनवीन मराठी चावटपणाचा
‘ टिलीलि लीलीली लिक….टिलीलि लीलीली लिक….टिलीलि लीलीली लिक….’ टेलिफोनची रिंग वाजू लागली. सुर्योदयाच्या कोवळ्या शांततेला ठप ठप आणि पच पच् या आवाजाने भंग केले होते. त्यात प्रियाचे मादक सुस्कारे मधुरतेने त्या प्रणयाचा गोडवा गात होते. बबन जणु तिच्या तबल्यामध्ये बासरीचा ताल धरून वाजवत होता. संतुष्टी म्हणजे काय असते, हे दोघांचेही अर्धवट मिटलेले डोळे सांगुन जात होते. परंतु टेलिफोन वाजल्याने ते दोघेही आपापल्या धुंदितून बाहेर आले. ” Sss…..बबन…Wait … मी आलेच…” …
#मराठीचावटकथा लवडा अर्धा जाताच तिच्या चेहऱ्यावरचा रंगच बद्दलला. तिला पुढे काही करता येईल त्या आधीच मी तिचा डोकं दोन्ही हाताने धरल आणि तिने बांधलेल्या तिच्या केसांना पकडून एका झटक्यात उर्वरित लवडा तिच्या तोंडात कोंबला मला लवड्याच्या टोकावर तिचा घसा अवळताना जाणवत होता, तिने या झटक्यामुळे एकदम डोळे उघडले आणि मला माघ ढकलण्याचा प्रयत्न करू लागली, पण मी माझी पकड ढीली नाही केली आणि लवडा एकदम मुळा पर्यंत तिच्या तोंडात कोंबला …
” अय आशिक बोड्याच्या, बंद कर ते रेडीयु.. ईळुमाळ गानी ऐकीत बस्तय. ” आबा रागात खवळतच आत आले आणि खांद्याला असलेल्या दोन्हीं पिशव्या खाली ठेवल्या. प्रताप त्यासरशी लगेच उत्तरला, ” आबा अभ्यास केला , रानात बी जाऊन आलुय, लाकडं बी तोडल्यात, इहिरीतून पाणी शेंदलय म्हणून वाईस ऐकत बसलु गानी.” ” आला लय काम करणार… त्या सुवर्णीला घिऊनश्यान रानमाळ उंडरत बसला असशील. ” आबा चिडत म्हणाले. हे ऐकुन प्रतापच्या भुवया एकत्र …
भावनाच्या डोळ्यांमध्ये आलेले पाणी सागर ने अलगद पुसले. आणि तिला समजावले अग… आज ना उद्या मला जावेच लागणार ना.. नको रडूस ☺️ आजचा दिवस आपण खूप छान घालवला आहे. भावना त्याच्या समोर बसत … मला तुला भेटता नाही येणार आता याच खूप.. वाईट वाटतंय रे.. माझ्या साठी हे खूपच त्रासदायक आहे रे… सागर तू उद्या जाणार आहेस तर हे हाल आहेत माझे, तू नसल्यावर तर कस होणार माझं काय माहीत?.. …